Μοναστήρια Λούσιου: Στα καταφύγια των ψυχών

Κάτω από ιστορικά χωριά, όπως η Στεμνίτσα και η Δημητσάνα, στέκει το «Αγιον Ορος της Πελοποννήσου»

 

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΘΑΛΕΙΑ ΑΡΓΕΙΤΗ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΩΣΤΑΡΑΣ

AΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: H KAΘΗΜΕΡΙΝΗ Ταξίδια

H χαράδρα του Λούσιου ποταμού είναι ένας τόπος απαράμιλλης ομορφιάς. Οργιώδης βλάστηση καλύπτει τις απότομες πλαγιές του, ενώ ο ίδιος ο ποταμός κατεβαίνει με τα αφρισμένα νερά του μέσα από θεαματικά περάσματα, για να ενωθεί με τον Αλφειό κοντά στην Καρύταινα.
Ποταμός μυθικός αφού εδώ λουζόταν ο Δίας -εξ ου και το όνομα, που βγαίνει από το ρήμα «λούζω»- αλλά και ποταμός που έδινε ζωή στη Δημητσάνα όταν κινούσε τους ενενήντα υδρόμυλούς της, αλέθοντας δημητριακά και βοηθώντας στην επεξεργασία του δέρματος. Εδώ, μέσα στη φύση των μόλις 26 χλμ. της χαράδρας, που προκαλεί δέος όλο το χρόνο, ο άνθρωπος από την αρχαιότητα έχτισε κατοικίες, ιερά, μονοπάτια και γεφύρια. Σήμερα, αιώνες μετά, οι λιγοστοί μοναχοί συνεχίζουν το έργο τους κρατώντας ζωντανά τα θρησκευτικά μνημεία του Λούσιου, μερικά από τα σημαντικότερα της ελληνικής ιστορίας.

ΜΟΝΗ ΑΙΜΥΑΛΩΝ
Ακολουθώντας το δρόμο που ενώνει τη Δημητσάνα με τη Στεμνίτσα, μετά το πολύ ενδιαφέρον Μουσείο Υδροκίνησης και στα 4 χιλιόμετρα θα συναντήσουμε τη Μονή της Παναγίας των Αιμυαλών. Βρίσκεται χτισμένη στη βάση ενός κάθετου βράχου, μέσα στα κυπαρίσσια και πάνω από τη μικρή χαράδρα του χειμάρρου Ζυγοβιστιανόρεμα. Ο Πύργος της Μονής, που σχηματίζει ένα Τ, κάποτε ήταν αμυντικός με πολεμίστρες, ενώ τώρα έχει μετατραπεί σε ξενώνα.
Η Μονή Αιμυαλών είναι ένα μικρό μοναστήρι που ιδρύθηκε στα τέλη του 16ου - αρχές του 17ου αιώνα από τα αδέλφια ιερομόναχο Γρηγόριο και μοναχή Ευπραξία Κοντογιάννη. Λόγω της ύπαρξης σπηλαίων και ερειπίων ενός ναού λίγο πιο πάνω, λέγεται ότι εδώ υπήρξαν ασκητές και πριν από την ίδρυση της μονής.
Η ονομασία της ίσως προήλθε από τους Αιμυαλούς της Αλαγονίας και επειδή ακούγεται σαν «ομαλός», κάποια στιγμή το μοναστήρι ήταν γνωστό σαν Μονή Ομαλών ή Ομυαλών. Και αυτή η μονή, όπως και άλλες, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη συνέχιση της ελληνικής γλώσσας και παράδοσης στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Επίσης, έχει συνδεθεί με το γεγονός ότι εδώ έπεσαν έξι από τους Κολοκοτρωναίους όταν τους έστησαν καρτέρι οι Τούρκοι, ενώ ο Θεόδωρος κατάφερε να σωθεί. Οταν το 1834 διαλύθηκαν πολλές μονές, όπως η Φιλοσόφου και η Προδρόμου, η Μονή Αιμυαλών φιλοξένησε 18 ιερομόναχους και μοναχούς.
Το 19ο αιώνα παρήκμασε και έχασε όλα τα κτήματά της εκτός από τον περίφημο αμπελώνα της. Τώρα, μετόχι πια της Μονής Προδρόμου, στέκει γαλήνια με τον μικρό νοικοκυρεμένο κήπο της περιμένοντας τους επισκέπτες, που δεν είναι λίγοι. Εντύπωση προκαλεί η στοά που οδηγεί στο εσωτερικό της. Τα ασβεστωμένα σκαλοπάτια ακολουθούν τον σκαμμένο βράχο προς το όμορφο καθολικό της με το περίτεχνο ξύλινο τέμπλο και τις φθαρμένες τοιχογραφίες του 17ου αιώνα, έργα των φημισμένων ζωγράφων Δημητρίου και Γεωργίου Μόσχου. Ο μοναχός θα μας φιλέψει λουκούμι και παγωμένο νερό από την πηγή. Η θέα από το μικρό ξύλινο μπαλκόνι και η ησυχία που επικρατεί σίγουρα γαληνεύουν και την πιο ανήσυχη ψυχή.

ΜΟΝΗ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Ο δρόμος για Στεμνίτσα, ύστερα από τη Μονή Αιμυαλών, κατηφορίζει προς το χωριό Ελληνικό και την περίφημη Μονή Αγίου Ιωάννη Προδρόμου, που ανήκει στη Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως. Οι στροφές αλλεπάλληλες κόβουν τους πρόποδες του Μαινάλου. Αφήνοντας το αυτοκίνητο, πρέπει να περπατήσουμε μέσα στην πυκνή βλάστηση για να αντικρίσουμε με δέος τη μονή να κρέμεται από πάνω μας, κυριολεκτικά εντοιχισμένη στον γυμνό βράχο που υψώνεται 200 μ. πάνω από το Λούσιο. Τα ξύλινα μπαλκόνια της ξεπροβάλλουν από τους φθαρμένους βράχους, ενώ το τετραώροφο κτίσμα μοιάζει με φωλιά.
Για το πότε ιδρύθηκε δεν συμφωνούν όλοι. Ισως ήταν το 1545, αλλά έγγραφο της μονής, όπου καταγράφεται η περιουσία της το 1828, λέει ότι είχε ιδρυθεί 700 χρόνια πριν. Γεγονός είναι ότι το 1834 διαλύθηκε και ιερά σκεύη, ευαγγέλια, βιβλία και το Λείψανο του Αγίου Αθανασίου, αρχιεπισκόπου Χριστιανουπόλεως, χάθηκαν. Οι μοναχοί, ωστόσο, κατάφεραν να σώσουν έγγραφα που χρονολογούνται από το 1616 ώς το 1831. Στο Σπήλαιο-Καθολικό της σημερινής μονής μαζεύονταν για να εξομολογούνται και να κοινωνούν, τις Κυριακές και τις γιορτές, όλοι οι μοναχοί και οι ασκητές που βρίσκονταν στα σπήλαια των απρόσιτων βράχων του Λούσιου. Το Καθολικό χρησίμευε σαν πρώτος ναός, ύστερα χτίστηκε ο κυρίως και αργότερα άρχισαν να φτιάχνονται τα κελιά.
Το μοναστήρι συνέβαλε στη διατήρηση της Ορθοδοξίας και το Κρυφό Σχολειό του στη διάσωση της ελληνικής γλώσσας. Λειτούργησε σαν νοσοκομείο σε περίοδο πολέμου, ενώ το 1779 κατάφερε να σωθεί από την πολιορκία των Αλβανών όταν εδώ είχαν βρει καταφύγιο πολλά γυναικόπαιδα. Μάρτυρας της πολιορκίας η βαριά πύλη που είναι διάτρητη από τα βόλια των Αλβανών. Αξίζει να ειπωθεί ότι στα δύσκολα χρόνια του Αγώνα του '21, ο ηγούμενος της μονής μετέφερε τη νύχτα βοήθεια στους αγωνιστές, με αποτέλεσμα να βγει μύθος ότι εδώ υπήρχε κάποιο φάντασμα. Τέλος, από το 1976 ώς το 1982 λειτούργησε Σχολή για ιερείς και μοναχούς. Περνώντας τον κήπο της μονής, θα μπούμε στον ευρύχωρο περίβολο. Στο τραπέζι οι μοναχοί μάς έχουν αφήσει λίγες ελίτσες για να τονωθούμε. Θα ανέβουμε τα απότομα σκαλιά, για να φτάσουμε στα κελιά που φιλοξενούν εκείνους που θέλουν να μείνουν εδώ για να προσευχηθούν. Στο μπαλκόνι ένας δίσκος με ελληνικούς καφέδες περιμένει τους επισκέπτες. Θα ξαποστάσουμε απολαμβάνοντας τη θέα πάνω από τη χαράδρα. Απέναντι φαίνεται η Μονή Φιλοσόφου, μια ανθρώπινη πινελιά μέσα στο μεγαλείο της φύσης. Πριν φύγουμε, θα θαυμάσουμε τις τοιχογραφίες της Κρητικής Σχολής, έργα του 16ου αιώνα, θα επισκεφτούμε τον παλαιό ναό του Αγίου Αθανασίου, που είναι εργαστήρι αγιογραφίας, και το κρανιοφυλάκιο όπου φυλάσσονται τα κρανία εκείνων που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον Θεό. Θα φάμε το απαραίτητο λουκούμι και θα ξεκινήσουμε για την κοντινή Μονή Φιλοσόφου.

ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ
Πολλοί είναι εκείνοι που πάνε από το ένα μοναστήρι στο άλλο ακολουθώντας το σημαδεμένο μονοπάτι που κατεβαίνει προς την κοίτη του ποταμού, περνά από ένα ξύλινο γεφύρι και ξανανεβαίνει ενώνοντας την Προδρόμου και τη Φιλοσόφου. Πρόκειται για μια πανέμορφη διαδρομή 45 λεπτών κάτω από τα καταπράσινα δέντρα της χαράδρας. Εκείνοι που δεν θέλουν να περπατήσουν μπορούν να πάνε με το αυτοκίνητο, περνώντας τη στενή γέφυρα που ενώνει τις όχθες του ποταμού.
Ετσι, ύστερα από 9 χιλιόμετρα (11 από τη Δημητσάνα) θα βρεθούμε στην πιο διάσημη μονή της περιοχής και μία από τις παλαιότερες της Ελλάδας, τη φημισμένη «Αρχόντισσα του Φαραγγιού». Αποτελείται από δύο κτιριακά συγκροτήματα. Το παλιό πάει πίσω στο 963 - 967, ενώ το νέο χτίστηκε το 1691. Το όνομά της το πήρε από τον αρχιγραμματέα του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, τον Ιωάννη Λαμπαρδόπουλο, γνωστό ως Φιλόσοφο. Αφού για πολλά χρόνια ήταν μόνη της στην περιοχή, έπαιξε σημαντικό ρόλο στον εκχριστιανισμό των Σλάβων που ζούσαν εδώ.
Επίσης, υπήρξε σχολή για ιερείς και πατριάρχες, όπως ο Γρηγόριος ο Ε΄ και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Τέλος, η παλαιά μονή είναι γνωστή και σαν Κρυφό Σχολειό, αφού φιλοξένησε το σχολείο που θα βρούμε ακολουθώντας το απότομο μονοπάτι που ξεκινά κάτω από τη Μονή. 800 μέτρα κατηφορικά και κακοτράχαλα θα μας φέρουν σε μια σπηλιά μήκους 130 μέτρων και πλάτους 0,50 - 8 μ., που μοιάζει με τείχος γεμάτο πολεμίστρες, ξεχωρίζοντας με δυσκολία από την πέτρα. Ενας σκοτεινός διάδρομος οδηγεί στο μικρό εκκλησάκι και στο χώρο όπου κάποτε οι μοναχοί κρατούσαν την ελληνική γλώσσα και την παράδοση ζωντανές. Τα ερειπωμένα κελιά, οι βοηθητικοί χώροι χρονολογούνται από τον 15ο μέχρι το 17ο αιώνα. Η Φιλοσόφου υπήρξε πνευματικό κέντρο και το 1765 στέγασε τη Σχολή Ελληνικών Γραμμάτων, που μετέπειτα μεταφέρθηκε στη Δημητσάνα, ενώ σπουδαιότατη υπήρξε η Βιβλιοθήκη της με χειρόγραφα του 12ου αιώνα, που τώρα βρίσκονται στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
Το 1691 ιδρύθηκε ο Ναός της Νέας Μονής σαν μετόχι της παλαιάς. Λόγω του μικρού αριθμού μοναχών, η Φιλοσόφου ακολούθησε τη μοίρα κι άλλων 400 μονών που διαλύθηκαν το 1834. Ως το 1990 λειτουργούσε μόνο το Καθολικό, το οποίο είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και έχει εξαιρετικές αγιογραφίες του 17ου αιώνα. Το 1990, και με χρήματα της ΕΟΚ, άρχισε η ανοικοδόμηση.
Τώρα στέκει αναστηλωμένη κάτω από τη φροντίδα του ιερομόναχου Θεοφίλου, ανοίγοντας τις πόρτες της στους χιλιάδες πιστούς που έρχονται να την επισκεφτούν από ολόκληρη την Ελλάδα, ειδικά στις 23 Αυγούστου, στην Απόδοση της Κοίμησης της Θεοτόκου, και στους πανηγυρισμούς της Γιορτής της Αγίας Αννας (9 Δεκεμβρίου) και του Αγίου Νικολάου (20 Μαΐου).
Κοντά στη Μονή Φιλοσόφου, δίπλα στο γεφύρι του Κόκορη που ενώνει τις όχθες του Λούσιου, σώζεται ακόμα το πετρόχτιστο βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα (11ος αιώνας). Καταλήγοντας και περνώντας από το χωριό Ατσίχωλος, συναντάται η γραφική Μονή Καλαμίου.
Πρόκειται για την παλαιά και καινούργια μονή, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Φωλιασμένες και οι δύο στη δεξιά όχθη του Λούσιου, μοιάζουν με εκείνες της Φιλοσόφου. Η παλαιά ίσως ιδρύθηκε το 1705 μέσα σε εγκοπή του βράχου μήκους 50 μέτρων. Πλαισιωμένη από τείχος με πολεμίστρες, μοιάζει με φρούριο. Εδωσε και εκείνη αγώνα στα χρόνια της Επανάστασης και πυρπολήθηκε από τον Ιμπραήμ το 1826. Τώρα, αναστηλωμένη, ανήκει στη Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως, φιλοξενεί μοναχές και γιορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο.

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Ακολουθώντας την εθνική οδό Κορίνθου-Τρίπολης, μέσω σήραγγας Αρτεμισίου. Στο ένα χιλιόμετρο, οι πινακίδες οδηγούν προς Βυτίνα-Δημητσάνα (215 χλμ. από Αθήνα). Η Μονή Αιμυαλών απέχει 4 χλμ. από τη Δημητσάνα, η Προδρόμου 12 χλμ., ενώ η απόσταση μεταξύ Προδρόμου και Φιλοσόφου είναι 11 χλμ. Η Μονή Καλαμίου απέχει 4 χλμ. από το χωριό Ατσίχωλος.
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
Στην κοντινή Δημητσάνα από όπου είναι πολύ εύκολη η πρόσβαση για το φαράγγι.
ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ
Παστό χοιρινό με αυγά, λουκάνικα με πράσο, αγριογούρουνο στιφάδο, κόκορα, κατσικάκι λαδορίγανη, ντόπια κρέατα στο κάρβουνο, σπιτικά μαγειρευτά, φασολάδα, τραχανά, χυλοπίτες με μυζήθρα, χειροποίητες πίτες, φρέσκα χόρτα, ντόπια τυριά αλλά και κρασιά.
Δοκιμάστε τα φημισμένα σιροπιαστά Γλυκά Δημητσάνας, τα γλυκά του κουταλιού και το αγνό μέλι.  

ΣΧΟΛΙΟ: 
 Η αγάπη μας για την Αρκαδία είναι δεδομένη! Γιατί να το κρύψουμε; 
Αντικειμενικά όμως, τα μοναστήρια αυτά είναι καταπληκτικά! 

Κάπτεν Γουέι: «Ο Πειραιάς μπορεί να γίνει ο λαιμός της Ευρώπης»

Ως πύλη ενίσχυσης των σινοευρωπαϊκών σχέσεων βλέπει την Ελλάδα το Πεκίνο

Αποφασισμένος να κάνει την Ελλάδα «πύλη» των κινεζικών προϊόντων αλλά και της οικονομικής δραστηριότητας που θέλει να αναπτύξει η αναδυόμενη υπερδύναμη στην Ευρώπη εμφανίζεται ο επικεφαλής της Cosco κάπτεν Γουέι Τζιανφού.

Ο κινέζος επιχειρηματίας είχε συνάντηση με τον έλληνα υφυπουργό Εξωτερικών κ. Δ. Κούρκουλα ο οποίος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στην Κίνα με σκοπό την προώθηση της σινοελληνικής οικονομικής συνεργασίας, στην οποία προσβλέπουν τόσο η Αθήνα όσο και το Πεκίνο. Άλλωστε, στον σχεδιασμό του Πρωθυπουργού κ. Αντ. Σαμαρά είναι να επισκεφθεί την κινεζική πρωτεύουσα μόλις ολοκληρωθούν οι διαδικασίες εκταμίευσης της δόσης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κάπτεν Γουέι μίλησε με ιδιαίτερα θερμά λόγια για την επιτυχία του εγχειρήματος της Cosco στον Πειραιά. Χαρακτήρισε μάλιστα το λιμάνι αυτό ως «τον λαιμό της Ευρώπης» που μπορεί να γίνει κέντρο διανομής τόσο για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη όσο και για τη Δυτική Ασία. Η επένδυση της Cosco στον Πειραιά χαρακτηρίζεται από τους κινέζους αξιωματούχους ως πρότυπο αποκρατικοποιήσεων, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ξεπεράστηκαν τα αρχικά προβλήματα, όπως π.χ με τις επιστροφές ΦΠΑ. Επιπλέον, ο κάπτεν Γουέι σημείωσε ότι ο ίδιος είναι μεν επιχειρηματίας αλλά καθώς είναι και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τους εργαζομένους.   

«Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να στηρίξουμε την οικονομία σας» δήλωσε προς τον κ. Κούρκουλα και τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας ο επικεφαλής της Cosco, που ξεκαθάρισε ότι το Πεκίνο προσβλέπει στην Ελλάδα και για την ενίσχυση των σινοευρωπαϊκών σχέσεων. Η κινεζική κυβέρνηση αποδίδει μάλιστα μεγάλη σημασία τόσο στην οικονομική σταθερότητα στην Ελλάδα όσο και στις επιπτώσεις που αυτή θα έχει για το μέλλον της ευρωζώνης.

Από την πλευρά του ο έλληνας υφυπουργός Εξωτερικών τόνισε προς τον κάπτεν Γουέι αλλά και προς τον κινέζο ομόλογό του Σιε Χανγκ Σεκ ότι η Αθήνα αναμένει από το Πεκίνο την επέκταση της οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας και σε άλλους τομείς. Η πρόσφατη συνεργασία με τον ΟΣΕ και τη Hewlett Packard δείχνει τον δρόμο, ενώ η Αθήνα ελπίζει ότι το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων θα αποτελέσει πόλο έλξης για κινεζικές επενδύσεις.

Η συνάντηση με τον κάπτεν Γουέι ήταν μόνο η αρχή των επαφών του κ. Κούρκουλα στην Κίνα. Την Τετάρτη, 28 Νοεμβρίου, ο υφυπουργός Εξωτερικών θα συμμετάσχει ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στις εργασίες της 11ης Μικτής Διυπουργικής Επιτροπής στις οποίες θα συμπροεδρεύει με τον υφυπουργό Εμπορίου της Κίνας. Την επομένη, Πέμπτη 29 Νοεμβρίου θα πραγματοποιήσει επίσκεψη σε επιχειρηματικό φόρουμ ελληνικών προϊόντων, ενώ στη συνέχεια θα μεταβεί στη Σαγκάη.

Tην Παρασκευή 30 Νοεμβρίου και το Σάββατο 1η Δεκεμβρίου ο κ. Κούρκουλας θα συμμετάσχει στο επενδυτικό φόρουμ που συνδιοργανώνουν το Γενικό Προξενείο Σαγκάης και το 21st Century Media, όπου θα είναι ο κύριος ομιλητής. Στο φόρουμ αυτό θα παρουσιαστούν το πρόγραμμα αποκρατικοποίησης από εκπροσώπους του ΤΑΙΠΕΔ και οι επενδυτικές ευκαιρίες από το «Invest in Greece».

ΣΧΟΛΙΟ: 
"Από το στόμα του και στου Θεού τ' αυτί" 

Πώς οι σκύλοι μαθαίνουν τις λέξεις !!!

Τις συνδέουν με το μέγεθος και την υφή των αντικειμένων και όχι με το σχήμα, όπως οι άνθρωποι

Ουάσινγκτον 
Αν πείτε στον σκύλο σας «πού είναι το μπαλάκι σου;» αυτός αμέσως θα τρέξει να το βρει. Πώς καταλαβαίνει τις ανθρώπινες λέξεις; Η επιστήμη δεν είχε ασχοληθεί ποτέ με αυτό το ερώτημα. Τώρα μια ομάδα ερευνητών εξέτασε το ζήτημα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο καλύτερός μας φίλος έχει μια αντίληψη της γλώσσας εντελώς διαφορετική από τη δική μας: αντί να συνδέει τις λέξεις με το σχήμα των αντικειμένων, όπως ο άνθρωπος, τις συνδέει με το μέγεθος και την υφή τους.

Ανθρωποι και σκύλοι
Τα παιδιά, όταν αρχίζουν να μιλούν, μαθαίνουν τη γλώσσα συνδέοντας τις λέξεις με το σχήμα των αντικειμένων. Αυτό σημαίνει ότι όταν ένα παιδί μάθει τη λέξη «μπάλα», αν του δείξετε μια σειρά από αντικείμενα που έχουν είτε παρόμοιο σχήμα είτε παρόμοιο μέγεθος είτε παρόμοια υφή με τη μπάλα του, θα αντιληφθεί ως «μπάλα» τα αντικείμενα που έχουν το ίδιο σφαιρικό σχήμα με αυτήν και όχι εκείνα που έχουν το ίδιο μέγεθος ή την ίδια υφή.
Οι σκύλοι από την πλευρά τους, αν και δεν μιλούν, έχουν αποδεδειγμένα την ικανότητα να συνδέουν τις «ανθρώπινες» λέξεις με συγκεκριμένα αντικείμενα, όπως τα παιχνίδια τους, αλλά κανείς ως τώρα δεν γνώριζε μέσω ποιας διαδικασίας γίνεται αυτό. Ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου του Λίνκολν της Βρετανίας αποφάσισε να το διερευνήσει με τη βοήθεια του Γκέιμπλ, ενός πεντάχρονου Border Collie με εξαιρετική ικανότητα στην εκμάθηση λέξεων και σχετικά πλούσιο «λεξιλόγιο».
Αρχικά οι επιστήμονες εξέτασαν αντικείμενα που τα ονόματά τους ήταν γνωστά στον Γκέιμπλ και στη συνέχεια «μύησαν» το collie σε καινούργια ονόματα και αντικείμενα με διαφορετικό μέγεθος, σχήμα και υφή. Διαπίστωσαν ότι αρχικά ο σκύλος κατηγοριοποιούσε τα αντικείμενα με βάση το μέγεθός τους ενώ αργότερα, καθώς εξοικειωνόταν με αυτά, τα ξεχώριζε με βάση την υφή τους. Το σχήμα δεν φάνηκε να παίζει κανένα ρόλο.

Διαφορετικά «λεξικά», διαφορετικοί κόσμοι;
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «PLoS ONE», καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το νοητικό λεξικό – η μακροπρόθεσμη καταγραφή πληροφοριών που αφορούν τον ήχο, το νόημα, τη συντακτική χρήση κ.λπ. των λέξεων – είναι ριζικά διαφορετικό στους σκύλους σε σχέση με τους ανθρώπους, τόσο ως προς τη δομή όσο και ως προς τη λειτουργία του.
«Αν και ο σκύλος σας καταλαβαίνει την εντολή “πιάσε το μπαλάκι”, μάλλον σκέφτεται το αντικείμενο με πολύ διαφορετικό τρόπο από ό,τι εσείς» ανέφερε ο Δρ Εμίλ Φαν Ντερ Ζέε, εκ των επικεφαλής της μελέτης. Όπως πρόσθεσε, ένας παράγοντας ο οποίος ενδέχεται να παίζει σημαντικό ρόλο στη δομή του νοητικού λεξικού είναι ο τρόπος με τον οποίο οργανώνονται οι αισθητικές πληροφορίες στο κάθε είδος.
«Το ανθρώπινο οπτικό σύστημα είναι συντονισμένο στην ανίχνευση του σχήματος των αντικειμένων για την αναγνώρισή τους» εξήγησε. «Στα πειράματά μας αποκλείσαμε τη χρήση οσφρητικών ερεθισμάτων από τον Γκέιμπλ. Φαίνεται ότι το οπτικό του σύστημα και τα αισθητικά ερεθίσματα που σχετίζονται με την περιοχή του στόματός του είναι εστιασμένα στο μέγεθος και στην υφή, και όχι στο σχήμα. Μελλοντικά πειράματα θα δείξουν τον ρόλο που παίζει η όσφρηση στην κατηγοριοποίηση των λέξεων από τον σκύλο».
Πέραν του ότι φωτίζουν με έναν νέο τρόπο τη λειτουργία της ομιλίας στον άνθρωπο μέσω της σύγκρισης με ένα άλλο είδος τα ευρήματα προσφέρουν επίσης στοιχεία για τη βελτίωση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ιδιαίτερα για σκύλους-συνοδούς και σκύλους εργασίας.

AΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ :  ΤΟ ΒΗΜΑ science

Είναι πιθανό βάσει μαθηματικών να στερέψουμε από νέα μουσική; [Video]

Πολλές φορές ακούμε τραγούδια που μας θυμίζουν άλλα, οι μελωδίες επαναλαμβάνονται, με αποτέλεσμα να αναρωτιόμαστε αν υπάρχει κάποιο μαθηματικό όριο στον αριθμό των διαφορετικών τραγουδιών που μπορούν να υπάρξουν ή με άλλα λόγια αν υπάρχει πιθανότητα κάποια στιγμή μελλοντικά να στερέψουμε από νέα μουσική…


Δυστυχώς η απάντηση είναι “ναι” και την εξήγηση θα βρείτε στο video που ακολουθεί:

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:  Τechgear.gr


ΣΧΟΛΙΟ: 
Ένα πολύ ενδιαφέρον, κατά τη γνώμη, μου θέμα! 
Η εκτίμηση που κάνω είναι ότι δε θα στερέψουμε από νέα μουσική!
Ασφαλώς υπάρχουν τραγούδια που μας θυμίζουν κάποια άλλα, θα εξακολουθήσουν να βγαίνουν τέτοια, όμως θα κυκλοφορούν κι άλλα πρωτότυπα! 
Είναι θέμα επιλογών και κόστους...

Με ενδιαφέρον αναμένω απόψεις ...

  

Μία Ελληνίδα μαθαίνει στους Νεοϋορκέζους να τρώνε φασολάδα!

Η ελληνική κουζίνα είναι αγαπητή στα πέρατα του κόσμου, αλλά θεωρείται πρόχειρο και εύκολο φαγητό ή έθνικ, όπως η μεξικάνικη ή η ιταλική. Ειδικά για τους Αμερικανούς που έχουν μια πλούσια επιλογή για take out και fast food, η ελληνική κουζίνα είναι και αυτή μια από αυτές τις «εύκολες» επιλογές.

Υπάρχει μια γυναίκα όμως, που έχει αναδείξει την ελληνική κουζίνα σε υψηλής αισθητικής γαστρονομία. Είναι η Diane Kochylas, ελληνοαμερικανίδα, σεφ, συγγραφέας και ένθερμη υποστηρικτής και ειδικός της ελληνικής κουζίνας.

Η Kochylas ζει κυρίως στην Νέα Υόρκη και προμοτάρει την ελληνική κουζίνα σε όλο τον κόσμο κάνοντας σεμινάρια και workshops και δίνοντας συμβουλές σε Πανεπιστήμια, αεροπορικές εταιρείες κτλ, στο πώς να τρώνε ελληνικά.

Είναι επίσης σύμβουλος τριών πολύ σημαντικών εστιατορίων των Η.Π.Α. Του Pylos στην Νέα Υόρκη, του Axia στο Νιού Τζέρσι, και του Avli στο Σικάγο καθώς και του Volos στον Κανάδα. Πάνω από όλα όμως είναι μια γυναίκα που λατρεύει το ελληνικό φαγητό. 

Τι είναι αυτό που κάνει την Ελληνική κουζίνα να ξεχωρίζει από τις άλλες;

Η απλότητά της, ο σεβασμός για πρώτες ύλες στην εποχή τους και η τάση να μην τις αλλάξουμε πολύ. Το υγιεινό στοιχείο το οποίο είναι παντρεμένο με καλοπέραση. Αυτό ίσως είναι πολύ σημαντικό. Και, φυσικά, το γεγονός ότι η ελλ. κουζίνα περιέχει αμέτρητες συνταγές για χορταρικά, σαν κυρίως πιάτα, κάτι που πεινάει η Δύση να γνωρίσει τώρα!

Η Ικαρία , βρίσκεται εδώ και χρόνια υπο παρακολούθηση μιας και οι κάτοικοι της ζουν περισσότερο. Έχετε ταξιδέψει εκεί πολλές φορές. Τι πιστεύετε ότι κάνει αυτούς τους Έλληνες να ζουν τόσο πολύ;

Η ώρα Ικαρίας είναι πάντα "αργάμιση" -- δεν έχουμε ΣΤΡΕΣ! ΑΛλά πέραν απ' αυτό οι Ικαριώτες ήταν μια ζωή ξεχασμένοι από την εξουσία, μια ζωή "εξόριστοι", μακριά από την τουριστική ανάπτυξη, μακριά από τα χρήματα που έπεσαν αλλού, είναι όμως αυτάρκεις. Έχουν κύρος επειδή ότι κάνουν μόνοι τους το κάνουν, μέσα σε μια κοινωνία δεκτική και με δυνατή αίσθηση συνύπαρξης. 

Έχετε δουλέψει με αρκετούς διάσημους σεφ,αλλά και celebrities. Ποια θεωρείται την μέχρι τώρα πιο καλή σας εμπειρία;

Δεν το βλέπω έτσι ακριβώς. Μαθαίνω συνέχεια! Η πιο πρόσφατη εμπειρία που διασκέδασα πολύ και ένιωσα πολύ περήφανη που με κάλεσαν είναι στα Πανεπιστήμια Harvard και Yale. Στο Harvard συνεργάζομαι ως σύμβουλος για να δημιουργήσουμε μαζί ελληνικές συνταγές στα μενού των φοιτητών. Το παίρνω πολύ σοβαρά -- δείχνοντας την επόμενη γενιά ηγετών το τι εστί υγιεινή, νόστιμη ελληνική κουζίνα. Έχει τεράστια επιτυχία στους φοιτητές. Ουρές! 

Είστε σύμβουλος στο εστιατόριο Πύλος στην Νέα Υόρκη. Όταν δουλεύετε στο μενού ποια είναι τα κριτήρια σας για επιλογή ή απόρριψή πιάτων ή γεύσεων;

Εποχιακά υλικά, συνταγές που έχουν στοιχεία της τοπικής ελληνικής παράδοσης, με τιμές που είναι προσιτές σε Αμερικάνους. Αυτά παίζουν ρόλο στην διαμόρφωση ενός καινούργιου πιάτου.

Ποια θεωρείτε την μεγαλύτερη σας επιτυχία στην ζωή ως τώρα;

Το ότι έχω καλή οικογένεια και αγαπητούς φίλους, φίλους ζωής.

Λένε ότι το φαγητό συνδέεται με την ευτυχία. Το πιστεύετε αυτό πραγματικά;

Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει!  

Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα για εσάς όταν μαγειρεύετε για φίλους και οικογένεια. Και ποια είναι η πιο σημαντική συμβουλή που θα δίνετε για κάποιον που καλεί κόσμο για φαγητό;

Θέλω να μου μένουν λίγα μόνο πράγματα να κάνω όταν φθάσουν σπίτι μου για να μπορώ κι εγώ να περάσω καλά. Τιπ - διασκέδασέ το, αλλά με οργάνωση!  

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ελληνικό πιάτο;

Σαν να με ρωτάτε πιο από τα παιδιά μου αγαπάω περισσότερα.  

Ποια είναι η πρώτη σας ανάμνηση από φαγητό;

Νεαϋορκέζικη πίτσα σε ηλικία 2-3 χρονών, καθισμένη στο πάγκο όπου με τάιζε ο ίδιος ο πιτσαδόρος!  

Νιώθετε αλλαγές στην συμπεριφορά των ξένων όταν αναφέρετε την ελληνική σας καταγωγή από τότε που μας χτύπησε η κρίση;

Ένα πράγμα που με πληγώνει είναι όταν ακούω την τελευταία κουτσή Μαρία να λέει "Τουλάχιστον δεν είμαστε Ελλάδα". Τσαντίζομαι με την τεμπέλικη δημοσιογραφία που ταΐζει στον κόσμο έξω ότι τους ταΐζει η ίδια η Τρόικα, όταν δεν ψάχνει πιο βαθιά. Αλλά σε γενικές γραμμές δεν έχω καταλάβει κάποιο "ρατσισμό" επειδή είμαι Ελληνίδα. Ίσα-ίσα συμπόνια εκφράζει ο κόσμος.   

Και στην Ελλάδα, ποιες αλλαγές παρατηρείτε κάθε φορά που έρχεστε;

Κανένας δεν χαμογελάει εδώ πια. Είναι αισθητό.


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:   ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

ΣΧΟΛΙΟ: Μικρό(;) διάλειμμα στα θέματα, που αφορούν στη Μεγ. Βρετανία με μια μικρή βόλτα στη Νέα Υόρκη και τους Έλληνες, που ζουν εκεί !

Δίδακτρα στα πανεπιστήμια στην Αγγλία & στη Σκωτία

Η ανώτατη εκπαίδευση στο Ηνωμένο Βασίλειο παραμένει πρώτη επιλογή των φοιτητών που προέρχονται από πολλές χώρες (ανάμεσα σε αυτές και η Ελλάδα και η Κύπρος) και επιθυμούν να φοιτήσουν σε σχολές υψηλού επιπέδου.

Η Βρετανική κυβέρνηση έχει ήδη ανακοινώσει μια μεγάλη αύξηση των διδάκτρων σε προπτυχιακό επίπεδο. Είναι γνωστό ότι η ενέργεια αυτή, έχει απογοητεύσει γονείς και φοιτητές που ίσως σκέφτονται να προσφύγουν σε άλλες χώρες για τις σπουδές τους, αλλά και τους ίδιους τους Βρετανούς πιο πολύ ακόμα. Εξ ου και οργάνωσαν πολλές διαμαρτυρίες.

Όμως, πριν αποφασίσει κανείς να πάει σε άλλη χώρα και να ρισκάρει να φοιτήσει σε ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον που ενδεχομένως να μην είναι αντάξιο του βρετανικού επιπέδου, καλόν είναι να λάβει υπ όψιν, τα ακόλουθα.

Από τον Σεπτέμβριο του 2012, τα δίδακτρα για τους πρωτοετείς των πανεπιστημίων του Ηνωμένου Βασιλείου θα κυμανθούν από 6000 μέχρι 9000 λίρες. Ηδη τα περισσότερα αγγλικά πανεπιστήμια ανακοινώσανε δίδακτρα 9000 λιρών.

Οι φοιτητές όμως, δεν θα είναι υποχρεωμένοι να προκαταβάλλουν τα δίδακτρα σε μετρητά παρά μόνον εφόσον το επιθυμούν. Αντιθέτως, μπορούν να προβούν στην αντίστοιχη διαδικασία αίτησης φοιτητικού (σχεδόν άτοκου) δανείου. Το δάνειο αυτό έχει ανακουφίσει μέχρι σήμερα πολλές χιλιάδες σπουδαστές. Αυτό που απαιτείται (αν κάποιος δεν θέλει ή δεν μπορεί να κάνει έκτακτες καταβολές ή ακόμα και εξόφληση κάποια στιγμή όλου του υπολοίπου ποσού), είναι η καταβολή του 9% του ετήσιου, αποδεδειγμένου από την αντίστοιχη εφορία, εισοδήματος που θα έχει ο φοιτητής όταν βρει εργασία μετά τις σπουδές του. Και μόνον εφόσον το ετήσιο εισόδημα αυτό ξεπερνά τις 21.000, δηλαδή 24.000 ευρώ (με τα σημερινά ισχύοντα). Αυτό το minimum ποσόν καταβολής δεν είναι παρά μόνον 180 ευρώ το μήνα.

Να ξέρετε επίσης ότι μετά από 30 χρόνια το ποσό του δανείου που υπολείπεται (ακόμα και ολόκληρο) παραγράφεται.

ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ – BURSARIES

Εχει ήδη ανακοινωθεί ότι το σύστημα βοήθειας προς τους φοιτητές που μπορούν να αποδείξουν ότι προέρχονται από ένα οικογενειακό εισόδημα σχετικά χαμηλό ή το ατομικό τους εισόδημα είναι χαμηλό, εφόσον είναι πιο μεγάλοι σε ηλικία, θα λαμβάνουν γενναία βοήθεια οικονομική από τα πανεπιστήμια.

Τα πανεπιστήμια από την άλλη, θα «χαλαρώσουν» κάπως τα αυστηρά μέχρι σήμερα κριτήρια εισαγωγής αποφοίτων ελληνικών λυκείων. Αυτό σημαίνει ότι από φέτος οι Ελληνες μάλλον θα μπαίνουν κάπως πιο εύκολα από παλιότερα, ακόμα και σε καλά πανεπιστήμια της Βρετανίας.

Είναι σημαντικό επίσης να γνωρίζετε, ότι αυτή η αύξηση των διδάκτρων δεν ισχύει για πολλά πανεπιστήμια στη Σκωτία καθώς τα δίδακτρα παραμένουν στις 1800 λίρες περίπου, ετησίως. Αρα αν δεν έχετε την οικονομική ευχέρεια να σπουδάσετε στην Αγγλία, η Σκωτία είναι και αυτή μια λύση για πολλούς λόγους. Πρώτον, έχει καλές σχολές στις Θετικές Επιστήμες, στον Τουρισμό, στα Οικονομικά και στις Σπουδές Πηγών Ενέργειας. Επιπλέον, το κόστος της ζωής στην Σκωτία είναι χαμηλό, τα δε τρόφιμα είναι και φθηνά και νόστιμα (πχ ένα ψωμί μισό κιλό έχει 45 πένες , γάλα φρέσκο 1.5 λίρα και κιμάς 3 λίρες). Αλλά και η διασκέδαση είναι και αυτή φτηνή. Τα αεροπορικά εισιτήρια είναι φθηνά καθώς μπορεί κανείς να ταξιδέψει με 50 λίρες για Ιρλανδία, Ουαλία, Λονδίνο, Παρίσι ή οπουδήποτε αλλού. Τέλος, η Σκωτία είναι «μικρός παράδεισος» για όσους ενδιαφέρονται για ηλεκτρονικά είδη όπως υπολογιστές, κινητά, φορητές κάμερες αφού στοιχίζουν 30% φθηνότερα από την Ελλάδα!

Βέβαια να σημειωθεί (όσο κι αν αγαπάμε τη Σκωτία) ότι μάλλον τα καλά πανεπιστήμιά- της θα «πάνε» στις 9000 λίρες επίσης. Αρα, πιο φθηνά δίδακτρα θα προσφέρουν μάλλον μόνο τα πιο βατά ιδρύματα.

Συνοψίζοντας, είναι φανερό ότι η Μεγάλη Βρετανία προσφέρει ποικιλία προγραμμάτων για κάθε οικονομικό επίπεδο και για κάθε (Ελληνική) οικογένεια που αναζητάει μια διέξοδο από την «ταλαιπωρημένη» Ελληνική παιδεία.

Ας ελπίσουμε και ας ευχηθούμε μόνο τα πράγματα στην Ελλάδα να διορθωθούν το συντομότερο δυνατό, ώστε τα παιδιά μας να βγαίνουν έξω για περαιτέρω σπουδές και από δίψα για κάτι περισσότερο, και όχι ‘από ανάγκη’.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ

Guardian: «Αν η Βρετανία φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι ένας αποστάτης χωρίς οικονομική δύναμη»

Μία πρόσφατη δημοσκόπηση του Observer έδειξε ότι η πλειοψηφία των Βρετανών είναι υπέρ της εξόδου της χώρας από την ΕΕ. Οι συνέπειες αυτής της υπαναχώρησης όμως θα ήταν τρομερές, γράφει η εφημερίδα. Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης είναι μια ισχυρή ένδειξη τους αντι-ευρωπαϊκού συναισθήματος. Είναι πλέον σχεδόν βέβαιο ότι και τα δύο βασικά κόμματα της Βρετανίας θα αισθάνονται υποχρεωμένα  να κάνουν ένα τέτοιο δημοψήφισμα πριν τις επόμενες εκλογές, κάτι που προκλήθηκε από το άγχος των Συντηρητικών να υπερασπιστούν τις απόψεις τους έναντι του UKIP και την ανάγκη των Εργατικών να κατευνάσουν το κύμα του ευρωσκεπτικισμού. Αν η Ευρώπη δεν γίνει πιο ελκυστική ή οι φιλο-Ευρωπαίοι δεν συμφωνήσουν, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα μπορούσε να μοιάζει αναπόφευκτο.
Το μόνο πλεονέκτημα σε αυτή την παραδοχή μπορεί να προέλθει από οποιοδήποτε κόμμα στην κυβέρνηση θα είναι σε θέση να προσφέρει το δημοψήφισμα για την επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης με τις περισσότερες εξουσίες που παραχωρήθηκαν  στη Βρετανία. Σε αυτό το λεπτό σχοινί, ανάλογα από την καλή θέληση των ευρωπαϊκών κρατών που δεν εμπιστεύονται πλέον το ενδιαφέρον της Βρετανίας στην οικοδόμηση της Ευρώπης, κρέμεται το ευρωπαϊκό μας μέλλον. Θα είναι είτε ένα ημι-ανεξάρτητο μέλος  ή δεν θα είναι καθόλου μέλος.
Η πιθανότητα μιας πλήρους εξόδου θα έρθει ένα βήμα πιο κοντά στην τρέχουσα ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής, όπου 27 κράτη προσπαθούν να συμφωνήσουν για τον προϋπολογισμό της ΕΕ για τα επόμενα επτά χρόνια. Οι γεωργικές δαπάνες συνήθως είχαν τη μερίδα του λέοντος στην Ευρώπη. Τώρα, το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών πηγαίνει προς την υποδομή των φτωχότερων μελών της, σχετικά με την έρευνα και την ανάπτυξη, καθώς και σε θέματα σχετικά με την εφαρμογή πανευρωπαϊκών  πρωτοβουλιών, όπως η προτεινόμενη ένωση τραπεζών. Το πάγωμα των δαπανών, λαμβάνοντας υπόψη τις πιεστικές ανάγκες της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης, είναι απίθανο. Πιθανώς οι άλλοι 26 θα βολευτούν σε μια μικρή, σε πραγματικούς όρους  αύξηση.
Η Βρετανία δεν θα συμφωνούσε. Ο Ντέιβιντ Κάμερον, παγιδευμένος ανάμεσα στους ολοένα και περισσότερους ευρωσκεπτικιστές του κόμματός του και σε ένα οπορτουνιστικό Εργατικό Κόμμα που έχει θέσει το στρατηγικό πλεονέκτημα πριν από τις αρχές, ξέρει ότι δεν μπορεί να πετύχει μια τέτοια συμφωνία με το Κοινοβούλιο, ούτε μπορεί να επιβιώσει από τον υστερικό έλεγχο των περισσότερων κεντροδεξιών ευρωσκεπτικιστών μέσων μαζικής ενημέρωσης. Θα υποχρεωθεί να ασκήσει βέτο στην συμφωνία, εδραιώνοντας τη δυσπιστία μεταξύ της Βρετανίας και των ευρωπαίων γειτόνων της και κάνοντας οποιεσδήποτε παραχωρήσεις για να κερδίσει ένα δημοψήφισμα για μία ημι-ανεξάρτητη σχέση που είναι πολύ λιγότερο πιθανό.
Οι συντηρητικοί ευρωσκεπτικιστές θα χαρούν. Γι ‘αυτούς, η συμμετοχή στην ΕΕ έχει συμβάλει στην παρατεταμένη ύφεση της Βρετανίας. Απηχώντας την ήττα του Tea Party στις Ηνωμένες Πολιτείες, προσφέρουν στη Βρετανία την προοπτική να γίνει όπως το Χονγκ Κονγκ. Ελάχιστη προστασία στο χώρο εργασίας, την ευκαιρία να γίνει η χώρα φορολογικός παράδεισος, να γίνει ο οικονομικός και πολιτικός αποστάτης της Ευρώπης, πιστεύοντας ότι η ΕΕ θα είναι απόλυτα ευτυχής να αποδεχτεί τον αθέμιτο και άναρχο ανταγωνισμό. Είναι πράγματι ευφάνταστο να πιστεύουν ότι αυτός είναι ο δρόμος για την οικονομική σωτηρία.
Αντιθέτως, θα είναι μια καταστροφή σε όλα τα επίπεδα. Η μαζική αυτοκινητοβιομηχανία της Βρετανίας θα κατευθυνθεί προς χώρες χαμηλού κόστους, που έχουν παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολλές ακόμα κατασκευές θα ακολουθήσουν. Η παραγωγή της Airbus θα μεταναστεύσει στη Γερμανία και τη Γαλλία. Ήδη, υπάρχει τεράστια ζημιά. Εν μέρει, επειδή η Γερμανία αναμένει τώρα την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, το Βερολίνο άσκησε  βέτο στη συμφωνία της BAe με την αμυντικό γίγαντα EADS. Δεν ήθελε η αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης να συγκεντρώνεται σε ένα μη-μέλος της ΕΕ. Ο κλάδος των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών θα ρυθμίζεται σύμφωνα με τους όρους που έθεσαν οι Βρυξέλλες και θα είναι αδύνατον να αντισταθεί. Οι βρετανοί αγρότες, οι οποίοι έχουν ευημερήσει στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, θα βρεθούν να εξαρτώνται από οποιοδήποτε βρετανικό σύστημα γεωργικών ενισχύσεων που θα αντικαταστήσει την ΚΑΠ. Τα αγροκτήματα θα επιβιώσουν από τη βιομηχανική γεωργία, καταστρέφοντας την αγαπημένη αγγλική ύπαιθρο.
Η φοροαποφυγή και η φοροδιαφυγή θα φτάσουν σε ακραία επίπεδα, καθώς η οικονομία της χώρας ανήκει όλο και περισσότερο σε ξένες πολυεθνικές που έχουν τη φοροδιαφυγή στη Βρετανία στο επίκεντρο της επιχειρηματικής στρατηγικής τους. Δεν παραπονιέται ποτέ κανένας ευρωσκεπτικιστής σχετικά με την πώληση της Βρετανίας σε αλλοδαπούς, που είναι ένα πολύ μεγαλύτερο εμπόδιο από την εθνική μας κυριαρχία στις Βρυξέλλες. Η δημοσιονομική και νομισματική πολιτική μας θα σκιάσουν αυτή των ευρωπαϊκών αρχών από το φόβο μιας επίθεσης στη στερλίνα.
Θα γίνουμε υπεργολάβοι σε έναν κόσμο με μηδενική οικονομική κυριαρχία, μια κατακερματισμένη οικονομία με χαμηλόμισθους, παροδική εργασία σε ένα δημόσιο απροστάτευτο από κάθε είδους κοινωνικό συμβόλαιο, λόγω της εξαφάνισης της φορολογικής βάσης μας.
Οι καλύτεροι στη Βρετανία το γνωρίζουν αυτό -οι περισσότεροι στις ηγετικές ομάδες των κύριων πολιτικών κομμάτων μας, συμπεριλαμβανομένων και των Τόρις,  οι διευθυντές σε κορυφαίες εταιρείες μας, οι πολιτιστικοί μας ηγέτες, οι ηγέτες των συνδικαλιστικών μας, τα πανεπιστήμιά μας και κάποιοι από δημόσιους διανοούμενους μας. Ωστόσο, συλλογικά παραμένουν σιωπηλοί, από τον εκφοβισμό των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τους ευρωσκεπτικιστές που φοβούνται λόγω της ενιαίας νομισματικής κρίσης. Όμως η ΕΕ θέτει σε εφαρμογή μηχανισμούς για την επιβίωση του ευρώ, ακόμη και για την ευημερία του – έναν μηχανισμό διάσωσης και εγγύησης, μια τραπεζική ένωση, το στενότερο δημοσιονομικό συντονισμό και τη μεγαλύτερη πολιτική συνεργασία. Η ΕΕ, το ευρώ και το ενιαίο νόμισμα θα είναι εδώ σε μια δεκαετία – τα μέσα της ηπείρου μας για τη διαχείριση της παγκοσμιοποίησης και τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Μπορούμε να είμαστε ο αποστάτης στο περιθώριο ή να παίξουμε το ρόλο μας σε ένα από τα μεγάλα έργα της εποχής μας. Εκείνοι που πιστεύουν στην Ευρώπη θα πρέπει να αρχίσουν να μιλούν δημόσια – και επειγόντως.

Guardian

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: Antinews

Χριστουγεννιάτικο Λονδίνο:

Στην ανάρτηση αυτή θα σας δώσω μερικές ιδέες για πράγματα που μπορείτε να κάνετε ή να δείτε στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια της γιορτινής περιόδου, και ειδικά από τα μέσα Νοεμβρίου μέχρι την Πρωτοχρονιά.

Χριστουγεννιάτικα φώτα

Το Λονδίνο φημίζεται για τον στολισμό των δρόμων του. Όλοι οι δήμοι στολίζουν, αλλά τα φώτα στο κέντρο είναι τα πιο εντυπωσιακά. Οι δρόμοι και οι περιοχές που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε είναι η Oxford Street, η Regent Street, η Carnaby Street, η Bond Street, η Marylebone, το Covent Garden και η περιοχή γύρω από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου. Οι στολισμοί στις περιοχές αυτές είναι πολύ πρωτότυποι και αλλάζουν κάθε χρόνο.

Στολισμένες βιτρίνες

Οι βιτρίνες των περισσότερων μαγαζιών στολίζονται όχι μόνο με λαμπιόνια και αγιοβασίληδες, αλλά και με ειδικό στήσιμο των προϊόντων. Οι βιτρίνες των πολυκαταστημάτων του κέντρου (Debenhams, John Lewis, House of Fraser, Marks & Spencer) είναι εντυπωσιακές, αλλά οι καλύτερες είναι οι 27 βιτρίνες του Selfridges, για τις οποίες ο μόνος χαρακτηρισμός που ταιριάζει είναι "υπερπαραγωγές". Άλλες βιτρίνες που αξίζει να δείτε είναι αυτές του παιχνιδάδικου Hamleys στην Regent Street, που τα Χριστούγεννα έχει την τιμητική του.

Η καλύτερη ώρα να δείτε τα φώτα και τις βιτρίνες, ειδικά αν θέλετε να βγάλετε φωτογραφίες, είναι μετά τις 8-9 το βράδυ που κλείνουν τα μαγαζιά και κυκλοφορεί λιγότερος κόσμος.

Ψώνια, ψώνια, ψώνια

Τα περισσότερα πολυκαταστήματα έχουν ειδικά Christmas shops, δηλαδή ολόκληρα τμήματα που πουλάνε μόνο χριστουγεννιάτικα στολίδια. Τα Christmas shops του Selfridges και του Harrods αξίζουν σίγουρα μια επίσκεψη.
Αν είσαστε εδώ μετά τις 26 Δεκεμβρίου που θα αρχίσουν οι εκπτώσεις, δεν θα πιστεύετε πόσο φτηνά θα είναι όλα, ειδικά οι συσκευασίες δώρων, των οποίων οι τιμές μειώνονται στο μισό αμέσως μετά τα Χριστούγεννα. Γι' αυτό ελάτε προετοιμασμένοι και κυρίως με άδειες βαλίτσες.

Χριστουγεννιάτικα παζάρια

Τα χριστουγεννιάτικα παζάρια είναι μια παράδοση από την κεντρική Ευρώπη και ιδιαίτερα από τη Γερμανία και την Αυστρία, που τα τελευταία χρόνια αρχίζει να εξαπλώνεται και στην Αγγλία. Τα αγγλικά παζάρια είναι κάπως σαν πανηγύρια, αλλά με χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Περιλαμβάνουν υπαίθριες αγορές κυρίως με χριστουγεννιάτικα είδη, καντίνες που πουλάνε λουκάνικα, κρέπες και ζεστό αρωματισμένο κρασί, και ένα μικρό ή μεγαλύτερο λούνα παρκ.

Το μεγαλύτερο λονδρέζικο παζάρι γίνεται στο Hyde Park και λέγεται Winter Wonderland. Δεν μοιάζει και πολύ με τα γερμανικά παζάρια αλλά έχει ωραία ατμόσφαιρα, και το κυριότερο ξεκινάει από τις 21 Νοεμβρίου και λειτουργεί μέχρι τις 3 Ιανουαρίου, από τις 10 το πρωί ως τις 10 το βράδυ. Κλείνει μόνο ανήμερα τα Χριστούγεννα.

Το πιο αυθεντικό χριστουγεννιάτικο παζάρι θεωρείται το Παζάρι της Κολωνίας στo Southbank Centre, το οποίο λειτουργεί με πιο γερμανικό ωράριο από τις 11 το πρωί ως τις 8 το βράδυ, από τις 20 Νοεμβρίου ως τις 23 Δεκεμβρίου. Δεν έχει τύχει να πάω, οπότε δεν μπορώ να πω με σιγουριά πόσο αυθεντικό είναι ή αν μοιάζει με το πραγματικό παζάρι της Κολωνίας, πάντως μπορείτε να διαβάσετε εδώ την περιγραφή του Γκρινιάρη, που το επισκέφτηκε πέρσυ τέτοιο καιρό.

Για πρώτη φορά φέτος θα λειτουργήσει Christmas Fair στον εκθεσιακό χώρο 02 (πρώην Millennium Dome) κοντά στο Greenwich. Από τις περιγραφές φαίνεται ενδιαφέρον για όσους λατρεύουν τα λούνα παρκ τύπου Allou. Το 02 βρίσκεται στις όχθες του Τάμεση και αν αποφασίσετε να πάτε, ο πιο εύκολος τρόπος είναι με καράβι της εταιρίας Thames Clippers, που μπορείτε να πάρετε από το κέντρο της πόλης (Westminster, Waterloo, Tower Bridge κ.λπ.). Στο 02 θα βρείτε επίσης εστιατόρια, μπαρ και σινεμά, όλα κάτω από την ίδια στέγη.

Εκτός από τα χριστουγεννιάτικα παζάρια, αξίζει να επισκευτείτε τουλάχιστον μία από τις 20 υπαίθριες αγορές που υπάρχουν στο κεντρικό Λονδίνο. Κάποιες που θεωρείται ότι αξίζουν ιδιαίτερα την περίοδο των γιορτών είναι το Portobello, το Spitalfields, το Camden και το Covent Garden. Πριν πάτε, ελέγξτε πότε λειτουργεί η κάθε μία, γιατί μερικές ανοίγουν μόνο συγκεκριμένες μέρες.

Υπάρχουν επίσης κάποια πιο παραδοσιακά Christmas fairs, τα οποία στήνονται μόνο για 1-2 μέρες και πουλάνε κυρίως εποχιακά είδη και χειροτεχνήματα. Αν είσαστε στο Λονδίνο στις 28 ή 29 Νοεμβρίου, αξίζει να επισκευτείτε το Christmas fair στο Chelsea Physic Garden και παράλληλα να δείτε έναν από τους πιο όμορφους κήπους του Λονδίνου.

Πατινάζ

Μια άλλη χριστουγεννιάτικη συνήθεια είναι το πατινάζ, ειδικά τα βράδυα. Από τα μέσα Νοεμβρίου στήνονται διάφορες υπαίθριες πίστες σε όλο το Λονδίνο και λειτουργούν συνήθως μέχρι το τέλος του χειμώνα. Μια από τις πιο εντυπωσιακές είναι η πίστα στο Somerset House, μόλις 10 λεπτά περπάτημα από την Trafalgar Square, που μένει ανοιχτή ως τις 24 Ιανουαρίου. Αν δεν έχετε κάνει ποτέ πατινάζ, στις περισσότερες πίστες υπάρχουν ειδικοί δάσκαλοι που μπορούν να σας δείξουν τα βασικά.
 

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ: Red Nights
 

ΣΧΟΛΙΟ: 

Το παραπάνω άρθρο είναι για τα Χριστούγεννα του 2009 !!!

Φέργκιουσον: Ο “Μέσι” των πάγκων !!!

ΜΑΝΟΣ ΣΤΑΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ   
(Αναδημοσίευση από: Statesmen.gr  )

Προσφάτως (6/11) ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον «γιόρτασε» το 26ο έτος της παραμονής του στην τεχνική ηγεσία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ένα σπουδαίο επίτευγμα, ειδικά στις ημέρες μας, που όλοι γνωρίζουμε πόσο μοιάζει με «ηλεκτρική καρέκλα»αυτή η θέση!! Κι όμως ο 71χρονος πλέον (γεννήθηκε στις 31/12/1941) Φέργκιουσον δεν ενδιαφέρεται προς το παρόν να δώσει την θέση του σε κάποιον νεότερο. Όχι πως δεν γνωρίζει ότι τα χρόνια περνούν, αλλά γιατί ξέρει πολύ καλά πως αυτό που κάνει το λατρεύει και φυσικά δεν το κάνει για τα χρήματα, αφού τέτοια διαθέτει ουκ ολίγα.
Ο Σερ Αλεξάντερ Τσάπμαν Φέργκιουσον όπως είναι το πλήρες του όνομα, άνετα θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ο ..Μέσι της προπονητικής. Ότι εντυπωσιακό και σπουδαίο πραγματοποιεί από τα πόδια του μέσα στους αγωνιστικούς χώρους ο θαυματουργός μικρόσωμος αυτός ποδοσφαιριστής της Μπαρσελόνα, το πραγματοποιεί εδώ και 26 ολόκληρα χρόνια με μεγαλύτερη ενδεχομένως αγωνία και πίεση ο Σερ Αλεξ. Ο άνθρωπος που κλήθηκε ένα πρωινό της 26ης Νοεμβρίου του 1986 από την τότε διοίκηση της Μάν. Γιουνάιτεντ να αναλάβει τα «ηνία της» σε μία ομολογουμένως εξαιρετικά δύσκολη σαιζόν παρά τις δυσκολίες τα κατάφερε στο μέγιστο σημείο..
Είχε απομακρυνθεί τότε ο Ρον Ατκινσον που δεν είχε μπορέσει  να δημιουργήσει κάτι το αξιόλογο και αξιόμαχο. Και ο 45χρονος τότε, Αλεξ Φέργκιουσον δέχθηκε να αφήσει την Άμπερντιν (είχε κατακτήσει μαζί της Κύπελλο Κυπελλούχων το  1983 καθώς και το Σούπερ καπ Ευρώπης ακολούθως και πολλά τρόπαια στην Σκωτία) και να ξεκινήσει μία δύσκολη αλλά και με περισσότερες προοπτικές καριέρα. Τα πρώτα χρόνια είναι γεγονός ότι ήταν εξαιρετικά  δύσκολα. Η ομάδα είχε κάπως «γεράσει»,ενώ τα «πρωτοπαλίκαρά της»ο Μπράιαν Ρόμπσον, ο Πολ Μακ Γκράθ και ο Νόρμαν Γουαιτσάιντ ήταν φανερό ότι τα έπιναν για τα καλά τα βράδια, κι αυτό δεν αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση των νέων. Ο Σκωτσέζος προπονητής προσπάθησε να τους δώσει να καταλάβουν ότι αυτό δεν κάνει καλό στη φήμη τους αλλά  και στον σύλλογο, ενώ επιχείρησε να τους τονώσει το ηθικό. Μετά άρχισε ανανέωση, όχι ξοδεύοντας αλόγιστα ποσά,  αλλά προωθώντας τα νέα ταλέντα του συλλόγου στην πρώτη ομάδα. Μπορεί να πήρε τους Βιβ Αντερσον (ο πρώτος μαύρος που έπαιξε στην εθνική Αγγλίας), τον στόπερ, Στιβ Μπρους ή τον συμπατριώτη του τερματοφύλακα, Τζιμ Λέιτον αλλά κοιτούσε και πιο πίσω..
Ωσπου κάποια στιγμή προώθησε τα ταλέντα του συλλόγου:Ράιαν Γκίγκς (1990),Μπέκαμ (1992) και τους Πολ Σκόουλς, Γκάρι Νέβιλ, ενώ στη συνέχεια αγόρασε και τους Πέτερ Σμάιχελ, Ερίκ Καντονά (έμεινε κοντά της 5 χρόνια και πήρε 4 πρωταθλήματα) .
Η ομάδα είχε πλέον αλλάξει. Ηξερε να πάρει το αποτέλεσμα που κυνηγούσε και να προσφέρει και θέαμα:Όσοι αντίπαλοι βρίσκονταν μπροστά της, σκεφτόντουσαν για τα καλά τι τους περιμένει. Η Μάν. Γιουνάιτεντ στα 26 αυτά χρόνια, με οδηγό τον Σερ Αλεξ που εν τω μεταξύ είχε πάρει τον τίτλο του Σερ από την Βασίλισσα Ελισσάβετ σε ένδειξη της μεγάλης του προσφοράς στο Βρεταννικό αθλητικό (και δικαίως άλλωστε) έφθασε όχι μόνο στην κορυφή της Αγγλίας (κατέκτησε 11 πρωταθλήματα, 5 κύπελλα Αγγλίας, 2 Λιγκ καπ, 7 Τσάριτι Σίλντ (αγώνας για φιλανθρωπικούς σκοπούς), αλλά και της Ευρώπης. Κατέκτησε δύο φορές το Τσάμπιονς Λιγκ (ειδικά το πρώτο το 1999 κατά της Μπάγερν ήταν ένα παιχνίδι-θρίλερ) και το 2008, ένα κύπελλο Κυπελλούχων το 1991 , ένα Διηπειρωτικό την ίδια χρονιά και ένα Σούπερ καπ Ευρώπης το 1992..
Παράλληλα ο  Σερ Αλεξ το 2009 ψηφίσθηκε ως κορυφαίος προπονητής του κόσμου για το 2008 από την Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του ποδοσφαίρου (IFFH) και φυσικά πολλές φορές πρώτος στην Αγγλία!!!
Τώρα η διοίκηση του αγγλικού συλλόγου ανακοίνωσε ότι θα ανεγείρει στο «Όλντ Τράφορντ» προτομή του, την οποία θα κατασκευάσει ο διάσημος γλύπτης, Φίλιπ Τζάκσον  και τα αποκαλυπτήρια της θα γίνουν μία ημέρα πριν το παιχνίδι κατά της ΚΠΡ, ομάδας που είχε αντιμετωπίσει ο Σερ Αλεξ στις 22 Νοεμβρίου 1986 στο ντεμπούτο του στον πάγκο των «κόκκινων διαβόλων». Η προτομή του θα τοποθετηθεί σε περίοπτη θέση κοντά στην “Sir Alex Ferguson Stand” –  την πρώην “Νorth Stand” που μετονομάσθηκε πέρυσι προς τιμήν του. Ο σύλλογος θα παρουσιάσει επίσης και έργα τέχνης αλλά και δημιουργίες , που θα έχουν ως κύριο αντικείμενό τους τα επιτεύγματα του Φέργκιουσον κατά την 26χρονη θητεία του στη μεγάλη αγγλική ομάδα.
Ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον εν τω μεταξύ πρέπει να σημειωθεί ότι έχει έναν Ελληνα ως τον πλέον έμπιστό του , τον Σωτήρη Χασιώτη, που κατάγεται από το χωριό Άγναντα της Άρτας και ο οποίος είχε γνωρισθεί μαζί του, στις αρχές της ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας της Γιουνάιτεντ. Τότε λοιπόν που κάποιες φορές τα πράγματα ήταν εξαιρετικά δύσκολα για τον Φέργκουσον ο Σωτήρης (πιο νέος κι αυτός τότε) του συμπαραστάθηκε σαν αδελφός κι έτσι έγιναν «αυτοκόλλητοι». Με συνέπεια τον Μάιο του 1999  που η Μάν. Γιουνάιτεντ κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ στην Βαρκελώνη, ο Σερ Αλεξ να τον καλέσει κοντά του και να του δώσει να κρατήσει το μεγάλο έπαθλο.
Ο Σωτήρης Χασιώτης σήμερα, είναι διευθυντής του αριστοκρατικού κλαμπ «les ambassadeurs»,  στην περιοχή Παρκ Λέιν του Λονδίνου και καθημερινά επικοινωνεί με τον Σερ Αλεξ, καθώς μοιράζονται το ενδιαφέρον τους για τα άλογα και τις ιπποδρομίες. Τελευταία έγιναν και  συνιδιοκτήτες δύο αλόγων, στα οποία έδωσαν ελληνικά ονόματα. «Αετός» και «Παυσανίας» αφού  ο Σερ Αλεξ δεν ήθελε να χαλάσει το χατήρι του φίλου του.
Όπως και να το δει κανείς, ο Σκωτσέζος προπονητής έχει γράψει και συνεχίζει να γράφει την δική του ιστορία στο ποδόσφαιρο.

ΣΧΟΛΙΟ: 
Συνεχίζουμε με Μεγάλη Βρετανία και ποδόσφαιρο*, 
γιατί  εμείς πιστεύουμε:  
Η εκταμίευση , έτσι ή αλλιώς θα γίνει, γιατί ... πρέπει να γίνει !!! 
( *Και για την ακρίβεια: Μεγ. Βρετανία, ποδόσφαιρο, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ... )

Από businessman, «Πατριάρχης»: ο νέος αρχιεπίσκοπος του Canterbury

Αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας και στην πράξη επικεφαλής της παγκόσμιας αγγλικανικής εκκλησίας διορίσθηκε πρόσφατα ο 56χρονος Justin Welby, μέχρι τούδε επίσκοπος του Durham. Πατέρας πέντε παιδιών, σπούδασε νομικά και ιστορία στο Cambridge, και για 11 χρόνια ήταν επιτυχημένο στέλεχος της πετρελαϊκής βιομηχανίας, πριν στραφεί στον κλήρο. Ο θάνατος της κόρης του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα άλλαξε την πορεία της ζωής του και βίωσε «μια κλήση από τον Θεό», αλλά ποτέ δεν περίμενε να βρεθεί στο τιμόνι της αγγλικανικής εκκλησίας…
Ο Justin Welby δεν ήταν καθόλου φαβορί για τον θρόνο. Επικρατέστερος υποψήφιος ήταν ο αρχιεπίσκοπος Υόρκης John Sentamu, ο οποίος, γεννημένος στην Ουγκάντα, αν εκλέγετο θα ήταν ο πρώτος μαύρος αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας στην εκκλησία (εκκλησιαστικοποίηση του «μοντέλου Ομπάμα»;), πολύ γνωστός και πολύ δημοφιλής. Ένας από τους λόγους που δεν επελέγη ήταν η έλλειψη «διπλωματικού τακτ» του, σε μια περίοδο που η αγγλικανική εκκλησία είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη για πλήρες σχίσμα λόγω των μεταρρυθμίσεων που λαμβάνουν χώρα σε αυτήν, ενώ επίκειται και η επισημοποίηση της χειροτονίας γυναικών και στο αξίωμα του επισκόπου. Επίσης, ο Sentamu είχε επανειλημμένως εκφραστεί σχετικά με την ευθύνη και των ρόλο των τραπεζιτών στην παγκόσμια οικονομική κρίση.
Ο νέος αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας (επισήμως από τον Ιανουάριο του 2013) Welby έγινε επίσκοπος μόλις πριν από έναν χρόνο, έχει σχεδόν μηδενική εμπειρία. Όσον αφορά στα «καυτά θέματα» της αγγλικανικής εκκλησίας, συναινεί στην χειροτονία γυναικών επισκόπων, αλλά αντιτίθεται στο ενδεχόμενο χειροτονίας ομοφυλοφίλων στο αξίωμα του επισκόπου, σε αντίθεση με την καθ’ ημάς Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία στην πράξη το πραγματοποιεί μαζικά εδώ και πολύ καιρό. Η επιχειρηματική εμπειρία του στο conflict management ήταν μάλλον ένα από τα… κίνητρα της επιλογής του, αφού η βασική του λειτουργία τα επόμενα χρόνια θα είναι αυτή του conflict manager…
Να σημειωθούν δυο τρία πράγματα για όσους πιστεύουν ότι ο (ευκταίος κατ’ εμέ) χωρισμός Εκκλησίας-Κράτους στην Ελλάδα συνιστά έλλειμμα εξευρωπαϊσμού:
Στην αρκούντως ευρωπαϊκή Μ. Βρετανία, κεφαλή της αγγλικανικής εκκλησίας είναι η βασίλισσα, ενώ αρκετοί ανώτεροι κληρικοί έχουν ex officio έδρες στην Βουλή των Λόρδων. Ο καισαροπαπισμός αποκτά ακόμα σαφέστερες εκφάνσεις: για τον αρχιεπίσκοπο της Καντουαρίας, οι επίσκοποι στέλνουν έναν κατάλογο στον Πρωθυπουργό της Αγγλίας, ο οποίος διορίζει αυτόν που θεωρεί καταλληλότερο. (προσπαθήστε να φανταστείτε τον Σημίτη να διορίζει Αρχιεπίσκοπο Αθηνών…)
Υπενθυμίζουμε ότι ο Justin Welby διαδέχεται ένα εξαιρετικά σπάνιο και θαυμάσιο άνθρωπο, τον Rowan Williams. Από τα νεανικά του χρόνια ήταν σαφές στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο νεαρός θεολόγος Rowan Williams ήταν ένα κεφάλι πάνω από τους καλύτερους της γενιάς του. Με διδακτορικό πάνω στον ρώσο ορθόδοξο θεολόγο Vladimir Lossky και καθηγεσία στην Οξφόρδη, ο Rowan Williams ήταν πάντοτε εξαιρετικά φιλορθόδοξος, έχοντας γράψει βιβλίο για την θεολογία των εικόνων, έχοντας μάθει ρωσικά για να μπορεί να διαβάσει τον Ντοστογιέφσκυ στο πρωτότυπο και έχοντας αρθρογραφήσει επιστημονικά για το έργο του Χρήστου Γιανναρά και του Ιωάννη Ζηζιούλα. Κατά την διάρκεια της θητείας του εκφραζόταν έντονα υπέρ των κοινωνικών θεμάτων και υιοθέτησε θέσεις που χαρακτηρίστηκαν ακραία προοδευτικές, όπως η μερική αποδοχή της Σαρία για τους μουσουλμάνους του Ηνωμένου Βασιλείου. Βέβαια, το σημαντικότερο για τους Αγγλικανούς επί των ημερών του ήταν η διατήρηση της εκκλησίας τους ως ενιαίας, κάτι που θα δοκιμαστεί και στο εγγύς μέλλον με αβέβαιο αποτέλεσμα.

Σωτήρης Μητραλέξης
( ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:  Αntinews )

ΣΧΟΛΙΟ: 
Τι συμβαίνει; Αυτή την εβδομάδα, έτσι όπως το πάμε, με τη Μεγ. Βρετανία θα ασχοληθούμε;

Ε, όχι και δεν έχουν κουζίνα οι Άγγλοι !!!

Δεν θα την συγκρίνουμε σε καμία περίπτωση με την Ελληνική. 

Αλλά το να την απαξιώνουμε είναι απλά λάθος.

Χρήστος Χατζηιωάννου  (  αναδημοσίευση από: ΟΝΕΜΑΝ   )

Ένα τεράστιο ελληνικό κλισέ. Να θεωρούμε την ελληνική κουζίνα την καλύτερη στον κόσμο και κάθε άλλη υποδεέστερη. Και πες ότι αυτό είναι θέμα πατριωτικό και στην τελική κάπως αποδεκτό μιας και έχουμε πράγματι μία από τις πλέον πλούσιες σε γεύσεις κουζίνες στον κόσμο, αξιοποιώντας πρώτες ύλες και κάθε στοιχείο της φύσης στα φαγητά μας. Ακολουθεί ένα τεράστιο “αλλά”.
Η απαξίωση της Αγγλικής κουζίνα είναι από τις αγαπημένες μας συνήθειες που γιγαντώθηκε από τις ορδές Ελλήνων φοιτητών στην Βρετανία, οι οποίοι τις Κυριακές συνωνστίζονται στα ελληνικά εστιατόρια και ταβερνεία λησμονώντας τα τραπέζια στο σπίτι τους και τις συνταγές της μαμάς τους.

Είχα κι εγώ συγκάτοικο στο Λονδίνο που κάθε μέρα έβριζε για το γιαούρτι που ήταν greek style κι όχι Ελληνικό

Για το τζατζίκι που ήταν φλώρικο και τον mousakas που ήταν άνοστος. Λες και οι Κινέζοι που τρώνε στα κινέζικα στην χώρας μας πετάνε τη σκούφια τους για το ολόφρεσκο τζίντζερ  που βρίσκουν στην αγορά.
Η καραμέλα γνωστή “οι Άγγλοι δεν έχουν κουζίνα”. Οι πιο ψαγμένοι το πάνε παρακάτω. Και “ό,τι κουζίνα έχουν, την έχουν πάρει από τις αποικίες τους”. Ναι, προφανώς και κάποιες επιρροές είναι Ινδικής προελεύσεως αλλά ποιος Έλληνας τολμά να το πει αυτό όταν το ίδιο το σουβλάκι του έχει ρίζες ανατολικότερα και νοτιοανατολικότερα του Αιγαίου;
Πάμε να δούμε μερικά πράγματα που περιλαμβάνει η Βρετανική κουζίνα και αξίζει να δοκιμάσεις. Πιάτα αλλά και κατηγορίες φαγητών.

Το Bangers and Mash

Αγαπημένο φαγητό για κρύες μέρες. Τα ύψιστης ποιότητας βρετανικά λουκάνικα μαζί με πουρέ σε μία σως κρεμμυδιού. Συχνά σερβίρονται με κρεμμύδια και φασόλια αν και δεν είναι αναγκαίο. Μιας και αν τα λουκάνικα είναι νόστιμα και ο πουρές εμπλουτισμένος με ώριμο cheddar της βρετανικής εξοχής, δεν έχεις ανάγκη τίποτα άλλο.

Οι πίτες 
 Δεν θα δεις γραφικές γιαγιάδες να ανοίγουν φύλλο δίπλα στο λιοτρίβι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η βρετανία δεν έχει τις δικές της πολύ καλές πίτες. Οι περισσότερες και πλέον παραδοσιακές είναι με διάφορα κρεατικά μέσα. Είτε χοιρινό και διάφορα λαχανικά είτε μοσχάρι είτε ακόμα και ψάρι. Η Shepherd's Pie, η Steak and Kidney pie, η Pork pie, η Mince pie, η Chicken and mushroom pie και η Corned beef pie. Η υπέρτατη όλων όμως είναι η Steak and Ale pie. Με μοσχαρίσιο κρέας μαγειρεμένο σε κάποιο παραδοσιακό ale μέσα σε χοντρό φύλλο. Έπος.

Τα fish and chips
Το φαί του λαού σε πολλές περιπτώσεις μια και αποτελούσε φθηνή εναλλακτική σε οτιδήποτε κρεατικό. Ένα φιλέτα ψαριού που “πανάρεται” παρέα με μπίρα ή γάλα ή βούτυρο και τηγανίζεται σε πολύ υψηλή θερμοκρασία ώστε η κρούστα να είναι τραγανή και το φιλέτο ωραία ψημένο στο εσωτερικό. Σερβίρεται με τηγανητές πατάτες και σως Tartar. Η εξάπλωση του φαγητού από τα λιμάνια στο εσωτερικό της χώρας έγινε παράλληλα με την ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου που επέτρεπε στο ψάρι να φθάνει φρέσκο στα κομμάτια της Βρετανίας που δεν βρέχονταν από θάλασσα.

Τα Sunday Roasts 
Είναι οι πρώτοι που έδωσαν θέση στο κρέας στο Κυριακάτικο τραπέζι και το ανέδειξαν σε μία ολόκληρη κουλτούρα και μυσταγωγία. Σε κάθε Βρετανικό σπίτι που είχε την οικονομική δυνατότητα για φούρνο και κρέας, τις Κυριακές το μεσημέρι στο τραπέζι βρισκόταν ένα ρολό κρέατος (χοιρινό ή μοσχαρίσιο συνήθως). Μαζί με πατάτες, λαχανικά, gravy sauce και την διάσημη Yorkshire pudding.

Οι πουτίγκες
Αλμυρές ή γλυκές είναι ένα ολόκληρο κεφάλαιο της Βρετανικής κουζίνας. Με την Yorkshire pudding να κυριαρχεί στα Κυριακάτικα τραπέζια αλλά το Christmas pudding να στολίζει τα περισσότερα σπίτια ανήμερα των Χριστουγέννων, να “ανάβει με κονιάκ” και να καταναλώνεται παρέα με κρέμα γάλακτος. Από τις πλέον γνωστές αλμυρές είναι η blood pudding που μοιάζει με λουκάνικο αλλά δεν είναι. Χοιρινό μαγειρεμένο σε αίμα μαζί με δημητριακά. Αν αηδιάζεις, σκέψου τον θείο σου να φτιάχνει κοκορέτσι ή να τρώει τα μυαλά από ένα αρνί και συνέχισε να διαβάζεις.

Το βρετανικό πρωινό 
Ναι, αυτό το ιδανικό πρωινό για το οποίο ανυπομονείς να φτάσει το Σ/Κ, αν ασχολείσαι με την κουζίνα τα πρωινά και δεν την ξεπετάς με ένα τοστάκι. Αυτό για το οποίο ξυπνάς ορεξάτος στα ξενοδοχεία όλου του κόσμου. Αυγά μάτια ή scrambled eggs, χοντρές φέτες βρετανικού bacon, χοιρινά λουκάνικα, ντομάτες στο τηγάνι ή τον φούρνο, μανιτάρια, φασόλια και ψωμί να συμμαζέψεις όλα αυτά στο στομάχι σου. Το Fry up το λεγόμενο μιας και όλα ετοιμάζονται σε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι και με την σωστή σειρά.

Οι σως για το κρέας και το ψάρι
Θυμάμαι μικρός να διαβάζω το τεύχος που ο Αστερίξ και ο Οβελίξ έκαναν απόβαση στην Βρετανία και ο Οβελίξ να σπάζεται γιατί το κρέας του ήταν πασπαλισμένο με σάλτσα μέντας. Η Mint sauce είναι ένα από τα παραδείγματα sauce που γεννήθηκαν και αγαπήθηκαν στην Βρετανία για να συνοδεύουν κρέατα και ψάρια. Η mint, η horseradish, η cranberry, το gravy, η HP, η worcestershire sauce, η egg n mayo και φυσικά η Tartar sauce είναι όλες τρανά παραδείγματα αυτής της παράδοσης. Κάτι σαν να λέμε τζατζίκι, μελιτζανοσαλάτα, τυροκαυτερή, σκορδαλιά ή κάνω λάθος; Mint ή jelly sauce για το αρνί, bread ή cranberry sauce για τα πουλερικά, apple sauce για το χοιρινό, horseradish και gravy για το μοσχάρι, όλες δίπλα σε μουστάρδα Βρετανικής παραγωγής.

Τα τυριά
Με ένα πλατώ τυριών από την Βρετανία δεν έχεις ανάγκη από τυριά άλλης προελεύσεως. Λέμε τώρα. Αλλά τα βρωμερά Stilton, Stinking Bishop, Dorset Blue, Shropshire Blue και τα Somerset Brie, Double Gloucester, Lancashire, Red Windsor είναι τυριά που θα ήθελες πάρα πολύ να πωλούνται δίπλα στα ελληνικά, γαλλικά και ιταλικά τυριά. Για να μην μιλήσουμε για το πραγματικό cheddar. Όχι αυτές τις πλαστικές αηδίες που πωλούν για να λιώνουν εύκολα πάνω από πατάτες. Το original cheddar που διαλέγεις πόσο ώριμο θες, που ξεκινά κίτρινο και καταλήγει πορτοκαλί ανάλογα την ωριμότητα, που είναι τόσο παχύ και γευστικό που θα μπορούσε να είναι ανάμειξη τυριών.

Για να μην ξεκινήσω με τα υπέροχα βρετανικά steaks, τις σούπες, τα γλυκά, όσα συνοδεύουν την ιεροτελεστία του Afternoon Tea και τα τσιμπήματα του lunch break.

Παρεξηγημένη για τις απλές ύλες που χρησιμοποιεί, η Βρετανική κουζίνα είναι από τις πλέον “μη αναγνωρισμένες” παγκοσμίως. Και αν περάσεις αρκετό χρόνο και πολλά γεύματα σε βρετανικές pub, εστιατόρια και σπίτια (ειδικά στην εξοχή) θα συμφωνήσεις πιθανότατα κι εσύ ότι αποτελεί μια τρανή αδικία.

Οι απόφοιτοι του Ητον κυβερνούν, ακόμη, την Βρετανία

Τα δίδακτρα είναι απαγορευτικά για τους περισσότερους γονείς: 39.960 ευρώ τον χρόνο!!!

Ο νέος αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι, ο Τζάστιν Γουέλμπι, είναι το τελευταίο όνομα στη μακρά λίστα των αποφοίτων του Ητον, που ανέρχονται σε ένα από τα υψηλότερα αξιώματα του κατεστημένου στη Βρετανία.

Ο Ντέιβιντ Κάμερον, ας πούμε, είναι ο 19ος απόφοιτος που έγινε πρωθυπουργός. Το Ητον, ίσως το πιο διάσημο σχολείο παγκοσμίως, έχει τελειώσει και ο δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον.

Ολοι γνωρίζουν πόσο διαστρωματωμένη είναι, ακόμη και σήμερα, η βρετανική κοινωνία, και πόσο κλειστές είναι οι ελίτ της. Αλλά το Ητον έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ: εκατοντάδες πολιτικοί, άνθρωποι που ανήλθαν στα ανώτερα αξιώματα της διοίκησης και του στρατού, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, ηθοποιοί, και βέβαια ευγενείς και πρίγκιπες, όπως ο Χάρι και ο Γουίλιαμ, έχουν περάσει από τα θρανία του.

Δεν είναι το πιο παλιό ιδιωτικό σχολείο στη Βρετανία - το Γουέστμινστερ, από τους κύριους ανταγωνιστές του, ιδρύθηκε το 1179. Το Ητον ιδρύθηκε, τον 15ο αιώνα, με εντολή του βασιλιά Ερρίκου του Στ', ο οποίος περνούσε μέρος του χρόνου του στον κοντινό Πύργο του Γουίνδσορ. Χτισμένο στην ήσυχη και γραφική κωμόπολη του Ητον, στο Μπέρκσιρ, απέχει μόλις 19 χιλιόμετρα από το Λονδίνο.

Σήμερα έχει 1.300 μαθητές, μόνο αγόρια ηλικίας 13-18 ετών. Τα δίδακτρα είναι απαγορευτικά για τους περισσότερους γονείς: 39.960 ευρώ τον χρόνο.

Δεν είναι περίεργο που οι απόφοιτοι διακρίνονται για την θρυλική γοητεία και την αυτοπεποίθηση τους, έχουν πάντα πολύ καλές διασυνδέσεις και εκμεταλλεύονται εύκολα τις ευκαιρίες που δίνουν τα προνόμια.

Το Ητον δίνει υποτροφίες στο 20% των μαθητών του. Πενήντα πέντε μαθητές δεν πληρώνουν καθόλου δίδακτρα. Στόχος είναι, σε μια δεκαετία, να πληρώνουν μειωμένα δίδακτρα το 25% των μαθητών, εκ των οποίων οι 70 θα φοιτούν εντελώς δωρεάν.

Χρυσή εποχή της δύναμης και του κύρους του ήταν το διάστημα από το 1860 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960. Μετά η επιρροή του άρχισε να πέφτει. Λίγοι απόφοιτοι του Ητον υπήρξαν υπουργοί της Θάτσερ, στη δεκαετία του 1980, αλλά η Σιδηρά Κυρία τους είχε στο περιθώριο, και συχνά τους απέλυε. Και οι μαθητές του Ητον έχουν μάλλον μέτριες επιδόσεις στις εξετάσεις για το πανεπιστήμιο: οι περισσότεροι τα πάνε καλά έως πολύ καλά, αλλά σπανίως άριστα.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: ΤΟ ΒΗΜΑ

Η Βροχή των Λεοντιδών

Κάθε χρόνο γύρω στις 17 Νοεμβρίου δεκάδες φωτεινά πεφταστέρια στολίζουν τον ουρανό κάθε ώρα. Είναι η ετήσια επίσκεψη μιας ροής σωματιδίων που σχηματίζουν την «Βροχή των Λεοντιδών». Η «βροχή» αυτή ονομάζεται έτσι επειδή τα μετέωρα αυτά φαίνονται ότι προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα και οφείλονται στα σωματίδια που έχει αφήσει πίσω του ο κομήτης Τεμπλ-Τατλ.

Οι «βροχές» αυτές δημιουργούνται ως εξής: Κατά την διέλευσή τους από τη Γη οι κομήτες αφήνουν πίσω τους διάφορα μικρά σωματίδια σκόνης τα οποία είναι σχετικά μαζεμένα σε ομάδες και τέμνουν πολλές φορές την τροχιά της Γης. Όταν η Γη συναντάει μια τέτοια ομάδα σωματιδίων τα έλκει και τότε αυτά εισέρχονται στην ατμόσφαιρά μας με ρυθμό 40 έως 70 αντικειμένων την ώρα. Σε εξαιρετικές όμως περιπτώσεις ο ρυθμός αυτός μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα χίλια μετέωρα την ώρα, οπότε λέμε ότι έχουμε μια «καταιγίδα διαττόντων». Φυσικά από αυτά τα μετέωρα δεν καταφέρνει κανένα να φτάσει στην επιφάνεια της Γης γιατί είναι μικρότερα και από κόκκους άμμου.

Αυτό που συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι η Γη μας περιφέρεται στην τροχιά της γύρω από τον Ήλιο με μια ταχύτητα 110.000 χιλιομέτρων την ώρα, οπότε πέφτει ακάθεκτη πάνω στα σύννεφα των σωματιδίων που έχει αφήσει πίσω του ο κομήτης. Τα μικροσκοπικά αυτά σωματίδια με βάρος μικρότερο του ενός γραμμαρίου χτυπάνε τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιράς μας σε ύψος 100 περίπου χιλιομέτρων και αναφλέγονται. Η ανάφλεξη αυτή ιονίζει τα γύρω στρώματα της ατμόσφαιρας, σχηματίζοντας έτσι μια φωτεινή σφαίρα 2 έως 3 μέτρων που κινείται με ταχύτητα 30 έως 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Αυτή τη φωτεινή σφαίρα βλέπουμε από τη Γη και την ονομάζουμε διάττοντα, μετέωρο ή «πεφταστέρι». Κάθε ημέρα που περνάει πάνω από 100 τόνοι λεπτής διαστημικής σκόνης πέφτει πάνω στην επιφάνεια της Γης χωρίς καν να το καταλάβουμε.

Η μεγαλύτερη Καταιγίδα Διαττόντων που παρατηρήθηκε ποτέ ήταν η Καταιγίδα των Λεοντιδών στις 12 προς 13η Νοεμβρίου του 1833 όταν τα μετέωρα έμοιαζαν με πυροτεχνήματα από μία ροή δεκάδων μετεώρων κάθε δευτερόλεπτο που διήρκεσε επί ώρες. Ένας ιστορικός μάλιστα το 1878 την θεώρησε ως ένα από τα 100 πιό σημαντικά γεγονότα των ΗΠΑ. Πολλές ξυλογραφίες έχουν απεικονίσει το γεγονός με μεγάλη επιτυχία. Αρκετοί μάλιστα κοινωνιολόγοι αποδίδουν στο ουράνιο αυτό φαινόμενο την εξάπλωση της θρησκειομανίας που επηρέασε τα επόμενα μερικά χρόνια την όλη κοινωνική εξέλιξη και τον σύγχρονο χαρακτήρα των ΗΠΑ.

Το 1799 η βροχή αυτή είχε παρατηρηθεί από τον Πρώσσο επιστήμονα Αλεξάντερ φον Χούμπολτ που βρίσκονταν στην Βενεζουέλα. Σύμφωνα με την περιγραφή του ολόκληρος σχεδόν ο ουρανός καλύφτηκε από φωτεινά μετέωρα που απείχαν μεταξύ τους όσο το διπλάσιο μέγεθος της Πανσελήνου. Σύμφωνα μάλιστα με τις αφηγήσεις των Νοτιοαμερικανών ιθαγενών το ίδιο φαινόμενο είχε παρατηρηθεί και το 1766. Άλλες προηγούμενες αναφορές εντοπίστηκαν το 1863 από τον Χιούμπερτ Νιούτον, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Γέηλ, με ενδείξεις για ιδιαίτερα μεγάλες καταιγίδες διαττόντων τα έτη 902, 934, 967, 1037, 1202, 1366, και 1533 μ.Χ.

Η εμφάνιση των Λεοντιδών το 1866 έφτασε τους 5.000 διάττοντες την ώρα ενώ το 1867 ο ρυθμός έπεσε στους 1.000 την ώρα. Αντίθετα το 1899 η βροχή των Λεοντιδών ήταν απογοητευτική, όταν ξαφνικά τον επόμενο χρόνο (15-16 Νοεμβρίου 1900) ο ρυθμός ανέβηκε και πάλι στους 1.000 διάττοντες την ώρα.

Τα επόμενα χρόνια χάθηκαν τα ίχνη του κομήτη Τέμπλ-Τάτλ και θεωρήθηκε ότι είχε μάλλον διαλυθεί μέχρις ότου ξανανακαλύφτηκε και πάλι το 1965 όταν προσπέρασε τη τροχιά της Γης σε απόσταση λίγο μεγαλύτερη απ’ αυτήν της Σελήνης. Ένα χρόνο αργότερα στις 17 Νοεμβρίου 1966 στις κεντρικές και δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες δεκάδες χιλιάδες διάττοντες στόλισαν και πάλι τον νυχτερινό ουρανό γιά είκοσι τουλάχιστον λεπτά με ρυθμό 200.000 (55 το δευτερόλεπτο) έως 1.000.000 (280 το δευτερόλεπτο) διαττόντων κάθε ώρα. Μία προσεκτική ανάλυση το 1994 υπολόγισε ότι ο πραγματικός ρυθμός δεν υπερέβη τους 15.000 διάττοντες την ώρα (5 το δευτερόλεπτο) οι οποίοι όμως συγκρούονταν με τα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας με ταχύτητα 71 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο 255.000 χιλιόμετρα την ώρα).

Το πάχος της ροής των σωματιδίων που έχει αφήσει πίσω του ο κομήτης υπολογίζεται ότι φτάνει τα 35.000 χιλιόμετρα. Παρόλα αυτά η παλαιότερες παρατηρήσεις της Βροχής των Λεοντιδών δεν μας επιτρέπει να κάνουμε επακριβείς προβλέψεις.

Διονύσης Π. Σιμόπουλος

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ