- «Είναι άσχημο δηλαδή να αγοράσω σκύλο στο παιδί μου για δώρο Χριστουγέννων;» Με ρώτησε πριν λίγες ημέρες, μία κατά τα άλλα αξιαγάπητη κυρία, μετά από κάτι σχετικό που είχα γράψει στο Facebook. Η συζήτηση συνεχίστηκε με μηνύματα και τέλος από το τηλέφωνο.
- «Πόσο χρονών είναι το παιδί σας;» ρώτησα.
- «Επτά χρονών» μου απαντά.
- «Να σας ζήσει... Εάν σας ζητούσε αεροπλάνο θα του το αγοράζατε;»
- «Τι εννοείτε;» με ρωτά κάπως πειραγμένη.
Δημήτρης Κοτἀκος
- «Πόσο χρονών είναι το παιδί σας;» ρώτησα.
- «Επτά χρονών» μου απαντά.
- «Να σας ζήσει... Εάν σας ζητούσε αεροπλάνο θα του το αγοράζατε;»
- «Τι εννοείτε;» με ρωτά κάπως πειραγμένη.
- «Θέλω να πω πως όπως ένα επτάχρονο παιδί δεν είναι σε θέση να συντηρήσει ένα αεροπλάνο όπως δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις ανάγκες ενός σκύλου.» Καταλαβαίνετε, ελπίζω, πως δεν είχα καμία διάθεση να ειρωνευτώ, απλά ήθελα να είμαι υπερβολικός.
- «Μα δεν είναι το ίδιο» την ακούω να μου λέει γελώντας.
- «Φυσικά και δεν είναι. Θέλω απλά να καταλάβετε την λογική μου» της απαντώ.
Η συζήτηση συνεχίστηκε για αρκετή ώρα, όχι τόσο για το σκυλάκι, αλλά για το ποιο θα ήταν το δώρο που θα μπορούσε να αντικαταστήσει την επιθυμία της κόρης της.
Αυτήν την συζήτηση την έχω κάνει τουλάχιστον πέντε φορές τον τελευταίο μήνα απαντώντας σε ανθρώπους που με ρωτούν: "Το παιδί μου θέλει ο Άι Βασίλης να του φέρει σκύλο για τα Χριστούγεννα. Τι ράτσα (φυλή) να του πάρω;". Φυσικά βρίσκω πάντα διαφορετικό παράδειγμα, δεν αναφέρω πάντα το αεροπλάνο. Τα παιδιά μπορεί να είναι πολύ επίμονα όταν θέλουν κάτι και οι γονείς στο τέλος υποκύπτουν.
Είναι πολύ διαφορετικό όμως ένα ποδήλατο από ένα κουτάβι. Στο κάτω κάτω εάν το βαρεθεί θα το αφήσουμε κάπου στο μπαλκόνι να σκουριάζει. Το σκυλάκι όμως δεν είναι ποδήλατο ή το σπίτι της Barbie. Τα σκυλιά δεν είναι παιχνίδια. Μέχρι αυτήν την στιγμή που γράφω το κείμενο, δεν έχω συναντήσει παιδάκι μικρής ηλικίας που να μην βαρέθηκε το δώρο-κουτάβι σε μικρό χρονικό διάστημα.
Η ιστορία έχει ως εξής. Μέχρι να ξαναρχίσουν τα σχολεία έχουμε αγκαλιές, ενθουσιασμό και παιχνίδι. Μετά τα παιδιά στο σχολείο, ο μπαμπάς στην δουλειά και η μαμά στο σπίτι ούτε που θέλει να ασχοληθεί με το κουτάβι! Φυσικό είναι. Η μαμά δεν ζήτησε κουτάβι από τον Άι Βασίλη. Το κουτάβι βαριέται, πιέζεται και είναι φυσιολογικό να αρχίσει να κάνει ζημιές, να μασάει παπούτσια, να κατουράει παντού επειδή κανείς δεν το βγάζει έξω για την ανάγκη του κ.τ.λ. Αυτό είναι ένα καλό σενάριο, πιστέψτε με.
Σκεφτείτε που καταλήγει το κουτάβι εάν δουλεύει και η μαμά. Κάπου στο μπαλκόνι, ταράτσα ή για ώρες μόνο στο κλουβάκι του. Ο σκύλος σιγά σιγά αναπτύσσει συμπεριφορές που δεν μας αρέσουν. Οι άνθρωποι τις ονομάζουμε "ανεπιθύμητες", αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από σκυλίσιες συμπεριφορές. Αυτό είναι όμως ένα άλλο άρθρο.
Μετά από όλα αυτά ονομάζουμε το κουτάβι "κακό σκυλί" και ψάχνουμε να το δώσουμε. Κάθε κουτάβι έχει ιδιαίτερες ανάγκες όπως έχουν και τα μικρά ανθρώπινα μωρά. Εάν η απόκτηση του είναι συνειδητή απόφαση όλης της οικογένειας, τα οφέλη είναι πολλά. Τα παιδιά μπορούν να αναλάβουν ένα μικρό μέρος της φροντίδας, όπως το τάισμα και έτσι μαθαίνουν σιγά-σιγά τι σημαίνει ευθύνη.
Δεν θα με πείσετε εάν μου πείτε πως το επτάχρονο παιδί σας θα βγάζει βόλτα το σκύλο πρωί-βράδυ. Δεν θα το συνιστούσα κιόλας. Υπάρχει ακόμα ένας λόγος που δεν συνιστώ την απόκτηση σκύλου σε περιόδους γιορτών. Το πρώτο διάστημα το σκυλί έχει την ανάγκη να γνωρίσει εσάς και το χώρο που θα συμβιώσετε. Το ζητούμενο είναι να νιώσει ασφάλεια, κάτι πάρα πολύ σημαντικό.
Ας μην ξεχνάμε πως το έχουμε πάρει από τα αδέρφια και την μητέρα του. Είναι μεγάλη αλλαγή. Οι φωνές και τα νταβαντούρια των γιορτών δεν εξασφαλίζουν ένα ήρεμο και φιλικό περιβάλλον. Φαντάζεστε στο Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν καμιά δεκαριά γίγαντες -έτσι μας βλέπει- να το σηκώνουν στον αέρα, να σκύβουν από πάνω του ή να το σφίγγουν στην αγκαλιά τους; Είμαι σίγουρος πως πιάσατε το γενικότερο νόημα.
Τέλος είναι σημαντικό από που θα αποκτήσετε το κουτάβι. Τα κουτάβια που βλέπετε στις βιτρίνες των pet shop προέρχονται από "εργοστάσια κουταβιών" (puppy mills). Εάν δεν γνωρίζεται περί τίνος πρόκειται, δείτε το βίντεο παρακάτω. Υιοθετήστε από φιλοζωική ή επισκεφτείτε για την απόκτηση του έναν υπεύθυνο εκτροφέα. Η τελική απόφαση είναι δική σας. Εκπαιδεύστε επίσης το σκύλο σας από μικρή ηλικία ώστε να μπορέσει να συνυπάρξει αρμονικά σε ανθρώπινο περιβάλλον χωρίς προβλήματα.
- «Μα δεν είναι το ίδιο» την ακούω να μου λέει γελώντας.
- «Φυσικά και δεν είναι. Θέλω απλά να καταλάβετε την λογική μου» της απαντώ.
Η συζήτηση συνεχίστηκε για αρκετή ώρα, όχι τόσο για το σκυλάκι, αλλά για το ποιο θα ήταν το δώρο που θα μπορούσε να αντικαταστήσει την επιθυμία της κόρης της.
Αυτήν την συζήτηση την έχω κάνει τουλάχιστον πέντε φορές τον τελευταίο μήνα απαντώντας σε ανθρώπους που με ρωτούν: "Το παιδί μου θέλει ο Άι Βασίλης να του φέρει σκύλο για τα Χριστούγεννα. Τι ράτσα (φυλή) να του πάρω;". Φυσικά βρίσκω πάντα διαφορετικό παράδειγμα, δεν αναφέρω πάντα το αεροπλάνο. Τα παιδιά μπορεί να είναι πολύ επίμονα όταν θέλουν κάτι και οι γονείς στο τέλος υποκύπτουν.
Είναι πολύ διαφορετικό όμως ένα ποδήλατο από ένα κουτάβι. Στο κάτω κάτω εάν το βαρεθεί θα το αφήσουμε κάπου στο μπαλκόνι να σκουριάζει. Το σκυλάκι όμως δεν είναι ποδήλατο ή το σπίτι της Barbie. Τα σκυλιά δεν είναι παιχνίδια. Μέχρι αυτήν την στιγμή που γράφω το κείμενο, δεν έχω συναντήσει παιδάκι μικρής ηλικίας που να μην βαρέθηκε το δώρο-κουτάβι σε μικρό χρονικό διάστημα.
Η ιστορία έχει ως εξής. Μέχρι να ξαναρχίσουν τα σχολεία έχουμε αγκαλιές, ενθουσιασμό και παιχνίδι. Μετά τα παιδιά στο σχολείο, ο μπαμπάς στην δουλειά και η μαμά στο σπίτι ούτε που θέλει να ασχοληθεί με το κουτάβι! Φυσικό είναι. Η μαμά δεν ζήτησε κουτάβι από τον Άι Βασίλη. Το κουτάβι βαριέται, πιέζεται και είναι φυσιολογικό να αρχίσει να κάνει ζημιές, να μασάει παπούτσια, να κατουράει παντού επειδή κανείς δεν το βγάζει έξω για την ανάγκη του κ.τ.λ. Αυτό είναι ένα καλό σενάριο, πιστέψτε με.
Σκεφτείτε που καταλήγει το κουτάβι εάν δουλεύει και η μαμά. Κάπου στο μπαλκόνι, ταράτσα ή για ώρες μόνο στο κλουβάκι του. Ο σκύλος σιγά σιγά αναπτύσσει συμπεριφορές που δεν μας αρέσουν. Οι άνθρωποι τις ονομάζουμε "ανεπιθύμητες", αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από σκυλίσιες συμπεριφορές. Αυτό είναι όμως ένα άλλο άρθρο.
Μετά από όλα αυτά ονομάζουμε το κουτάβι "κακό σκυλί" και ψάχνουμε να το δώσουμε. Κάθε κουτάβι έχει ιδιαίτερες ανάγκες όπως έχουν και τα μικρά ανθρώπινα μωρά. Εάν η απόκτηση του είναι συνειδητή απόφαση όλης της οικογένειας, τα οφέλη είναι πολλά. Τα παιδιά μπορούν να αναλάβουν ένα μικρό μέρος της φροντίδας, όπως το τάισμα και έτσι μαθαίνουν σιγά-σιγά τι σημαίνει ευθύνη.
Δεν θα με πείσετε εάν μου πείτε πως το επτάχρονο παιδί σας θα βγάζει βόλτα το σκύλο πρωί-βράδυ. Δεν θα το συνιστούσα κιόλας. Υπάρχει ακόμα ένας λόγος που δεν συνιστώ την απόκτηση σκύλου σε περιόδους γιορτών. Το πρώτο διάστημα το σκυλί έχει την ανάγκη να γνωρίσει εσάς και το χώρο που θα συμβιώσετε. Το ζητούμενο είναι να νιώσει ασφάλεια, κάτι πάρα πολύ σημαντικό.
Ας μην ξεχνάμε πως το έχουμε πάρει από τα αδέρφια και την μητέρα του. Είναι μεγάλη αλλαγή. Οι φωνές και τα νταβαντούρια των γιορτών δεν εξασφαλίζουν ένα ήρεμο και φιλικό περιβάλλον. Φαντάζεστε στο Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν καμιά δεκαριά γίγαντες -έτσι μας βλέπει- να το σηκώνουν στον αέρα, να σκύβουν από πάνω του ή να το σφίγγουν στην αγκαλιά τους; Είμαι σίγουρος πως πιάσατε το γενικότερο νόημα.
Τέλος είναι σημαντικό από που θα αποκτήσετε το κουτάβι. Τα κουτάβια που βλέπετε στις βιτρίνες των pet shop προέρχονται από "εργοστάσια κουταβιών" (puppy mills). Εάν δεν γνωρίζεται περί τίνος πρόκειται, δείτε το βίντεο παρακάτω. Υιοθετήστε από φιλοζωική ή επισκεφτείτε για την απόκτηση του έναν υπεύθυνο εκτροφέα. Η τελική απόφαση είναι δική σας. Εκπαιδεύστε επίσης το σκύλο σας από μικρή ηλικία ώστε να μπορέσει να συνυπάρξει αρμονικά σε ανθρώπινο περιβάλλον χωρίς προβλήματα.
Δημήτρης Κοτἀκος
TO AΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ: petsonly.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου