Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Γιατί δεν έχει γίνει ακόμα μία καθολική στάση πληρωμών;

Και πώς και πληρώνονται όλοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι ενώ η δόση καθυστερεί επί μήνες; 

Τις τελευταίες εβδομάδες ακούω αρκετό κόσμο να λέει ότι παρ' όλο που δεν έχουμε πάρει ακόμα το νέο πακέτο βοήθειας (το οποίο καθυστερεί επί μήνες), δεν έχουμε χρεοκοπήσει.

Ε... αφού πληρώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι!

 Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων πληρώνονται κανονικά, οι συντάξεις το ίδιο και γενικότερα το κράτος μπορεί και λειτουργεί σε ένα βαθμό, χωρίς τουλάχιστον να έχει καταρρεύσει πλήρως, κηρύττοντας επισήμως μία στάση πληρωμών.

Πριν αναφερθώ στο γιατί πληρώνονται ακόμα κάποιες βασικές υποχρεώσεις του κράτους, να σημειώσω ότι, μου κάνει εντύπωση ότι πολύς κόσμος φαντάζεται τη στάση πληρωμών, ως την αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων και μόνο (!), λες και ένα κράτος δεν έχει άλλες λειτουργίες. Το ότι, ας πούμε, υπάρχουν ένα σωρό ελλείψεις σε νοσοκομεία, τα ασφαλιστικά ταμεία αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους ασφαλισμένους, τα χρέη προς τρίτους συσσωρεύονται κοκ, δεν αποτελούν «χρεοκοπία» στην αντίληψη κάποιων. Αρκεί που πληρώνονται οι υπάλληλοι και οι συντάξεις.

Γιατί, παρόλα αυτά, το κράτος δεν έχει καταρρεύσει πλήρως ενώ η δόση καθυστερεί επί μήνες, λόγω της «δραματικής» διαπραγμάτευσης ανάμεσα στη χώρα και τους δανειστές της;

Η απάντηση είναι «ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός». 

 Όπως είχα αναφερθεί και σε παλαιότερο post μου,  η Ελλάδα έχει καταφύγει στο βραχυπρόθεσμο δανεισμό για να χρηματοδοτεί τα ελλείμματά της.

Ενδεικτικό της σοβαρής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία είναι ότι ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός της χώρας, μέσω των εντόκων γραμματίων (τρίμηνης και εξάμηνης διάρκειας), έχει φτάσει συνολικά τα 32 δισεκατομμυρίων ευρώ από την αρχή του έτους!

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το «ΚΕΡΔΟΣ» της Κυριακής (14/10/2012), η Ελλάδα έχει, «ούτε λίγο ούτε πολύ, δανειστεί ένα μίνι… μνημόνιο από έντοκα γραμμάτια».

Αντί να επισπεύσουμε τις συζητήσεις με την τρόικα, αντί να προχωρήσουμε επιτέλους σε τολμηρές μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν το κράτος πιο αποτελεσματικό και πιο οικονομικό,
που δεν θα επιβαρύνει τα δημόσια ταμεία και κατ’ επέκταση τον πολίτη, επιλέγουμε τη συνέχιση του δανεισμού, μέσω των πανάκριβων εντόκων γραμματίων, τα επιτόκια των οποίων κυμαίνονται από 4,2% έως και 4,64%  για τα τρίμηνα, και από 4,46% έως 4,9% για τα εξάμηνης διάρκειας.


Φυσικά, μπορεί χάρη στο βραχυπρόθεσμο δανεισμό να έχει αποφευχθεί η πλήρης χρεοκοπία, το κόστος όμως εξυπηρέτησης αυτών των τόκων στερεί ολοένα και περισσότερο την οικονομία της χώρας σημαντικά κονδύλια .

Τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί για την τόνωση των ιδιωτικών και δημόσιων επενδύσεων, που με τη σειρά τους θα έδιναν μία κάποια ώθηση στην ανάπτυξη και θα δημιουργούσαν θέσεις εργασίας . Θα μπορούσαν επίσης, να είχαν δοθεί για την πληρωμή χρεών του δημοσίου προς τρίτους (περί τα €8 δις), κοκ.

Παρόλο μάλιστα που υπάρχει υποχρέωση της χώρας, βάσει του μνημονίου , να μειώσει την έκθεσή της στο βραχυπρόθεσμο δανεισμό (κατά €2 δις το τρίμηνο), η Ελλάδα έχει ξεπεράσει ήδη το ύψους του περυσινού δανεισμού και συνεχίζει να ακολουθεί αυτήν την πολιτική.

Μία πολιτική εντελώς αδιέξοδη. Μία πολιτική που έχει παραλύσει όλη την αγορά και διαλύει τον κοινωνικό ιστό, στο όνομα ενός χρεοκοπημένου, κομματικοποιημένου και αντιπαραγωγικού κράτους.

Κανένα νόημα.




Πηγές: ΚΕΡΔΟΣ, Τράπεζα της Ελλάδος, John Whittaker: Intra-eurosystem debts


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: LiFO

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου