Πρόκειται για την καθηγητή Κτηνιατρικής Luc Janssens, ο οποίος ανέλυσε ξανά τα ευρήματα ενός απολιθώματος από δόντι σκύλου που είχαν βρεθεί το 1914 σε ένα τάφο. Τα ευρήματα αυτά είναι ηλικίας 14 χιλιάδων χρόνων και ο σκύλος βρέθηκε αποτεφρωμένος στον τάφο αυτόν μαζί με το αφεντικό του.
Τα ευρήματα αυτά έχουν να κάνουν με το είδος σχέσης ανάμεσά τους. Ο Janssens κατέληξε στο ότι ο άνθρωπος δεν είχε απλώς εξημερώσει το σκύλο πριν τόσα χρόνια. Δεν ζούσε δηλαδή απλά μαζί του και τον είχε ως εργαλείο για δουλειές. Η σχέση τους ήταν κάτι παραπάνω. Ο σκύλος του συγκεκριμένου τάφου ήταν άρρωστος και δεν θα είχε επιβιώσει αν ο άνθρωπος δεν τον είχε φροντίσει. Ο συγκεκριμένος δε κοινός τάφος είναι ο πιο παλιός που έχει μέχρι τώρα ανακαλυφθεί.
Η έρευνα του Janssens δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Journal of Archaeological Science” και τονίζει τη στενή σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και το σκύλο του από την Παλαιολιθική εποχή. Ο ερευνητής πιστεύει ότι ο συγκεκριμένος σκύλος ήταν περίπου 7 με 8 περίπου μηνών και έπασχε από μόρβα. Δεν πέθανε όμως αμέσως.
Ο ίδιος αναφέρει: “Χωρίς την κατάλληλη φροντίδα ο σκύλος θα είχε πεθάνει πολύ γρήγορα, κάτι που δεν συνέβη. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος που τον είχε τον φρόντιζε κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του και δεν τον έβαζε να κάνει τίποτα. Τον κρατούσε ζεστό, καθαρό και του παρείχε φαγητό και νερό. Από τη φθορά των δοντιών συμπεράναμε ότι ο σκύλος είχε αρρωστήσει με μόρβα στην ηλικία των 3 με 4 μηνών. Και μέχρι να πεθάνει φροντιζόταν από τον άνθρωπο. Για αυτό δεν πέθανε αμέσως και έζησε λίγους μήνες ακόμα. Αυτό δείχνει τη τρυφερή και στενή σχέση τους, όπως και το ότι θάφτηκαν μαζί.”
ΑΠΟ ΤΟ: petpet.news
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου