Οδηγοί διτρόχων και τετράτροχων: Βίοι παράλληλοι

Το Άρθρο 40 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας περιγράφει τους ειδικούς κανόνες συμπεριφοράς για τους οδηγούς ποδηλάτων, μοτοποδηλάτων, μοτοσικλετών και τρίτροχων οχημάτων. Οι ειδικοί αυτοί κανόνες έχουν να κάνουν με απαγορεύσεις όσον αφορά τη ρυμούλκηση, τη μεταφορά, την κίνηση σε διάταξη δύο ή περισσοτέρων δίκυκλων οχημάτων, τη χρήση ακουστικών που έχουν συνδεθεί με φορητά ραδιόφωνα, μαγνητόφωνα και άλλες παρεμφερείς ηχητικές συσκευές (κινητά τηλέφωνα) ενώ υποχρεώνει τους οδηγούς ποδηλάτων να κατεβαίνουν από αυτά και να τα οδηγούν βαδίζοντας, όταν δημιουργείται εμπόδιο ή κίνδυνος για την κυκλοφορία των πεζών καθώς επίσης και να κινούνται αποκλειστικά σε ποδηλατοδρόμους και όχι στο υπόλοιπο του οδοστρώματος.

Σε κανένα άλλο άρθρο του ΚΟΚ δεν υπάρχει αναφορά για τον τρόπο με τον οποίο οι δικυκλιστές θα πρέπει να κινούνται στο οδόστρωμα. Θα πρέπει να ακολουθούν τις διατάξεις που ισχύουν για όλους τους οδηγούς και κάπου εδώ αρχίζει το πρόβλημα.
Υπάρχει ένα τμήμα από την πολυπληθή ομάδα των οδηγών δικύκλων - τριτρόχων που πιστεύουν ότι έχουν την απόλυτη ελευθερία να κινούνται στους δρόμους όπως αυτοί νομίζουν και ότι οι άλλοι οδηγοί θα πρέπει να κάνουν ότι είναι δυνατόν για να τους διευκολύνουν… Αγνοούν - (;)- ότι ένα αυτοκίνητο δεν έχει τις ίδιες δυνατότητες ευελιξίας με αυτή των δίτροχων οχημάτων. Όταν λοιπόν στην αστική κίνηση και σε κυκλοφοριακό φόρτο τα αυτοκίνητα είναι στοιχισμένα το καθένα στη λωρίδα του και σε κατάσταση βραδυπορίας τα δίκυκλα ελίσσονται ανάμεσα τους προκειμένου να «απελευθερωθούν» και να «βγουν» μπροστά από το μποτιλιάρισμα. 

Αυτό είναι και το πλεονέκτημα για τα δίκυκλα που όμως δεν πρέπει να γίνεται μειονέκτημα για τους οδηγούς των αυτοκινήτων γιατί αρκετοί δικυκλιστές παρενοχλούν αρκετούς από αυτούς κινούμενοι είτε με μεγαλύτερη ταχύτητα από ότι πρέπει με αποτέλεσμα να «χτυπούν τους καθρέπτες είτε να κάνουν επικίνδυνους ελιγμούς στην προσπάθεια τους να «χωρέσουν» μεταξύ δύο παράλληλα κινούμενων αυτοκινήτων. 

Σε λίγες ευτυχώς περιπτώσεις δικυκλιστές κάνουν χειρονομίες ή και συμπεριφέρονται λεκτικά απρεπώς όταν κάποιο αυτοκίνητο – σύμφωνα με την κρίση τους - δεν βρίσκεται «ακριβώς» στη μέση της λωρίδας κυκλοφορίας εμποδίζοντας τους να κινηθούν άνετα χρησιμοποιώντας τη διαγράμμιση του δρόμου. Επίσης κάνουν το λάθος να κινούνται ανεξέλεγκτα προς κάθε πλευρά του βραδυπορούντος οχήματος λόγω κυκλοφοριακού φόρτου με συνέπεια ο οδηγός του αυτοκινήτου να μην έχει σαφή εικόνα για τη θέση του δίτροχου και να προκαλείται ατύχημα. Επίσης τις βραδινές ώρες αρκετοί δικυκλιστές χρησιμοποιούν τα φώτα πορείας – χρησιμοποιούν τη δικαιολογία ότι πρέπει να φαίνονται ότι βρίσκονται σε κίνηση- δημιουργώντας πρόβλημα ορατότητας στους οδηγούς των αυτοκινήτων που μπορεί να τους «οδηγήσει» σε απότομο ελιγμό που σε κάποιες περιπτώσεις δημιουργεί ατύχημα.

Βέβαια και οι οδηγοί τετράτροχων πρέπει να σέβονται την ανάγκη των δικυκλιστών ότι δεν είναι υποχρεωμένοι να είναι και αυτοί θύματα του μποτιλιαρίσματος και να τους διευκολύνουν να ελευθερωθούν όσον αφορά την κίνηση τους. Επίσης οι οδηγοί αυτοκινήτων πρέπει να γνωρίζουν ότι οι δικυκλιστές παίρνουν πολλαπλάσιο ρίσκο μετακίνησης αφού «στηρίζονται» σε δύο τροχούς έναντι των τεσσάρων αλλά και οι οδηγοί των μοτοποδηλάτων – μοτοσυκλετών να μην προκαλούν με την οδική τους συμπεριφορά θεωρώντας ότι έχουν μόνο δικαιώματα και όχι και υποχρεώσεις. Η οδήγηση είναι απόλαυση, δεν αποτελεί πεδίο ανταγωνισμού ή και αντιπαράθεσης. Πρέπει να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός στους κανόνες ασφαλούς οδήγησης.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ: ΣΚΑΪ.gr