Κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι εν έτει 2017 πολλά σπίτια στην Αγγλία έχουν 2 βρύσες στο νεροχύτη, τον νιπτήρα και τη μπανιέρα. Μία για ζεστό και μία για κρύο νερό. Και πολύ λογικά αναρωτιέται κάποιος.
«Μα γιατί δεν χρησιμοποιούν μία βρύση με τις δύο επιλογές όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη; Όχι, δεν είναι γιατί μπορεί να είναι τσιγγούνιδες και θέλουν να πλένουν τα χέρια τους με κρύο.
Υπάρχει ένας πολύ σημαντικός λόγος και τον εξηγεί με μεγάλη σαφήνεια ο Βρετανός Τομ Σκοτ.
Αυτό λοιπόν που λέει στο βίντεο ο Τομ είναι ότι πρέπει να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, λίγο μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο, και συγκεκριμένα στον τρόπο που κατασκευάζονταν τα σπίτια τότε.
Κάθε σπίτι στη Μ.Βρετανία διέθετε μία δεξαμενή κρύου νερού η οποία βρισκόταν στο πατάρι. Αυτή η δεξαμενή τροφοδοτούσε μία μικρότερη με νερό που θερμαινόταν από το μπόιλερ της κεντρικής θέρμανσης και κατέληγε στη βρύση με το ζεστό.
Ωστόσο το νερό της δεξαμενής σε ορισμένες περιπτώσεις λίμναζε, η δεξαμενή μπορεί να σκούριαζε ή ακόμη και να μάζευε τρωκτικά (έχει συμβεί και αυτό) πράγμα, που το έκανε ακατάλληλο για πόση.
Οπότε κανείς -μα κανείς δεν έπρεπε να πιει το ζεστό νερό. Αντίθετα, το νερό που έβγαινε από την βρύση με το κρύο, ήταν απόλυτα ασφαλές, αφού η υδροδότηση γίνεται και γινόταν κάτω από απόλυτη ασφάλεια.
Κανείς Βρετανός λοιπόν δεν χρησιμοποιούσε τη βρύση-μείκτη, αφού το καθαρό κρύο νερό θα μπερδευόταν με το ζεστό που δεν ήταν ασφαλές για πόση. Mάλιστα υπήρχε και σχετική νομοθεσία, που απαγόρευε τη μίξη, όπως διαβάζουμε στη WSJ.
Ο ίδιος ο Τομ Σκοτ, εξηγεί ότι μέχρι και σήμερα (και παρά τον τεχνολογικό εξοπλισμό) του είναι αδύνατο να πιει νερό από τη βρύση με το ζεστό.
«Μα γιατί δεν χρησιμοποιούν μία βρύση με τις δύο επιλογές όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη; Όχι, δεν είναι γιατί μπορεί να είναι τσιγγούνιδες και θέλουν να πλένουν τα χέρια τους με κρύο.
Υπάρχει ένας πολύ σημαντικός λόγος και τον εξηγεί με μεγάλη σαφήνεια ο Βρετανός Τομ Σκοτ.
Αυτό λοιπόν που λέει στο βίντεο ο Τομ είναι ότι πρέπει να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, λίγο μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο, και συγκεκριμένα στον τρόπο που κατασκευάζονταν τα σπίτια τότε.
Κάθε σπίτι στη Μ.Βρετανία διέθετε μία δεξαμενή κρύου νερού η οποία βρισκόταν στο πατάρι. Αυτή η δεξαμενή τροφοδοτούσε μία μικρότερη με νερό που θερμαινόταν από το μπόιλερ της κεντρικής θέρμανσης και κατέληγε στη βρύση με το ζεστό.
Ωστόσο το νερό της δεξαμενής σε ορισμένες περιπτώσεις λίμναζε, η δεξαμενή μπορεί να σκούριαζε ή ακόμη και να μάζευε τρωκτικά (έχει συμβεί και αυτό) πράγμα, που το έκανε ακατάλληλο για πόση.
Οπότε κανείς -μα κανείς δεν έπρεπε να πιει το ζεστό νερό. Αντίθετα, το νερό που έβγαινε από την βρύση με το κρύο, ήταν απόλυτα ασφαλές, αφού η υδροδότηση γίνεται και γινόταν κάτω από απόλυτη ασφάλεια.
Κανείς Βρετανός λοιπόν δεν χρησιμοποιούσε τη βρύση-μείκτη, αφού το καθαρό κρύο νερό θα μπερδευόταν με το ζεστό που δεν ήταν ασφαλές για πόση. Mάλιστα υπήρχε και σχετική νομοθεσία, που απαγόρευε τη μίξη, όπως διαβάζουμε στη WSJ.
Ο ίδιος ο Τομ Σκοτ, εξηγεί ότι μέχρι και σήμερα (και παρά τον τεχνολογικό εξοπλισμό) του είναι αδύνατο να πιει νερό από τη βρύση με το ζεστό.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ: bovary.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου