Κάποιες έρευνες έλεγαν ότι μπορεί να βιώνουν και άγχος αποχωρισμού, όταν λείπουν οι ιδιοκτήτες τους. Ωστόσο τώρα οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Λίνκολν, πιστεύουν ότι αυτές οι γάτες μπορεί στην πραγματικότητα να παρουσιάζουν σημάδια απογοήτευσης.
Με επικεφαλής τον καθηγητή Daniel Mills, η ερευνητική ομάδα εφάρμοσε το ένα ειδικό «ψυχολογικό τεστ» με την ονομασία SST (Strange Situation Test). Αυτό έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως για να δείξει ότι ο δεσμός μεταξύ νεαρών παιδιών ή κατοικίδιων σκύλων και αυτών που τα φροντίζουν, μπορεί να χαρακτηριστεί ως «ασφαλή προσκόλληση».
Με άλλα λόγια, ο φροντιστής θεωρείται ως πηγή ασφάλειας και προστασίας σε άγνωστα περιβάλλοντα. Το τεστ χρησιμοποιήθηκε για να παρατηρηθούν 20 ζευγάρια γάτας – ιδιοκτήτη. Σε διάφορα σενάρια, οι γάτες τοποθετήθηκαν σε ένα άγνωστο περιβάλλον μόνες, με τον ιδιοκτήτη τους και με έναν άγνωστο. Η προσκόλληση χαρακτηρίστηκε από την επαφή που έδειξαν οι γάτες με τους ιδιοκτήτες τους, το επίπεδο της παθητικής συμπεριφοράς και τα συμπτώματα δυσφορίας σε περίπτωση απουσίας του ιδιοκτήτη.Σε αντίθεση με τους σκύλους, οι γάτες δεν βασίζονται στους ιδιοκτήτες τους για αισθάνονται ασφάλεια και προστασία, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες συμπεριφοράς ζώων. Οι γάτες μπορεί να φημίζονται για την επιφυλακτικότητα τους, αλλά αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ότι είναι πιο κοινωνικές και ικανές να μοιράζονται σχέσεις από ό, τι εθεωρείτο μέχρι σήμερα.
Κάποιες έρευνες έλεγαν ότι μπορεί να βιώνουν και άγχος αποχωρισμού, όταν λείπουν οι ιδιοκτήτες τους. Ωστόσο τώρα οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Λίνκολν, πιστεύουν ότι αυτές οι γάτες μπορεί στην πραγματικότητα να παρουσιάζουν σημάδια απογοήτευσης.
Με επικεφαλής τον καθηγητή Daniel Mills, η ερευνητική ομάδα εφάρμοσε το ένα ειδικό «ψυχολογικό τεστ» με την ονομασία SST (Strange Situation Test). Αυτό έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως για να δείξει ότι ο δεσμός μεταξύ νεαρών παιδιών ή κατοικίδιων σκύλων και αυτών που τα φροντίζουν, μπορεί να χαρακτηριστεί ως «ασφαλή προσκόλληση».
Με άλλα λόγια, ο φροντιστής θεωρείται ως πηγή ασφάλειας και προστασίας σε άγνωστα περιβάλλοντα. Το τεστ χρησιμοποιήθηκε για να παρατηρηθούν 20 ζευγάρια γάτας – ιδιοκτήτη. Σε διάφορα σενάρια, οι γάτες τοποθετήθηκαν σε ένα άγνωστο περιβάλλον μόνες, με τον ιδιοκτήτη τους και με έναν άγνωστο. Η προσκόλληση χαρακτηρίστηκε από την επαφή που έδειξαν οι γάτες με τους ιδιοκτήτες τους, το επίπεδο της παθητικής συμπεριφοράς και τα συμπτώματα δυσφορίας σε περίπτωση απουσίας του ιδιοκτήτη.
Παρόλο που οι γάτες έβγαζαν περισσότερες κραυγές όταν τις άφηναν οι ιδιοκτήτες τους και όχι οι ξένοι, ο καθηγητής Mills είπε ότι η ερευνητική ομάδα «δεν είδε κάποια επιπλέον στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι γάτες και οι ιδιοκτήτες τους έχουν ασφαλή προσκόλληση» Ως εκ τούτου, οι κραυγές θα μπορούσαν να είναι απλώς ένα σημάδι απογοήτευσης ή «γνωστή» απάντηση.
Ο καθηγητής Mills εξηγεί ότι «τα προσκολλημένα άτομα επιδιώκουν να μείνουν κοντά στο φροντιστή τους, δείχνουν σημάδια δυσφορίας όταν τον αποχωρίζονται και ευχαρίστησης όταν εκείνος επιστρέφει. Ωστόσο οι τάσεις αυτές δεν ήταν εμφανείς κατά τη διάρκεια της έρευνάς μας». Τα σκυλιά, από την άλλη πλευρά, βλέπουν συχνά τους ιδιοκτήτες τους ως ένα «ασφαλές καταφύγιο» σε ασυνήθιστες καταστάσεις.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι τα ευρήματα δεν αμφισβητούν το γεγονός ότι οι γάτες μπορούν να σχηματίσουν στενές σχέσεις, αλλά δείχνουν ότι οι σχέσεις αυτές δεν βασίζονται στην ανάγκη για προστασία. Επιπλέον, πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στη φύση του είδους που στην προκειμένη περίπτωση είναι ένας ανεξάρτητος και μοναχικός κυνηγός.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ: petsonly.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου