Κάποια από τα τρόφιμα που υπάρχουν στις κουζίνες των σπιτιών, αποτελούν κίνδυνο για την υγεία μιας γάτας, ο οποίος είναι μεγαλύτερος εάν εκείνη είναι νεαρή. Αν και οι μελέτες για το ποιές τροφές είναι επικίνδυνες για τη γάτα είναι πολύ λιγότερες απ’ότι για το σκύλο, οι παρακάτω τροφές έχει αποδειχθεί ότι μπορούν να προκαλέσουν πρόβλημα, συνεπώς προτείνεται να αποφεύγονται στις γάτες.
Σκόρδο, κρεμμύδι και πράσο:
Οι γάτες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στις τοξικές ενώσεις (σουλφοξείδια) των φυτών του γένους Allium. Τοξίκωση παρατηρείται συχνότερα λόγω κατανάλωσης κρεμμυδιού, αν και το σκόρδο είναι 5 φορές πιο τοξικό. Η συμπτωματολογία περιλαμβάνει γαστρεντερικές διαταραχές, αφυδάτωση, υπόταση, αδυναμία πήξης του αίματος και αιμολυτική αναιμία με σχηματισμό σωματίων Heinz, η οποία συνήθως γίνεται εμφανής μερικές μέρες μετά την κατανάλωση των υπεύθυνων φυτών. Επιπλέον, θα πρέπει να σημειωθεί πως όλα τα τμήματα των φυτών είναι τοξικά, καθώς και ότι τα φυτά παραμένουν το ίδιο τοξικά μετά από το μαγείρεμα αλλά και σε μορφή σκόνης.
Ωμό ψάρι:
Μερικά είδη ψαριών, περιέχουν υψηλή συγκέντρωση του ενζύμου θειαμινάση,το οποίο διασπά τη θειαμίνη (βιταμίνη Β1). Εάν προκύψει σοβαρή έλλειψη θειαμίνης, παρατηρούνται νευρολογικά συμπτώματα. Επίσης, στο ωμό ψάρι είναι δυνατό να υπάρχουν παράσιτα, τα οποία θα μπορούσαν να προκαλέσουν νόσο σε όλους τους καταναλωτές του, συμπεριλαμβανομένης και της γάτας.
Ωμό αβγό:
Οι πρωτεΐνες και τα λιπίδια του αβγού το καθιστούν ιδιαίτερα εύγευστο στις γάτες, καθώς και θρεπτικό. Παρ’όλα αυτά, τα ωμά αβγά εκθέτουν τη γάτα σε διάφορους κινδύνους, όπως βακτήρια (πχ Salmonella spp, Escherichia coli), οι οποίοι προκαλούν γαστρεντερικές διαταραχές, καθώς και παγκρεατίτιδα. Επιπλέον, στο λεύκωμα του αβγού περιέχεται το ένζυμο αβιδίνη, το οποίο μειώνει σημαντικά την απορρόφηση της βιοτίνης (βιταμίνη Η ή Β7), προκαλώντας διαταραχή στη λειτουργία των κυττάρων του δέρματος. Συνεπώς, εάν ο ιδιοκτήτης της γάτας επιθυμεί να της προσφέρει αβγό, προτείνεται να είναι μαγειρεμένο, να δίνεται περιστασιακά και σε μικρή ποσότητα.
Κόκκαλα:
Τα κόκκαλα είναι από τις πλέον επικίνδυνες τροφές, διότι μπορούν να προκαλέσουν από κατάγματα στην οδοντοστοιχία και έμφραξη του γαστρεντερικού σωλήνα, έως πνιγμό και διάτρηση του εντέρου. Με βάση όλους τους παραπάνω κινδύνους, κόκκαλα δεν θα πρέπει να προσφέρονται ποτέ στις γάτες.
Τροφές πολύ πλούσιες σε λιπαρά:
Όπως και στο σκύλο, η χορήγηση ιδιαίτερα λιπαρών τροφών συχνά οδηγεί σε ποικίλου βαθμού γαστρεντερικές διαταραχές. Ακόμη, τέτοιου είδους τροφές έχουν ενοχοποιηθεί για την πρόκληση παγκρεατίτιδας τόσο στο σκύλο όσο και στη γάτα, οπότε θα πρέπει να αποφεύγονται.
Γάλα:
Οι γάτες, όπως και πολλά άλλα θηλαστικά, με την πάροδο του χρόνου παρουσιάζουν μειωμένου βαθμού αξιοποίηση της λακτόζης. Συγκεκριμένα, όταν η γάτα ενηλικιωθεί, μειώνεται (ή παύει πλήρως) η έκφραση του γονιδίου της λακτάσης στο λεπτό έντερο, του ενζύμου δηλαδή που είναι απαραίτητο για την υδρόλυση της λακτόζης προς γλυκόζη και γαλακτόζη, οι οποίες μπορούν να απορροφηθούν από το έντερο. Έτσι, είναι πιθανό να εκδηλωθεί ποικίλης βαρύτητας δυσανεξία στη λακτόζη και πρόκληση οσμωτικής διάρροιας.
Σοκολάτα:
Οι μεθυλοξανθίνες (καφεΐνη, αμινοφυλλίνη, θεοφυλλίνη, θεοβρωμίνη κτλ), είναι ουσίες που μεταξύ άλλων, έχουν επίδραση στη λειτουργία του κεντρικού νευρικού, του καρδιαγγειακού και του αναπνευστικού συστήματος. Τέτοιου είδους ουσίες βρίσκονται σε πολλά τρόφιμα (και ποτά) όπως η σοκολάτα, ο καφές και τα αναψυκτικά. Ενώ η συγκέντρωση της θεοβρωμίνης είναι 3-10 φορές μεγαλύτερη από αυτή της καφεΐνης στη σοκολάτα, συμβάλλουν και οι δύο στην εκδήλωση των συμπτωμάτων σε περίπτωση τοξίκωσης. Τα συμπτώματα ξεκινούν 6-12 ώρες μετά την κατανάλωση και περιλαμβάνουν αρχικά εμέτο και διάρροια, που μπορούν να εξελιχθούν σε αταξία, ταχυκαρδία, ταχύπνοια, υπέρταση και υπερθερμία. Το είδος της σοκολάτας (λευκή, μαύρη ή γάλακτος) σχετίζεται άμεσα με την τοξικότητά της (άρα και την ελάχιστη τοξικη της δόση), με τη μαύρη σοκολάτα να είναι η πιο τοξική και τη λευκή η λιγότερο τοξική. Η υψηλή συγκέντρωση λιπαρών που ίσως περιέχονται στη σοκολάτα, είναι πιθανό να επιπλέξουν την τοξίκωση με συνύπαρξη παγκρεατίτιδας. Είναι σημαντικό να υπολογίζεται η τοξική δόση μέσω αλγόριθμων που βασίζονται στο σωματικό βάρος της γάτας, το είδος της σοκολάτας καθώς και τη ποσότητα που καταναλώθηκε.
Αιθανόλη:
Τρόφιμα (και ποτά) που περιέχουν αλκοόλ δεν θα πρέπει να χορηγούνται στις γάτες, διότι αυτό έχει ακριβώς την ίδια δράση στο ήπαρ και στον εγκέφαλο της γάτας όπως του ανθρώπου, με την απαιτούμενη ποσότητα να είναι πολύ μικρότερη, καθιστώντας τις γάτες ιδιαίτερα ευαίσθητες. Τα συμπτώματα ποικίλουν από έμετο και διάρροια, μέχρι καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος, φτάνοντας ακόμα και στο θάνατο.
Ζύμη:
Η ωμή ζύμη που περιέχει μαγιά, μπορεί να προκαλέσει καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος (λόγω ζυμώσεων και παραγωγής αιθανόλης), μεταβολική οξέωση, ακόμα και διάταση στομάχου (με παρόμοια αποτελέσματα όπως η οξεία διάταση και στροφή του στομάχου). Θάνατος συνήθως επέρχεται λόγω της αιθανόλης και λιγότερο λόγω της διάτασης του στομάχου. Για το λόγο αυτό, είναι ζωτικής σημασίας η προσκόμιση της ασυμπτωματικής γάτας στον κτηνίατρο, πριν λάβει χώρα η ζύμωση και η παραγωγή αιθανόλης.
Σταφύλια/σταφίδες:
Αν και δεν υπάρχουν επίσημες αναφορές για περιστατικά τοξίκωσης σε γάτα, ανέκδοτα στοιχεία αναφέρουν την πρόκληση νεφρικής βλάβης σε γάτες που κατανάλωσαν σταφύλια ή σταφίδες. Συνεπώς, θα ήταν συνετό να μην προσφέρονται στις γάτες, ειδικά σε εκείνες με επιβαρυμένη νεφρική λειτουργία.
Εφόσον γίνει αντιληπτή η κατανάλωση κάποιου απο τα παραπάνω, θα πρέπει να ζητηθεί άμεσα συμβουλή κτηνιάτρου και να αποφευχθούν ενέργειες όπως η χορήγηση τσαγιού, όπως λανθασμένα πιστεύεται, διότι μπορεί να οδηγήσουν στο αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα (π.χ. το τσάι είναι 5-10 φορές πιο τοξικό από τη σοκολάτα.). Όσο νωρίτερα ληφθούν κατάλληλα μέτρα, τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση για την πορεία της υγείας της γάτας.
Παναγιώτης Αρχοντάκης,
Τελ. φοιτ. Κτηνιατρικής ΑΠΘ
Πηγή: diagnovet.gr
Σκόρδο, κρεμμύδι και πράσο:
Οι γάτες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στις τοξικές ενώσεις (σουλφοξείδια) των φυτών του γένους Allium. Τοξίκωση παρατηρείται συχνότερα λόγω κατανάλωσης κρεμμυδιού, αν και το σκόρδο είναι 5 φορές πιο τοξικό. Η συμπτωματολογία περιλαμβάνει γαστρεντερικές διαταραχές, αφυδάτωση, υπόταση, αδυναμία πήξης του αίματος και αιμολυτική αναιμία με σχηματισμό σωματίων Heinz, η οποία συνήθως γίνεται εμφανής μερικές μέρες μετά την κατανάλωση των υπεύθυνων φυτών. Επιπλέον, θα πρέπει να σημειωθεί πως όλα τα τμήματα των φυτών είναι τοξικά, καθώς και ότι τα φυτά παραμένουν το ίδιο τοξικά μετά από το μαγείρεμα αλλά και σε μορφή σκόνης.
Ωμό ψάρι:
Μερικά είδη ψαριών, περιέχουν υψηλή συγκέντρωση του ενζύμου θειαμινάση,το οποίο διασπά τη θειαμίνη (βιταμίνη Β1). Εάν προκύψει σοβαρή έλλειψη θειαμίνης, παρατηρούνται νευρολογικά συμπτώματα. Επίσης, στο ωμό ψάρι είναι δυνατό να υπάρχουν παράσιτα, τα οποία θα μπορούσαν να προκαλέσουν νόσο σε όλους τους καταναλωτές του, συμπεριλαμβανομένης και της γάτας.
Ωμό αβγό:
Οι πρωτεΐνες και τα λιπίδια του αβγού το καθιστούν ιδιαίτερα εύγευστο στις γάτες, καθώς και θρεπτικό. Παρ’όλα αυτά, τα ωμά αβγά εκθέτουν τη γάτα σε διάφορους κινδύνους, όπως βακτήρια (πχ Salmonella spp, Escherichia coli), οι οποίοι προκαλούν γαστρεντερικές διαταραχές, καθώς και παγκρεατίτιδα. Επιπλέον, στο λεύκωμα του αβγού περιέχεται το ένζυμο αβιδίνη, το οποίο μειώνει σημαντικά την απορρόφηση της βιοτίνης (βιταμίνη Η ή Β7), προκαλώντας διαταραχή στη λειτουργία των κυττάρων του δέρματος. Συνεπώς, εάν ο ιδιοκτήτης της γάτας επιθυμεί να της προσφέρει αβγό, προτείνεται να είναι μαγειρεμένο, να δίνεται περιστασιακά και σε μικρή ποσότητα.
Κόκκαλα:
Τα κόκκαλα είναι από τις πλέον επικίνδυνες τροφές, διότι μπορούν να προκαλέσουν από κατάγματα στην οδοντοστοιχία και έμφραξη του γαστρεντερικού σωλήνα, έως πνιγμό και διάτρηση του εντέρου. Με βάση όλους τους παραπάνω κινδύνους, κόκκαλα δεν θα πρέπει να προσφέρονται ποτέ στις γάτες.
Τροφές πολύ πλούσιες σε λιπαρά:
Όπως και στο σκύλο, η χορήγηση ιδιαίτερα λιπαρών τροφών συχνά οδηγεί σε ποικίλου βαθμού γαστρεντερικές διαταραχές. Ακόμη, τέτοιου είδους τροφές έχουν ενοχοποιηθεί για την πρόκληση παγκρεατίτιδας τόσο στο σκύλο όσο και στη γάτα, οπότε θα πρέπει να αποφεύγονται.
Γάλα:
Οι γάτες, όπως και πολλά άλλα θηλαστικά, με την πάροδο του χρόνου παρουσιάζουν μειωμένου βαθμού αξιοποίηση της λακτόζης. Συγκεκριμένα, όταν η γάτα ενηλικιωθεί, μειώνεται (ή παύει πλήρως) η έκφραση του γονιδίου της λακτάσης στο λεπτό έντερο, του ενζύμου δηλαδή που είναι απαραίτητο για την υδρόλυση της λακτόζης προς γλυκόζη και γαλακτόζη, οι οποίες μπορούν να απορροφηθούν από το έντερο. Έτσι, είναι πιθανό να εκδηλωθεί ποικίλης βαρύτητας δυσανεξία στη λακτόζη και πρόκληση οσμωτικής διάρροιας.
Σοκολάτα:
Οι μεθυλοξανθίνες (καφεΐνη, αμινοφυλλίνη, θεοφυλλίνη, θεοβρωμίνη κτλ), είναι ουσίες που μεταξύ άλλων, έχουν επίδραση στη λειτουργία του κεντρικού νευρικού, του καρδιαγγειακού και του αναπνευστικού συστήματος. Τέτοιου είδους ουσίες βρίσκονται σε πολλά τρόφιμα (και ποτά) όπως η σοκολάτα, ο καφές και τα αναψυκτικά. Ενώ η συγκέντρωση της θεοβρωμίνης είναι 3-10 φορές μεγαλύτερη από αυτή της καφεΐνης στη σοκολάτα, συμβάλλουν και οι δύο στην εκδήλωση των συμπτωμάτων σε περίπτωση τοξίκωσης. Τα συμπτώματα ξεκινούν 6-12 ώρες μετά την κατανάλωση και περιλαμβάνουν αρχικά εμέτο και διάρροια, που μπορούν να εξελιχθούν σε αταξία, ταχυκαρδία, ταχύπνοια, υπέρταση και υπερθερμία. Το είδος της σοκολάτας (λευκή, μαύρη ή γάλακτος) σχετίζεται άμεσα με την τοξικότητά της (άρα και την ελάχιστη τοξικη της δόση), με τη μαύρη σοκολάτα να είναι η πιο τοξική και τη λευκή η λιγότερο τοξική. Η υψηλή συγκέντρωση λιπαρών που ίσως περιέχονται στη σοκολάτα, είναι πιθανό να επιπλέξουν την τοξίκωση με συνύπαρξη παγκρεατίτιδας. Είναι σημαντικό να υπολογίζεται η τοξική δόση μέσω αλγόριθμων που βασίζονται στο σωματικό βάρος της γάτας, το είδος της σοκολάτας καθώς και τη ποσότητα που καταναλώθηκε.
Αιθανόλη:
Τρόφιμα (και ποτά) που περιέχουν αλκοόλ δεν θα πρέπει να χορηγούνται στις γάτες, διότι αυτό έχει ακριβώς την ίδια δράση στο ήπαρ και στον εγκέφαλο της γάτας όπως του ανθρώπου, με την απαιτούμενη ποσότητα να είναι πολύ μικρότερη, καθιστώντας τις γάτες ιδιαίτερα ευαίσθητες. Τα συμπτώματα ποικίλουν από έμετο και διάρροια, μέχρι καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος, φτάνοντας ακόμα και στο θάνατο.
Ζύμη:
Η ωμή ζύμη που περιέχει μαγιά, μπορεί να προκαλέσει καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος (λόγω ζυμώσεων και παραγωγής αιθανόλης), μεταβολική οξέωση, ακόμα και διάταση στομάχου (με παρόμοια αποτελέσματα όπως η οξεία διάταση και στροφή του στομάχου). Θάνατος συνήθως επέρχεται λόγω της αιθανόλης και λιγότερο λόγω της διάτασης του στομάχου. Για το λόγο αυτό, είναι ζωτικής σημασίας η προσκόμιση της ασυμπτωματικής γάτας στον κτηνίατρο, πριν λάβει χώρα η ζύμωση και η παραγωγή αιθανόλης.
Σταφύλια/σταφίδες:
Αν και δεν υπάρχουν επίσημες αναφορές για περιστατικά τοξίκωσης σε γάτα, ανέκδοτα στοιχεία αναφέρουν την πρόκληση νεφρικής βλάβης σε γάτες που κατανάλωσαν σταφύλια ή σταφίδες. Συνεπώς, θα ήταν συνετό να μην προσφέρονται στις γάτες, ειδικά σε εκείνες με επιβαρυμένη νεφρική λειτουργία.
Εφόσον γίνει αντιληπτή η κατανάλωση κάποιου απο τα παραπάνω, θα πρέπει να ζητηθεί άμεσα συμβουλή κτηνιάτρου και να αποφευχθούν ενέργειες όπως η χορήγηση τσαγιού, όπως λανθασμένα πιστεύεται, διότι μπορεί να οδηγήσουν στο αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα (π.χ. το τσάι είναι 5-10 φορές πιο τοξικό από τη σοκολάτα.). Όσο νωρίτερα ληφθούν κατάλληλα μέτρα, τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση για την πορεία της υγείας της γάτας.
Παναγιώτης Αρχοντάκης,
Τελ. φοιτ. Κτηνιατρικής ΑΠΘ
Πηγή: diagnovet.gr
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ: petsonly.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου