Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Κυνηγώντας το «χρυσό λουκάνικο»


φωτορεπορτάζ:Κυνηγώντας το «χρυσό λουκάνικο»Αυτοί οι σκύλοι δεν τρέχουν απλώς. Καλπάζουν. Και έχουν πολύ σοβαρό λόγο να το κάνουν. Ο καλύτερος, που στη συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει ο γρηγορότερος, έχει λαμβάνειν το Χρυσό Λουκάνικο του Ιτζεχόε, μιας πόλης στη Βόρεια Γερμανία όπου παραδοσιακά κάθε χρόνο διοργανώνεται αγώνας ταχύτητας για σκύλους. Και μπορεί το χρυσό να αφήνει παντελώς αδιάφορο τον τετράποδο νικητή, το πραγματικό λουκάνικο όμως που θα κερδίσει ως έπαθλο είναι ένας καλός λόγος όχι για να τρέξει, αλλά για να πετάξει. Το κέρδος λοιπόν είναι τριπλό: πρώτα η λιχουδιά, ύστερα η εκτόνωση και τρίτο – και καλύτερο – τα χάδια του αφεντικού, που περήφανο για το καμάρι του θα του τα δώσει απλόχερα. Και για τους τελευταίους και καταϊδρωμένους όμως όλο και κάποια νοστιμιά, όλο και κάποια αγκαλίτσα προβλέπεται για παρηγοριά. Οπότε, από αυτόν τον αγώνα κανείς δεν φεύγει χαμένος.

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Το μυστικό για τα 100!


Η μεσογειακή διατροφή αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες για μία ζωή πάνω από τα 100 έτη, σύμφωνα με μία νέα ιταλική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη, που αναζήτησε τα μυστικά της μακροζωίας στα ορεινά χωριά της Σικελίας, όπου ζουν αρκετοί άνθρωποι που τα έχουν ήδη εκατοστίσει, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κοινός παρονομαστής αυτών των υπεραιωνόβιων είναι η κατανάλωση πολλών φρούτων, λαχανικών και πλήρων δημητριακών, με παράλληλη χαμηλή κατανάλωση κόκκινων κρεάτων, υδατανθράκων και γλυκών.


Οι ερευνητές του σικελικού πανεπιστημίου του Παλέρμο, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ιατρικό περιοδικό για θέματα ανοσίας και γήρανσης "Immunity and Ageing", μελέτησαν τα χωριά στα όρη Σικάνι στη δυτική Σικελία, όπου το ποσοστό των ατόμων άνω των 100 ετών (ο γηραιότερος που βρέθηκε, είναι 107) εμφανίζεται υπερτετραπλάσιο σε σχέση με τον εθνικό μέσο όρο της Ιταλίας, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.


Οι υπεραιωνόβιοι κλήθηκαν να απαντήσουν αναλυτικά για τις διατροφικές συνήθειές τους, έδωσαν τεστ αίματος, αξιολογήθηκαν οι νοητικές λειτουργίες τους με άλλα τεστ κλπ. Αυτό που προέκυψε για την υγεία των ατόμων άνω των 100 ετών, είναι ότι αυτή ήταν γενικά καλή, χωρίς σοβαρά σωματικά ή νοητικά προβλήματα, αν και ορισμένοι εμφάνιζαν απώλεια όρασης ή ακοής. Η χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδιά τους ήσαν σε φυσιολογικά επίπεδα.


Παράγων-κλειδί για τη σημασία της διατροφής σε σχέση με το υψηλό προσδόκιμο ζωής, είναι ο χαμηλός γλυκαιμικός δείκτης, που μετρά πόσο η τροφή επηρεάζει το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα του ατόμου. Οι τροφές με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη (όπως το άσπρο ψωμί) προκαλούν ταχεία αύξηση της γλυκόζης στο αίμα μετά την κατανάλωσή τους, ενώ αντίθετα οι τροφές με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (όπως τα λαχανικά και τα όσπρια) οδηγούν σε βραδύτερη αύξηση του επιπέδου του σακχάρου στο αίμα.


Οι δίαιτες με μέσο χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, όπως είναι η μεσογειακή διατροφή, σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, δρουν προστατευτικά για την καρδιά και γενικότερα για την υγεία, ενώ το αντίθετο συμβαίνει με εκείνες τις δίαιτες που έχουν γενικότερα υψηλό γλυκαιμικό δείκτη και οι οποίες, μεταξύ άλλων, ευνοούν την εμφάνιση διαβήτη (τύπου 2). Οι ερευνητές τονίζουν ότι «για να φθάσει κανείς με επιτυχία σε βαθιά γεράματα, η σωστή συμβουλή είναι να ακολουθεί μία διατροφή με χαμηλές ποσότητες κορεσμένων λιπών και με μεγάλες ποσότητες φρούτων και λαχανικών».


Όλοι οι υπεραιωνόβιοι, που ήσαν σχεδόν εξίσου μοιρασμένοι ανάμεσα στα δύο φύλα, ζούσαν στο ίδιο σπίτι με την οικογένειά τους και ήσαν ενεργοί σωματικά και όχι παχύσαρκοι. Εκτός από τη μεσογειακή διατροφή, που θεωρείται ότι παίζει καθοριστικό ρόλο για την μακροζωία τους, άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν, κατά τους Ιταλούς ερευνητές, είναι ορισμένα γονίδια που ελέγχουν τη φλεγμονή, η οικογενειακή υποστήριξη, η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ κ.ά.


Σύμφωνα με εκτιμήσεις ο αριθμός των ανθρώπων άνω των 100 ετών παγκοσμίως θα πλησιάσει τα 3,2 εκατομμύρια το 2050 και θα είναι αυξημένος κατά 18 φορές περίπου σε σχέση με τον περασμένο αιώνα, μία σαφής ένδειξη ότι, με το πέρασμα του χρόνου, το προσδόκιμο ζωής αυξάνει διεθνώς.

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Ποιές είναι οι κινεζικές αξίες για τον 21ο αιώνα ;


ΤΟ ΒΗΜΑ - The Project Syndicate                                     http://www.tovima.gr/ )

Δεν μπορεί να αμφιβάλλει κανείς στα σοβαρά σήμερα ότι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας θα κυριαρχήσει στον κόσμο του 21ου αιώνα. Αυτό θα το εξασφαλίσουν η ιλιγγιώδης οικονομική ανάπτυξη, η τεράστια εσωτερική αγορά, οι μεγάλες επενδύσεις στις υποδομές, την εκπαίδευση, την έρευνα και την ανάπτυξη, και ο ισχυρός στρατός της. Αυτό σημαίνει ότι, με πολιτικούς και οικονομικούς όρους, εισερχόμαστε στον αιώνα της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ασίας.
Αλλά πώς θα μοιάζει αυτός ο κόσμος; Διακρίνουμε την ισχύ που θα διαμορφώσει την
γεωπολιτική του δομή, αλλά σε ποιές αξίες θα βασιστεί η άσκηση αυτής της ισχύος;

Η επίσημη πολιτική των «Τεσσάρων Εκσυγχρονισμών» (βιομηχανικού, γεωργικού, στρατιωτικού, και επιστημονικού - τεχνολογικού) στην οποία βασίστηκε η άνοδος της Κίνας από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 δεν έχει δώσει απάντηση σε αυτό το ερώτημα, επειδή λείπει ακόμη ο «πέμπτος εκσυγχρονισμός» - δηλαδή η επικράτηση της δημοκρατίας και της κυριαρχίας του νόμου.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας αντιτίθεται σφόδρα στον πολιτικό εκσυγχρονισμό, επειδή δεν θέλει να χάσει το μονοπώλιο στην εξουσία. Και εδώ επιστρέφουμε στην έννοια των «ασιατικών αξιών», η οποία αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στη Σινγκαπούρη και την Μαλαισία. Αλλά μέχρι σήμερα, τρεις δεκαετίες αργότερα, η σημασία της παραμένει ασαφής.
Στην ουσία, η έννοια «ασιατικές αξίες» έχει χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει την αυταρχική εξουσία, ευθυγραμμίζοντάς την με την τοπική παράδοση και τον πολιτισμό, με την αυτονομία να ορίζεται σαν διαφοροποίηση από την Δύση και τις αξίες της.
Ετσι, «οι ασιατικές αξίες» δεν είναι καθολικές νόρμες, αλλά μάλλον μια στρατηγική αυτοσυντήρησης. Η σημασία τους είναι κρίσιμη, επειδή θα διαμορφώσει τον χαρακτήρα μιας παγκόσμιας δύναμης και τον τρόπο με τον οποίον θα συμπεριφερθεί απέναντι σε άλλες, πιο αδύναμες χώρες.
Το οικονομικό και πολιτικό μοντέλο των ΗΠΑ και της Δύσης, με τα ατομικά δικαιώματα και την ανοιχτή κοινωνία, αποδείχθηκε το καλύτερο όπλο στον Ψυχρό Πόλεμο. Οι ΗΠΑ επικράτησαν όχι εξαιτίας της στρατιωτικής υπεροχής τους, αλλά εξαιτίας της ήπιας ισχύος και επειδή η ηγεμονία τους δεν βασιζόταν στον καταναγκασμό, αλλά κατά μεγάλο μέρος στη συναίνεση.
Ποιόν δρόμο θα διαλέξει η Κίνα; Αν και η Κίνα δεν αποποιήθηκε ποτέ τον αρχαίο και αξιοθαύμαστο πολιτισμό της, οφείλει την άνοδό της στην υιοθέτηση του σύγχρονου δυτικού μοντέλου του εκσυγχρονισμού - αυτό ήταν το τεράστιο επίτευγμα του Ντενγκ, ο οποίος έθεσε τη χώρα στη σημερινή τροχιά της, πριν από τρεις δεκαετίες.
Αλλά το κρίσιμο ερώτημα του πολιτικού εκσυγχρονισμού, του εκδημοκρατισμού, παραμένει αναπάντητο.
Εθνικά συμφέροντα, και κάποιες φορές η εξουσία από μόνη της, παίζουν ρόλο στον τρόπο με τον οποίον οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες εφαρμόζουν αξίες όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, η κυριαρχία του νόμου, η δημοκρατία, και ο πλουραλισμός.
Ομως αυτές οι αξίες δεν είναι απλώς μια ιδεολογική βιτρίνα για τα δυτικά συμφέροντα. Είναι πράγματι καθολικές, ιδίως τώρα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης.
Η συνεισφορά της Ασίας - και ιδίως της Κίνας - στην ανάπτυξη αυτής της δέσμης καθολικών αξιών δεν μπορεί να προβλεφθεί ακόμη. Είναι βέβαιον ότι θα υπάρξει, εφόσον ο «πέμπτος εκσυγχρονισμός» οδηγήσει στην πολιτική μεταμόρφωση της Κίνας. Η πορεία της Κίνας ως παγκόσμιας δύναμης θα διαμορφωθεί κατά σημαντικό βαθμό από τον τρόπο με τον οποίον θα αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα.



Ο Γιόσκα Φίσερ ήταν υπουργός Εξωτερικών και αντικαγκελάριος της Γερμανίας (1998-2005) και ιστορικό στέλεχος του κόμματος των Πρασίνων.

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

MacBook Pro: Το πιο περίεργο άρωμα που έγινε ποτέ!


perierga.gr - MacBook Pro: Το πιο περίεργο άρωμα που έγινε ποτέ!
Επιστήμονες από την εταιρεία Air Aroma έχουν κλειστεί μέσα σε ένα εργαστήριο και προσπαθούν με μανία να δημιουργήσουν το πιο περίεργο άρωμα που έγινε ποτέ: Αυτό που θα μυρίζει όπως ακριβώς ένα ολοκαίνουργιο Αpple MacBook Pro!
Μάλιστα, καλά διαβάσατε! Η μυρωδιά που αναδίδει ένας φορητός υπολογιστής μόλις ανοιχτεί και βγει από τη χάρτινη συσκευασία κλεισμένη μέσα σε ένα πολυτελές μπουκαλάκι, για να την έχεις μαζί σου ανά πάσα στιγμή…
Η ιδέα προήλθε από την προτίμηση που δείχνουν πολλοί άνθρωποι σε αυτό το ιδιαίτερο άρωμα του «καινούργιου» κάθε φορά που ανοίγεται μια συσκευασία αλλά και από τους λάτρεις των υπολογιστών της Apple οι οποίοι δεν θέλουν να αποχωριστούν ούτε στιγμή τα προϊόντα της εταιρείας!
perierga.gr - MacBook Pro: Το πιο περίεργο άρωμα που έγινε ποτέ!Έτσι οι Αυστραλοί καλλιτέχνες Gavin Bell, Jarrah de Kuijer και Simon McGlinn ξεκίνησαν τις δοκιμές προς αυτή την κατεύθυνση, μέχρι να πετύχουν το στόχο τους:  Μια μυρωδιά που να μιμείται αυτήν που αναδίδεται όταν κάποιος ανοίγει για πρώτη φορά ένα ολοκαίνουργιο προϊόν της Apple.
Κι αν αναρωτιέστε ποια είναι τα βασικά συστατικά του νέου αυτού αρώματος, μάλλον δεν είναι δύσκολο να τα φανταστείτε: Η πλαστική μεμβράνη που καλύπτει το κουτί της συσκευασίας, το τυπωμένο μελάνι πάνω στο χαρτόνι της συσκευασίας, η μυρωδιά του χαρτιού και των πλαστικών μερών στο κουτί και φυσικά το άρωμα του φορητού υπολογιστή Macbook Pro από αλουμίνιο!
Το εν λόγω παράδοξο άρωμα θα παρουσιαστεί σε έκθεση της Μελβούρνης και κανείς δεν γνωρίζει ακόμη αν θα κυκλοφορήσει στα καταστήματα! Εσάς πώς θα σας φαινόταν να μυρίζετε όπως ο υπολογιστής σας;

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

i-pad: Ο φονιάς των υπολογιστών


Πως η επιτυχία της διάσημης ταμπλέτας της Αpple μπορεί να φέρει το τέλος της εποχής των Η/Υ όπως την ξέρουμε.

Μετά την παρουσίαση του iPad σε ένα συνεδριακό κέντρο στο Σαν Φρανσίσκο στις αρχές του 2010, ο αείμνηστος Steve Jobs ρώτησε κάποιους που κρατούσαν τη συσκευή στα χέρια τους για πρώτη φορά να του πουν πώς τους φαινόταν. Ένας δημοσιογράφος απάντησε ότι μπορεί στο μέλλον να έκανε τους καταναλωτές να ξεχάσουν γιατί χρειάζονται τους φορητούς υπολογιστές. Ο Jobs ανασήκωσε τους ώμους του και είπε, συγκρατημένα: «Θα δούμε». Ο Jobs είχε το ταλέντο όχι μόνο να μαντεύει πότε θα αλλάξει ο τρόπος που σκέπτονται οι άνθρωποι, αλλά και να είναι ο ενορχηστρωτής της μεταστροφής αυτής. Αν, τελικά, τα tablets κατάφερναν να αφανίσουν από προσώπου γης τους φορητούς και desktop υπολογιστές, ο Jobs ήταν αποφασισμένος να είναι εκείνος αυτός που θα έδρεπε τους καρπούς της επόμενης μέρας.


Η μέρα αυτή έφτασε. Στις 19 Μαρτίου, όταν ο διάδοχος του Jobs, Tim Cook, αποκάλυπτε ότι η Apple θα αξιοποιήσει 98 δισ. δολάρια από τη ρευστότητά της για να διανείμει μέρισμα, η εταιρεία ανακοίνωσε ότι είχε πουλήσει 3 εκατομμύρια νέα iPads μέσα στο πρώτο Σαββατοκύριακο της κυκλοφορίας τους. Η ταμπλέτα αναμένεται να φέρει 38 δισ. δολάρια από πωλήσεις το 2012, σύμφωνα με τον Gene Munster, αναλυτή της Piper Jaffray. 

Το τέταρτο τρίμηνο του 2011, η Apple πούλησε 15,4 εκατ. iPads - περισσότερα από όσους υπολογιστές πούλησε η Hewlett-Packard, η υπ΄ αριθμόν 1 κατασκευάστρια Η/Υ Wintel παγκοσμίως. Εάν θεωρείται πως ένα iPad αποτελεί υποκατάστατο ενός PC -και πολλοί καταναλωτές σίγουρα το πιστεύουν-, τότε η Apple, η οποία παράγει επίσης το iMac και το MacBook, είναι αυτήν τη στιγμή ο μεγαλύτερος κατασκευαστής PC στον κόσμο. Το πιο εκπληκτικό που συμβαίνει την εποχή του iPad είναι ότι η Apple εξακολουθεί να είναι ο απόλυτος άρχων στον τομέα αυτό.

Το 2007, όταν εμφανίστηκε το iPhone, στην αγορά υπήρχαν ήδη πολλά smartphones, ενώ η συσκευή απέκτησε γρήγορα νέους ανταγωνιστές, κυρίως συσκευές Android. Το iPad, ωστόσο, διαγράφει μια τελείως διαφορετική τροχιά. Παρά τα πάμπολλα νέα tablets από τις Samsung, HTC, Motorola Mobility, HP, Dell και άλλες εταιρείες, το iPad εξακολουθεί να κατέχει το 66% της αγοράς. «Όλος ο κλάδος έχει αφηνιάσει, προσπαθώντας να βρει τρόπο να ανταγωνιστεί την Apple», λέει ο Robert Brunner, πρώην σχεδιαστής της Apple, που τώρα είναι επικεφαλής της εταιρείας σχεδιασμού Ammunition Group. «Βλέπεις τον τρόμο στα μάτια τους».

Η κυριαρχία της Apple στον χώρο των tablets σίγουρα φέρει ένα χτύπημα στο συλλογικό «εγώ» των κατασκευαστριών Η/Υ. Ωστόσο, συνδυάζοντας την τεχνική ευρηματικότητα με την ευρεία απήχηση της θελκτικής του εμφάνισης, το iPad καταφέρνει πολύ περισσότερα από το να απογειώνει απλώς τα κέρδη μιας από τις πλέον επιτυχημένες εταιρείες Η/Υ στον κόσμο.

Το αίνιγμα των tablets

Η ιδέα του tablet computing υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Η Microsoft έκανε μια φιλόδοξη απόπειρα το 2000. Πριν από το iPad, τα πράγματα δεν πήγαιναν και τόσο καλά και κανείς δεν ήταν σίγουρος αν το tablet computing θα είχε απήχηση σε ένα ευρύ κοινό. Το iPad έδειξε ότι στην πραγματικότητα υπήρχε μια τεράστια και πεινασμένη αγορά για αυτές τις συσκευές. Ωστόσο, τα καλύτερα μυαλά της πληροφορικής, εκτός Cupertino, δεν έχουν κατορθώσει μέχρι σήμερα να δημιουργήσουν έναν αξιόλογο αντίπαλο. Τι είναι αυτό που τους δυσκολεύει τόσο πολύ με τα tablets;

Μέρος του προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι μη Apple συσκευές του κόσμου έχει να κάνει με την ιστορική κληρονομιά. Μεγάλοι κατασκευαστές τηλεφώνων, όπως η HTC και η Samsung, δεν υπήρξαν ποτέ αυθεντίες στην πληροφορική. Όσο για τους κατασκευαστές Η/Υ, τις δεκαετίες του ΄80 και του ΄90, όταν μεσουρανούσαν η Intel και η Microsoft, δεν είχαν άλλη επιλογή από το να επικεντρωθούν στη μείωση του κόστους, προκειμένου να έχουν ένα κέρδος μετά την αφαίρεση του κόστους για chips Pentium και άδειες Windows.

O Kerry Chrapliwy, πρώην στέλεχος του τομέα Η/Υ της HP, λέει ότι, αν ένα προϊόν δεν «έσπαγε ταμεία» εν μία νυκτί στην HP ή στην Dell, συχνά το εξαφάνιζαν. «Στην HP ήμασταν πάντα εναντίον της φιλοσοφίας "Πώς μπορώ να κυκλοφορήσω αυτό το προϊόν στην αγορά με το χαμηλότερο δυνατό κόστος και να το πουλήσω στο μεγαλύτερο δυνατό πλήθος ανθρώπων;". Δεν εστιάζαμε αρκετά στο να προσφέρουμε τη σωστή εμπειρία στους πελάτες μας».

Η Apple, αντίθετα, είχε μια κοσμοθεωρία που έλεγε «Θα το υποστούμε για τρία ή τέσσερα χρόνια και θα το κάνουμε πραγματικότητα», λέει ο Roger McNamee, συνιδρυτής της εταιρείας επενδύσεων τεχνολογίας Elevation Partners. Η Apple άρχισε να σκέφτεται τη σχεδίαση ενός tablet πριν από εννέα χρόνια, όταν ο Jobs έβλεπε την πρόοδο που σημείωναν οι μηχανικοί του με την οθόνη multi-touch.

Οι χρήστες θα μπορούσαν να κάνουν διάφορες εργασίες χωρίς να χρειάζεται να κάνουν εκκίνηση ή να πληκτρολογήσουν οτιδήποτε. H υπόθεση tablet μπήκε στο συρτάρι όταν ο Jobs επέλεξε να επικεντρωθεί κατ΄ αρχάς στο iPhone. Έξυπνη κίνηση: Όταν η Apple επανέφερε το θέμα της ταμπλέτας, είχε στη διάθεσή της και μπορούσε να προσαρμόσει ανάλογα το λογισμικό iOS και την υποδομή των App Store που χρησιμοποιούνταν ήδη στο iPhone. Σε συνδυασμό με την πρόοδο στα θέματα διάρκειας ζωής της μπαταρίας και ποιότητας οθόνης, το iPad αποτελούσε εξαρχής μια συσκευή που ήταν ταυτόχρονα πολύ οικεία, αλλά και εντελώς καινούργια για τους καταναλωτές - η επιτυχία ήταν σίγουρη.

Καταστροφή για τους... άλλους;

Για ολόκληρη τη βιομηχανία Η/Υ εκτός Apple, η εποχή των ταμπλετών μπορεί να αποβεί καταστροφική. Τα τελευταία χρόνια, οι κατασκευαστές υπολογιστών στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στους εταιρικούς τους πελάτες, ώστε από την κατανάλωση τους να αντισταθμίζουν τη συρρίκνωση του μεριδίου τους στην αγορά. Σήμερα, ακόμα και αυτό τους το πλεονέκτημα δοκιμάζεται. Η Apple έχει κάνει επιδρομές σε μεγάλες εταιρείες, μεταξύ των οποίων η United Airlines, η οποία εξοπλίζει πλέον τους πιλότους της με iPads. Έχει χρησιμοποιήσει τα ταμειακά της αποθέματα για να εξασφαλίσει τα υλικά βασικών μερών των ταμπλετών και διαθέτει τεράστιες οικονομίες κλίμακας. 

Η εταιρεία έχει ένα ακαθάριστο περιθώριο κέρδους 20% από κάθε iPad, λέει ο Anand Srinivasan, αναλυτής τεχνολογίας στο Bloomberg Industries. Ενώ οι κατασκευαστές smartphones έχουν κάποια περιθώρια ώστε να χτυπήσουν το iPhone, με το πλούσιο ακαθάριστο περιθώριο του της τάξης του 56%, οι επίδοξοι αντίπαλοι του iPad δεν έχουν καμία τέτοια πολυτέλεια. Ακόμα και αν ένας ανταγωνιστής παρήγε ένα tablet καλύτερο από το iPad, τα κέρδη δεν θα έρχονταν εύκολα
. «Είναι πολύ δύσκολο να χρεώνεις όπως η Apple και να περιμένεις να πουλήσεις στους δικούς της ρυθμούς».

Απόδοση Αναστασία Κυριανίδη-Νικολαΐδη   ( στο:  capital.gr  )

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Έρχεται το Google Drive με 5GB, αυτή την φορά στα αλήθεια !!!


Έρχεται το Google Drive με 5GB, αυτή την φορά στα αλήθειαΤο Google Drive το περιμένουμε χρόνια. Οι ιστορίες για την εμφάνιση του μαγικού αποθηκευτικού χώρου από το Google κυκλοφορεί online πριν ακόμα εμφανιστεί το Dropbox και όταν ακόμα έπαιζε ως πιθανό σενάριο για όνομα το GDrive αντί για Google Drive. Το Google παρουσίασε το δικό του filesystem, τα δικά του office apps και τώρα φαίνεται πως ήρθε η ώρα να παρουσιάσει και το Google Drive με χωρητικότητα 5GB και παρουσία σε Windows, Mac και iOS. Φαντάζομαι ότι η σύνδεση με το Android θεωρείται δεδομένη και για αυτό δεν γίνεται ξεχωριστή αναφορά από το The Next Web που κυκλοφόρησε πρώτο τα νέα.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το Google με το Google Drive θα προσφέρει 5GB δωρεάν αποθηκευτικού χώρου που θα μπορείτε φυσικά να πληρώσετε αν θέλετε να αυξήσετε και να χρησιμοποιήσετε μόνο όταν είστε συνδεδεμένοι στο internet. Αυτό είναι και το μυστικό της υπόθεσης.
Υποθέτω, αν το Google είναι αρκετά έξυπνο θα το κάνει άμεσα, ότι το Google Drive θα φιλοξενεί αυτόματα τα αρχεία από Google Docs και στην συνέχεια θα ενωθεί με Picasa, Google Music και Gmail. Έχει νόημα για το Google και τους χρήστες να απλοποιήσουν τον τρόπο διαχείρισης των δεδομένων και αρχείων αφού θα υπάρξει μια πλατφόρμα διαχείρισης όλων των δεδομένων που έχουμε στους servers του Google.
Αν το Google Drive αποδειχθεί μόνο ανταγωνιστικό προϊόν του Dropbox και τίποτα περισσότερο, αν δεν αποκτήσει σύνδεση με τα υπόλοιπα προϊόντα και υπηρεσίες του Google, τότε θα γίνει ένα ακόμα εικονίδιο στην επιφάνεια εργασίας και τίποτα περισσότερα από 5GB που πλέον αγοράζεις για 4 ευρώ και έχεις πάντα μαζί σου, χωρίς να χρειάζεται να πληρώνεις bandwidth για σύνδεση στο internet.

FORBES: Τα 10 ειδυλλιακά μέρη να ζεις στην Ευρώπη:


To περιοδικό Forbes μετά από μεγάλη έρευνα και πολλές γνώμες από ειδικούς σε κάθε σχετικό τομέα, κατέληξε στην παρακάτω λίστα με τις 10 ιδανικές περιοχές της Ευρώπης για να μένεις.
Μαντέψτε ποια βρίσκεται στο νούμερο ένα της λίστας…
10. Λιντάου
Γερμανία
Πληθυσμός: 
24.540
Το μοναδικό νησί της Βαυαρίας βρίσκεται στα νοτιοδυτικά του Μονάχου και είναι στη λίστα του βιβλίου “1000 Μέρη Που Πρέπει Να δεις Πριν Πεθάνεις”.
Περιτριγυρισμένο από τη Λίμνη Κόνστανς, έχει θέα -εκτός από την ηπειρωτική Γερμανία- στην Αυστρία και την Ελβετία και φυσικά στις Άλπεις.
Αν μένεις εκεί, τα Σαββατοκύριακα σου είναι πραγματικά ειδυλλιακά: μπορείς να νοικιάσεις βάρκα και να πεταχτείς μέχρι την πόλη Μπρέτζενς της Αυστίας, να περπατήσεις στα γραφικά σοκάκια και να απολαύσεις τον καφέ ή το παγωτό σου δίπλα στη λίμνη.

9. Μπριζ
Βέλγιο
Πληθυσμός:
 117.200
Από γαστρονομική άποψη είναι ο παράδεισος: Είναι ο πλανήτης της καλύτερης σοκολάτας! Έχει καταπληκτικές μπύρες και το φημισμένο πιάτο με τις πατάτες και τα μύδια! Και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον που μοιάζει πραγματικά με παράδεισο. Όσοι έχετε δει την ταινία “Αποστολή Στη Μπριζ” δεν απορείτε που η Μπριζ είναι μέσα στη λίστα. Όσοι δεν το έχετε κάνει, νοικιάστε την σε DVD και προτού το καταλάβετε θα βρεθείτε να κοιτάτε αεροπορικά εισιτήρια για το Βέλγιο…

8. Μοντρό
Ελβετία
Πληθυσμός:
 22.900
Μην θεωρείτε λανθασμένα ότι οι πόλεις στις ελβετικές Άλπεις είναι προορισμοί μόνο για το χειμώνα, άρα δεν θα μπορούσατε να ζήσετε εκεί τους θερινούς μήνες. Η ελβετική ριβιέρα είναι τρομερά καλόγουστη, μέσα στο πράσινο και με πεντακάθαρο αέρα και προσφέρει τα πάντα: τον χειμώνα μπορείτε να κάνετε σκι στις χιονισμένες Άλπεις, και το καλοκαίρι να κολυμπήσετε στα νερά της λίμνης.

7. Ντίτσλινγκ
Δυτικό Σάσεξ
 
Πληθυσμός:
 2.030
Αν το Λονδίνο σας φαίνεται πολύ ακριβό, ίσως το Ντίτσλινγκ στο Σάσεξ να είναι η ιδανική επιλογή για όσους αναζητούν την αυθεντική γοητεία του βρετανικού τοπίου: καταπράσινα πάρκα, γήπεδα, εντυπωσιακά κτίρια, γραφική αρχιτεκτονικη, αγροκτήματα και όλα αυτά με πρόσβαση στις μεγάλες πόλεις όπως το Μπράιτον, για να συνδυάσετε την κοσμοπολίτικη με τη… ρουστίκ ζωή.

6. Χβαρ
Κροατία
Πληθυσμός:
 11.460
Το νησάκι Χβαρ στην Κροατία είναι άλλος ένας επίγειος παράδεισος. Με τη βενετσιάνικη αρχιτεκτονική του, τα καλαίσθητα κτίρια, τα στιλάτα μπαρ και εστιατόρια καθώς και τα γραφικά δρομάκια του είναι απλκά αδύνατο να καθίσεις μέσα στο σπίτι! Σύμφωνα πάλι με το Forbes, αν για κάποιο λόγο δεν φτάσεις στο Χβαρ, μια άλλη επιλογή είναι τα μικρά νησάκια στις Δαλματικές Ακτές της Κροατίας, κάποια από τα οποία είναι κατοικημένα και άλλα εντελώς ανεξερεύνητα.

5. Λίμνη Μπλεντ
Σλοβενία
Πληθυσμός:
 10.900
Αν μέχρι τώρα νομίζατε ότι η Σλοβενία δεν είναι ταξιδιωτικός προορισμός, ξανασκεφτείτε το! Όχι απλά αξίζει να την επισκεφτείς, αλλά σύμφωνα με το Forbes, αξίζει και να μένεις εκεί!Το εντυπωσιακό κάστρο του Μπλεντ, που χρονολογείται περίπου από το 1004 μ.Χ., βρίσκεται σε ένα βουνό που έχει θέα τη λίμνη, ενώ είναι περιτριγυρισμένο από πράσινο και βουνά!

4. Πιέτρασαντα
Ιταλία
Πληθυσμός:
 24.600
Είναι γνωστό ότι μερικές από τις πιο όμορφες πόλεις της Ευρώπης βρίσκονται στην Τοσκάνη της Ιταλίας. Η μικρή πόλη Πιετρασέντα (κοντά στην Γένοβα και τη Φλωρεντία) είναι ιδανική για όσους αγαπάνε την τέχνη, καθώς είναι από μόνη της ιδιαίτερα γραφική και γεμάτη με γκαλερί. Αυτό δε σημαίνει, φυσικά, ότι δεν έχει μαζαγιά, εμπορικά κέντρα και εκπληκτικά εστιατόρια με αυθεντικό ιταλικό φαγητό.

3. Σενιόν
Γαλλία
Πληθυσμός:
 994
Αν αναζητάτε μια ήρεμη ζωή σε κλειστή κοινωνία, το μεσαιωνικό χωρίο Σενιόν στην Προβάνς της Γαλλίας είναι το μέρος των ονείρων σας. Βρίσκεται ανατολικά της πόλης Αβινιόν, και η ζωή κυλάει αργά και με απόλυτη ηρεμία. Οι κάτοικοι της συνηθίζουν να πίνουν τον καφέ τους, να κάνουν ηλιοθεραπεία, να ζωγραφίζουν στην πλατεία του χωριού, χαζεύοντας το καταπράσινο τοπίο των τριγύρω βουνών.

2. Λούκα
Ιταλία
Πληθυσμός:
 90.000
Εδώ έγιναν μερικά γυρίσματα της ταινίας “Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ” και αποτελεί, όχι άδικα, μια από τις ομορφότερες πόλεις της γειτονικής μας χώρας. Αν και είναι δύσκολο να βρεις σπίτι προς ενοικίαση, μπορείς πάντα να μείνεις σε ένα όμορφο διαμέρισμα στο ιστορικό κέντρο της πόλης και να κυκλοφορείς με ποδήλατο. “Το ιδανικό είναι να μένεις στο κέντρο το χειμώνα, και το καλοκαίρι να φεύγεις για τις τριγύρω περιοχές” δήλωσαν οι κάτοικοι στο περιοδικό Forbes.
1. Πάτμος
Ελλάδα
Πληθυσμός:
 Περίπου 3.000
Ποια Μπριζ και ποια Ελβετία; Το Forbes κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι καμία από τις παραπάνω περιοχές δεν αξίζει περισσότερο από την Πάτμο! Το γιατί διάλεξαν συγκεκριμένα την Πάτμο, από τα δεκάδες νησιά, παραμένει μυστήριο και για να λέμε την αλήθεια, δεν μας νοιάζει. Ζούμε στη χώρα με το πιο ειδυλλιακό μέρος της Ευρώπης. Επικυρωμένο από το Forbes. Αυτό αρκεί.

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο;



«Είστε ανεύθυνος λαός», «Δεν πληρώνετε τους φόρους σας», «Είστε βολεμένοι», «Λειτουργείτε με ωχαδελφισμό», «Είστε τεμπέληδες»…
είναι μερικές μόνο από τις φράσεις που χρησιμοποιούν σήμερα οι περισσότεροι Ευρωπαίοι -πολιτικοί και απλός λαός- για να μας χαρακτηρίσουν! Η κρίση μπορεί να έφερε τα πάνω-κάτω, όμως κανείς από αυτούς δεν πρέπει να ξεχνάει! 
Τι; Αυτά που η Ελλάδα έκανε για τον κόσμο ολόκληρο, προσφέροντας βασικά στοιχεία πολιτισμού και ανθρωπισμού. Κι αν το ερώτημα «Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο» σάς φαίνεται… ρητορικό, ελάτε να δούμε μαζί 10 σημαντικά πράγματα που… ταξίδεψαν από τη χώρα μας σε ολόκληρο τον πλανήτη, για να γίνει καλύτερος!


1. Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες
perierga.gr - Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο;
Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1896 στην Αθήνα. Αν και το ελληνικό κράτος αντιμετώπιζε πολλά οικονομικάπροβλήματα, οι Έλληνες κατάφεραν να οργανώσουν τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες με μεγάλη επιτυχία. Η μικρή τότε Ελλάδα έστειλε στον κόσμο ένα μήνυμα ειρήνης και φιλίας μεταξύ των λαών, ενώ αυτή η πρώτη διοργάνωση έβαλε τα θεμέλια για μια διεθνή αθλητική οργάνωση που έμελλε να γίνει η μεγαλύτερη αθλητική γιορτή του πλανήτη!


2. Σύσταση Δικαστηρίων
perierga.gr - Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο;
Η αρχική έννοια σύστασης δικαστηρίου για την απονομή δικαιοσύνης βρίσκεται στην ελληνική μυθολογία και μάλιστα γινόταν από τους ίδιους τους Ολύμπιους Θεούς, από τους οποίους προϊστορικά πέρασε στην Αρχαία Ελλάδα, αρχικά να απονέμεται από τους βασιλείς και αργότερα ανατέθηκε στα δικαστήρια. Στην αρχαία Αθήνα ονομαστά ποινικά δικαστήρια ήταν η Βουλή του Αρείου Πάγου, το Παλλάδιο, το Δελφίνιο και η Ηλιαία.


3. Θέατρο
perierga.gr - Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο;
Κάθε πόλη στην αρχαία Ελλάδα είχε τουλάχιστον ένα θέατρο. Οι πόλεις-κράτη είχαν μεγάλο ανταγωνισμό μεταξύ τους, παρουσιάζοντας πολλές παραστάσεις εν είδει διαγωνισμού, ενώ η σημασία του θεάτρου ήταν τόσο μεγάλη για τους αρχαίους, αφού άφηναν ακόμη και τους κρατούμενους των φυλακών να παρακολουθούν κάποια έργα. Χτισμένα πάνω σε λόφους, έτσι ώστε να μπορούν οι θεατές να βλέπουν με ευκολία τη σκηνή, το Αρχαίο Θέατρον άφησε το στίγμα του στον πολιτισμό ανά τους αιώνες.


4. Δημοκρατία
perierga.gr - Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο;
Η αθηναϊκή δημοκρατία ήταν το πολιτικό σύστημα που αναπτύχθηκε στην αρχαία ελληνική πόλη-κράτος της Αθήνας και ήταν η πρώτη γνωστή δημοκρατία αλλά και η πιο σημαντική κατά την αρχαιότητα. Το δημοκρατικό πολίτευμα της κλασικής Αθήνας αποτελεί ένα ανεπανάληπτο πρότυπο συμμετοχής του λαού στα κοινά, ενώ η δημοκρατική διακυβέρνηση έφτασε σε βαθμό υποδειγματικού δημοκρατικού πολιτεύματος στα χρόνια του Περικλή, στο λεγόμενο «χρυσό αιώνα».


5. Ντους
perierga.gr - Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο;
Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που είχαν αποχετευτικό σύστημα, ενώ διοχέτευαν τα νερά των υδραγωγείων σε ένα μεγάλο κοινόχρηστο ντους (που χρησιμοποιείτο από πλούσιους και φτωχούς). Οι ανακαλύψεις στην Πέργαμο αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, ενώ οι Ρωμαίοι πήραν την ιδέα αυτή από τους Έλληνες και την εξέλιξαν.


6. Ο αναλογικός υπολογιστής
perierga.gr - Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο;
Πάνω από έναν αιώνα πριν ανακαλύφθηκε ένα »περίεργο» εργαλείο από δύτες στο βυθό της θάλασσας των Αντικυθήρων.  Ήταν ένας αστρολάβος; Ήταν ένα αστρονομικό ρολόι; Ή κάτι άλλο; Για πολλά χρόνια, η συστηματική εξέταση του αντικειμένου απέτυχε να φωτίσει τη σκοπιμότητα του περίεργου αυτού μηχανήματος. Όμως, η έρευνα τα τελευταία πενήντα χρόνια έχει ρίξει λίγο φως. Ο περίφημος Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ασχολείτο με τα αστρονομικά φαινόμενα, λειτουργώντας ως ένας περίπλοκος μηχανικός «υπολογιστής» που παρακολουθούσε και κατέγραφε τους κύκλους του ηλιακού συστήματος.


7. Πίτσα
perierga.gr - Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο;
Οι πίτες με διάφορους γευστικούς συνδυασμούς (ελιές, τυρί και χόρτα) ήταν το αγαπημένο σνακ των αρχαίων, ενώ το πρώτο είδος πίτσας ήταν ο επονομαζόμενος «πλακούς», δηλαδή μία βάση από ψωμί πάνω στην οποία τοποθετούσαν διάφορα βότανα και στη συνέχεια την έψηναν σε καυτές πέτρες.


8. Μαθηματικά
perierga.gr - Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο;
Η Ευκλείδεια Γεωμετρία, το Πυθαγόρειο Θεώρημα και η Τριγωνομετρία είναι  ελληνικά. Και μπορεί όλα αυτά να έχουν φέρει… ανείπωτη δυστυχία σε αμέτρητες γενιές μαθητών, χωρίς αυτές, όμως, τις ανακαλύψεις δεν θα είχαμε την αρχιτεκτονική, ούτε καν την πλοήγηση βρε αδερφέ(!)… και ούτω καθ’ εξής! Ο κατάλογος είναι σχεδόν ατελείωτος.


9. Ο καταπέλτης
perierga.gr - Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο;
Χάρη σε όλα αυτά τα μαθηματικά που αναφέραμε πιο πάνω, οι αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν έναν καταπέλτη που αύξησε το εύρος και τη δύναμη των πυρομαχικών τους. Πιο συγκεκριμένα, ο πρώτος καταπέλτης κατασκευάστηκε την εποχή των Καρχηδονίων το 399 π.Χ., ενώ το τόξο εμφανίστηκε ακόμη νωρίτερα, στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα.


10. Η ατμομηχανή
perierga.gr - Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο;
Η πρώτη ατμομηχανή κατασκευάστηκε από τον Ήρωνα, περίφημο Έλληνα μαθηματικό, φυσικό και μηχανικό της αρχαιότητας, που έζησε τον 1ο αι. π.Χ. (κατ’ άλλους τον 1ο αι. μ.Χ.) και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Η «αιολόσφαιρα» όπως ονομαζόταν ήταν μία συσκευή που κινούνταν με τη δύναμη του ατμού, ενώ υπήρξε ο πρόδρομος της εφεύρεσης της ατμομηχανής.

Συμπέρασμα: Πολλά από τα πράγματα που οι «προηγμένοι» λαοί απολαμβάνουν σήμερα ως αναπόσπαστο κομμάτι της ελευθερίας τους ή του σύγχρονου τρόπου ζωής τους προέρχονται από την ανάπτυξη τους κατόπιν της υιοθέτησης προτύπων από τους Έλληνες του παρελθόντος. Είπατε τίποτα;

perierga.gr

Aναδημοσίευση από:  http://newingreece.blogspot.com/

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Δοκιμάσαμε σκυλοτροφές !!!

Θέλω το σκυλάκι μου να τρώει όσο καλά τρώω κι εγώ. Ας δοκιμάσω λοιπόν λίγο από αυτό που τρώει.

H αλήθεια είναι ότι δεν έχω σκυλάκι. 
Για τις ανάγκες αυτού του άρθρου δανείστηκα ένα συμπαθέστατο μικρόσωμο γκριφόν, τη Νόνα. «Βέβαια, δεν της έχω δώσει ποτέ ούτε κονσέρβα, ούτε ξηρά τροφή» είπε με κάπως τρομαγμένο και περίλυπο ύφος ο «μπαμπάς» της, την ώρα που μου την παρέδιδε. «Θα την ταΐζω ακριβώς όπως πρέπει! Δύο φορές την ημέρα, σε τακτά χρονικά διαστήματα. Κι αν χρειαστεί να νιώσει λίγη πείνα, αυτό δεν θα διαρκέσει πάνω από πέντε λεπτά» τον διαβεβαίωσα με καθησυχαστικό ύφος. Εκείνος στραβοκατάπιε και την αποχαιρέτισε στοργικά. Αμέσως μετά έσπευσα να προμηθευτώ τις σκυλοτροφές που χρειαζόμουν για τις δοκιμές μου.

Κυνισμός και σουπερμάρκετ 
Μια φίλη «που ξέρει από σκυλιά» με συνόδεψε στα ψώνια μου. Πήρα κονσέρβες, ίδιας ή παραπλήσιας γεύσης, απ’ όλες τις μάρκες που μου  συνέστησε ως πιο γνωστές και ευπώλητες. Καθώς όμως έκανα να απομακρυνθώ, μου είπε να πάρω και την πιο φτηνή-«ανώνυμη». «Έτσι κι αλλιώς όλες οι κονσέρβες –από την ακριβότερη μέχρι τη φθηνότερη– φτιάχνονται με ό,τι περισσεύει στα σφαγεία μετά την επεξεργασία των κρεάτων που προορίζονται για μας» είπε με βαρύγδουπο ύφος επιστήμονα.

Το παιχνίδι των αισθήσεων και των παραισθήσεων
Ανοίγοντας τις διάφορες κονσέρβες, διαπίστωσα ότι το περιεχόμενό τους έχει περίπου το ίδιο χρώμα. Θα το έλεγε κανείς «γενικά ροζ» και κυμαινόμενο από το σκούρο τριανταφυλλί στο απαλό φούξια. Σίγουρα πάντως δεν έχει τίποτα το αυθεντικά «κρεατί». Μετά από είκοσι λεπτά επαφής με τον αέρα και καθώς οι σκυλοτροφές ξεραίνονταν, το χρώμα τους άλλαξε σε καφέ (πάντα όμως στο πολύ θαμπό του). Μόνο με την όσφρηση αντιλήφθηκα ουσιαστικές διαφορές από κονσέρβα σε κονσέρβα. Υπήρξαν περιπτώσεις που το «μπουκέ» αναλυόταν σε επιμέρους «αρώματα», όπως π.χ. μοσχαράκι γάλακτος, λαχανικά (για την ακρίβεια μπιζέλια) και μπαχαρικά. Σχεδόν σε όλες τις κονσέρβες που πήρα από το σουπερμάρκετ, αυτές οι επιμέρους μυρωδιές ήταν αφύσικα ευδιάκριτες. Τόσο ευδιάκριτες που πείστηκα ότι είναι πρόσθετες και ότι δεν απευθύνονται τόσο στο σκυλί που θα φάει την κονσέρβα, όσο στον κύριό του, για να πείθεται για την αγνότητα του προϊόντος. Οι ακριβότερες κονσέρβες από το pet shop έχουν μία κάπως πιο «αθώα» μυρωδιά, που θυμίζει αλεσμένη παιδική τροφή. Μοιάζει όμως κι αυτή πρόσθετη, γιατί είναι εξαιρετικά ομοιόμορφη και σταθερή. Μόνο η φτηνιάρικη κονσέρβα είχε μια πραγματικά ενοχλητική, έντονη, ξινή οσμή και πράγματι η Νόνα δίστασε για μερικά δευτερόλεπτα πριν την καταβροχθίσει.

Μελετώντας τις γραφές 
Γενικά, επικρατεί η άποψη ότι οι κονσερβαρισμένες σκυλοτροφές παρασκευάζονται με αυστηρές προδιαγραφές, με συστατικά τα οποία  αναγράφονται στη συσκευασία. Ωστόσο, επειδή οι σκυλοτροφές παράγονται απ’ ό,τι περισσεύει στα σφαγεία, όπου τυχαίνει να περισσεύουν και μη ζωικής προελεύσεως συστατικά, υπάρχει και ο όρος «λοιπά συστατικά», που καλύπτει όλη αυτή την ανεπιθύμητη σαβούρα που καταλήγει στις κονσέρβες. Για να καταλάβει κανείς πόσο κρέας και πόση «σαβούρα» έχει πραγματικά κάθε κονσέρβα και να τις συγκρίνει μεταξύ τους, πρέπει να κάνει την αναγωγή του ποσοστού τους επί ξηρού βάρους, καθότι δεν περιέχουν όλες οι κονσέρβες την ίδια ποσότητα νερού. Για τον υπολογισμό αυτό δεν χρειάζεται να έχει κανείς πτυχίο μαθηματικών, αλλά δεν είναι κι ό,τι πιο απλό. Εκτός από τα βασικά συστατικά, στις σκυλοτροφές υπάρχουν και περί τα 27 διαφορετικά είδη πρόσθετων ουσιών, μερικά από τα οποία προβάλλονται ως εξαιρετικά συμπληρώματα (π.χ. Ωμέγα λιπαρά οξέα, ταυρίνη, μαγνήσιο κ.ά.). Όμως οι περισσότερες πρόσθετες ουσίες καταγράφονται στη βιβλιογραφία ως «γενικώς θεωρούμενες ασφαλείς» (βλ. Generally Recognized as Safe ή GRAS). Δηλαδή κανείς δεν εγγυάται για το ποιες θα μπορούσαν να είναι οι παρενέργειές τους. Τέλος, οι κονσέρβες περιέχουν διάφορα συντηρητικά και αντιοξειδωτικά, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι αδιαμφισβήτητα τοξικά. Είναι πολύ δύσκολο να συγκρίνει κανείς τις σκυλοτροφές με βάση τις πληροφορίες που αναγράφονται στις ετικέτες τους. Και τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα με τις ξηρές τροφές, όπου αναφέρεται αόριστα ότι περιέχουν αφυδατωμένες ζωικές και φυτικές πρωτεΐνες. Επιπλέον είναι ψεκασμένες με συνθετικά λίπη για να αποκτούν οσμή και να ανοίγουν την όρεξη των σκυλιών.

Το κουτάλι στο κόκαλο 

Αποφάσισα να στήσω μπροστά της όλες τις κονσέρβες –σε διαφορετικό μπολ την καθεμία– και να δω σε ποια θα τρέξει πρώτα τις περισσότερες φορές. Επανέλαβα το πείραμα σε 5 γεύματα, χωρίς να βγάλω σαφές συμπέρασμα, γιατί κάθε φορά ξεκινούσε από άλλη κονσέρβα. Το σίγουρο είναι ότι τις έτρωγε όλες πολύ λαίμαργα. Δεν είχα άλλη επιλογή παρά να δοκιμάσω εγώ τις κονσέρβες και να ανακηρύξω ως καλύτερη εκείνη που θα άρεσε σ’ εμένα περισσότερο. Είχα εν τω μεταξύ διαβάσει τη συνέντευξη ενός κυρίου του οποίου το επάγγελμα είναι να δοκιμάζει σκυλοτροφές για λογαριασμό μεγάλης αγγλικής εταιρείας παραγωγής κι έτσι ήξερα ότι το βασικό μυστικό ήταν να μην παρασυρθώ και καταπιώ τη δοκιμαστική μπουκιά, γιατί μετά και για όσο διαρκεί η πέψη θα μπορούσε το στόμα μου να μυρίζει σαν στόμα σκύλου. Κατάφερα τελικά να δοκιμάσω μόνο μία. Με μισό κουταλάκι του γλυκού ένιωσα μια απερίγραπτη αηδία. Μια δυσάρεστη υφή ακαθόριστου ζωικού λίπους μου γέμιζε το στόμα και νόμισα πως έχω μπουκωθεί γράσο αυτοκινήτου. Είχα να νιώσω τόσο άσχημα από τότε που σ’ ένα εστιατόριο μου σέρβιραν κακοψημένο κατεψυγμένο χέλι. Η πλαστή μυρωδιά ωμής κρεατίλας προστέθηκε στην απαίσια υφή λίπους και στα λίγα εκείνα δευτερόλεπτα που προσπάθησα να την κρατήσω στο στόμα μου πίστεψα ότι είμαι ο Ραντανπλάν, την ώρα που τρώει το σαπούνι του Άβερελ Ντάλτον. Τις υπόλοιπες μέρες που η Νόνα ήταν  φιλοξενούμενή μου έφαγε μόνο τας κεμπάπ με ρύζι, από τη γειτονική ταβέρνα. Ήταν πολύ ευδιάθετη όταν την παρέλαβε ο μπαμπάς της και τον κοίταζε με ένα σαρδόνιο ύφος, σαν να του έλεγε «πού να σου λέω τι έγινε εδώ μέσα». Το μόνο συμπέρασμα που βγήκε από όλες αυτές τις απεγνωσμένες δοκιμές είναι ότι μάλλον για τα σκυλιά δεν έχει σημασία ποια κονσέρβα ή ξηρά τροφή θα φάνε και ότι τελικά προτιμούν τη μια ή την άλλη λόγω παβλοφικής συνήθειας στην οσμή εκείνης που εμείς επιλέγουμε να τους δίνουμε συχνότερα. 

Κι αν θέλουμε το ζωάκι μας να τρώει όσο καλά τρώμε κι εμείς, το καλύτερο είναι να του μαγειρεύουμε λίγο καθαρό φαγάκι.

 

Γιάννης Κωνσταντινίδης 

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το: http://www.athensvoice.gr


Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Ανοιξιάτικη βροχή από «πεφταστέρια» στις 21 και 22 Απριλίου


Έρχονται οι Λυρίδες.



Μία νέα βροχή διαττόντων αστέρων, οι Λυρίδες, άρχισαν από τις 16 Απριλίου να εμφανίζονται αραιά στον ουρανό του βορείου ημισφαιρίου, όπου ανήκει και η χώρα μας. Οι πτώσεις των μετεώρων, που παραδοσιακά ονομάζονται και «πεφταστέρια», θα κορυφωθούν τη νύχτα του Σαββάτου 21 και τα χαράματα της Κυριακής 22 Απριλίου, ενώ τόσο το προηγούμενο, όσο και το επόμενο βράδυ, επίσης, θα υπάρχει αυξημένη δραστηριότητα.

Επειδή στις 21 Απριλίου υπάρχει «Νέα Σελήνη», δηλαδή το φεγγάρι δεν θα φωτίζει το νυχτερινό ουρανό, οι παρατηρητές (στο μέτρο που οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες θα διευκολύνουν την παρατήρηση του ουρανού) θα έχουν την ευκαιρία να δουν καλύτερα -από λίγο πριν τα μεσάνυχτα έως τα χαράματα- το αστρονομικό φαινόμενο, στο αποκορύφωμα του οποίου αναμένεται να εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και να πυρακτώνονται δέκα έως 15 διάττοντες ανά ώρα με ταχύτητα περίπου 50 χιλιομέτρων την ώρα.

Οι Λυρίδες, όχι σπάνια, δημιουργούν φωτεινά πεφταστέρια με μακριές ουρές που είναι ορατά στον ουρανό για αρκετά δευτερόλεπτα. Κάποιες χρονιές απρόσμενα τα μετέωρά τους έφθασαν μέχρι και τα 100 την ώρα, κάτι που όμως δεν είναι δυνατό να προβλεφθεί εκ των προτέρων.

Η συγκεκριμένη ανοιξιάτικη βροχή μετεώρων, που θα διαρκέσει περίπου ώς τις 25 Απριλίου, φαίνεται να προέρχεται από τον βόρειο αστερισμό της Λύρας, απ' όπου πήρε και το όνομά της και κυρίως από τον αστέρα Βέγα (Άλφα Λύρας), ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο του συγκεκριμένου αστερισμού και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου.

Πραγματική πάντως πηγή προέλευσής της είναι ο κομήτης «Θάτσερ» που ανακαλύφθηκε το 1861 και η ουρά σκόνης και σωματιδίων που αυτός αφήνει πίσω του και η οποία συναντάται περιοδικά με την τροχιά του πλανήτη μας.

Μετά τα μέσα Ιανουαρίου και μέχρι τα μέσα Απριλίου, υπάρχει κάθε χρόνο μια σχεδόν πλήρης έλλειψη διαττόντων αστέρων, μέχρι να εμφανιστούν οι Λυρίδες την άνοιξη. Οι Λυρίδες καταγράφηκαν για πρώτη φορά το 687 π.Χ. από τους Κινέζους και αποτελούνται από μικροσκοπικά σωματίδια με βάρος περίπου ενός γραμμαρίου, που αποτελούν τμήμα της ουράς ενός κομήτη, που πέρασε κοντά από τη Γη το 1861 και τον ανακάλυψε ο Αμερικανός Α. Θάτσερ. Ο κομήτης εκτιμάται ότι θα ξαναπεράσει κοντά από τον πλανήτη μας το 2276, καθώς η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια.

Τα απομεινάρια από την ουρά του, μετά το τελευταίο κοντινό πέρασμά του τον 19ο αιώνα, έχουν παραμείνει στο διάστημα και συνεχίζουν κάθε χρόνο να προκαλούν τη «βροχή» των Λυρίδων. Κατά καιρούς, αλλά όχι συχνά, δημιουργούνται θεαματικά αποτελέσματα, όπως το 1803 (με 500 μετέωρα την ώρα) και, πιο πρόσφατα, το 1982 (μέχρι 100 μετέωρα ανά ώρα). Ορισμένοι αστρονόμοι εκτιμούν ότι η επόμενη θεαματική βροχή Λυρίδων θα λάβει χώρα το 2040-41.



Από:  http://news.in.gr/

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

ΕΕ vs ΗΠΑ: Λιτότητα ή δανεισμός και κατανάλωση;



Λόγω της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι.
Στην Αμερική ανησυχούμε πως η κρίση της ευρωζώνης επέστρεψε, και θα εμποδίσει την εύθραυστη ανάκαμψή μας, ενώ οι Ευρωπαίοι ανησυχούν ότι η αδύναμη αμερικανική οικονομία, με το ασθενικό της δολάριο, θα δυσκολέψουν τον εξαγωγικό τους τομέα.
Οι Αμερικανοί πολιτικοί θεωρούν τους Ευρωπαίους ομολόγους τους «τρελούς», που πιστεύουν ότι η λιτότητα θα φέρει την ανάπτυξη, ενώ οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι κανένα κράτος δεν ευημέρησε ποτέ, τυπώνοντας χρήμα, δανειζόμενο για να δαπανά, και υποτιμώντας το νόμισμά του.
Αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα την Ευρώπη είναι η πτώση της αξίας του δολαρίου. Ένα πιο φτηνό δολάριο σημαίνει πως είναι 10% πιο φτηνά, από ότι πριν ένα χρόνο, για τους Ευρωπαίους να επισκεφτούν τις ΗΠΑ, και να αγοράσουν προϊόντα της, ενώ είναι πιο ακριβό για τους Αμερικανούς να κάνουν τουρισμό στην Ιταλία, να αγοράσουν μια Μερσεντές, ή να απολαύσουν ένα μπουκάλι γαλλικού κρασιού.
Δεν είναι μόνο ζήτημα του πως οι οικονομολόγοι ερμηνεύουν την συνταγή θεραπείας. Οι οικονομίες αντανακλούν την ιδιαίτερη ιστορία και την κουλτούρα της κάθε χώρας, κάτι που προκαλεί οδύνη στις χώρες του ευρωπαϊκού πυρήνα. Εκπλήσσονται που οι Έλληνες δεν είναι Γερμανοί. Όμως και οι Ευρωπαίοι δεν είναι Αμερικανοί. Σε γενικές γραμμές, οι Αμερικανοί αποδέχονται την δημιουργική καταστροφή των επιχειρηματιών, ενώ οι Ευρωπαίοι δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην διατήρηση του υπάρχοντος στάτους κβο.
Η «ένωση» της ΕΕ, είναι διαφορετικής σημασίας  από τον όρο «ηνωμένες» των ΗΠΑ.  Οι διαφορές μεταξύ του συντηρητικού Τέξας και της φιλελεύθερης Νέας Υόρκης δεν είναι σπουδαίες, συγκρινόμενες φερ‘ ειπείν με τις διαφορές μεταξύ Γερμανίας και Ισπανίας, ή ακόμη και μεταξύ Ιταλίας και Ισπανίας.
Οι διαφορές μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ αντανακλώνται στη στάση τους απέναντι στη δημοσιονομική πολιτική και στη μεταφορά κεφαλαίων.
Η αμερικανική οικονομία ανακάμπτει αργά και σπασμωδικά. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Federal Reserve, «ο κατασκευαστικός τομέας επεκτείνεται… η ζήτηση για υπηρεσίες αυξάνεται αργά… η λιανική κατανάλωση είναι θετική… οι πωλήσεις νέων οχημάτων ενισχύονται σε ολόκληρη την χώρα… ο τουρισμός αυξάνεται… υπάρχει κάποια βελτίωση στις αγορές ακινήτων… οι αγροτικές συνθήκες είναι μια χαρά… οι εξορυκτικές δραστηριότητες μεγαλώνουν».
Αυτές είναι καλές, αλλά όχι τέλειες ειδήσεις. Αν η οικονομία αναπτυχθεί κατά 2.5%, όπως υπολογίζεται, αυτό σημαίνει πως 22 εκατομμύρια Αμερικανών θα συνεχίσουν να αναζητούν δουλειά πλήρους απασχόλησης. Η Ευρώπη θα προτιμούσε μια τέτοια ανάπτυξη, παρά την ύφεση που ζει σήμερα. Η γερμανική και η ολλανδική οικονομία δείχνουν σημάδια κόπωσης. Η ανεργία στη Γαλλία γιγαντώνεται. Δυστυχώς, η ευρωπαϊκή και η αμερικανική οικονομία κινούνται προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Αυτή η απόκλιση έχει τις ρίζες της στην ιστορία, και στους θεσμούς. Η Γερμανία ανέκαθεν έτρεμε τον πληθωρισμό. Η Αμερική τον αποπληθωρισμό και την ανεργία. Το αποτέλεσμα είναι η ΕΚΤ να εστιάζει στη σταθερότητα των τιμών. Δεν διαθέτει όμως επαρκή εργαλεία για να τονώσει την οικονομία.
Από την άλλη, η Federal Reserve επιδιώκει σταθερότητα τιμών και απασχόληση. Μπορεί επίσης να τυπώνει χρήμα, κάτι που διασφαλίζει στους δανειστές ότι θα πληρωθούν, έστω σε υποτιμημένα δολάρια.
Οι ιδρυτές της ευρωζώνης έμαθαν πως μια ενιαία νομισματική πολιτική, βασισμένη σε ακραία διαφορετικές δημοσιονομικές πολιτικές, δεν μπορεί να αντέξει στις πιέσεις των προβλημάτων στις παγκόσμιες χρηματαγορές. Οι παραπαίουσες χώρες της ευρωζώνης  δεν μπορούν να υποτιμήσουν το νόμισμά τους, όπως κάνουν οι ΗΠΑ.
Επίσης, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν την δυνατότητα της μεταφοράς κεφαλαίων από πλούσιες σε φτωχές περιοχές, όπως την έχουν οι ΗΠΑ. Οι Γερμανοί πολίτες δεν καταλαβαίνουν το γιατί θα πρέπει να χρηματοδοτούν την πρόωρη συνταξιοδότηση των Ελλήνων και οι Έλληνες δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί οι Γερμανοί θα πρέπει να θέτουν τους φορολογικούς και άλλους κανόνες στη δική τους χώρα. Στην Αμερική, μπορεί να ισχύει κάτι ανάλογο, αλλά είναι αμφίβολο το αν οι εργαζόμενοι του Τέξας γνωρίζουν ότι πληρώνουν τους σέρφερς της Καλιφόρνιας! Εξάλλου, για αυτό είναι «ηνωμένες» οι ΗΠΑ.
Η αμερικανική ενότητα και ο κεντρικός έλεγχος, επέτρεψαν στις ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά την κρίση απ΄ότι η ΕΕ. Οι τράπεζες διασώθηκαν και η Αμερική επέβαλλε πολύ δύσκολα στρες τεστ στις τράπεζες της, σε σύγκριση με τα αντίστοιχα και σχετικά ανώδυνα της ΕΕ.
Μια μεγάλη διαφορά είναι και αυτή της αγοράς εργασίας. Γενικά, στην Αμερική η ανεργία είναι πάντα χαμηλότερη από αυτήν της ΕΕ. Από το 1990 έως το 2008 ήταν κατά μέσο όρο 5.5%, ενώ η αντίστοιχη ευρωπαϊκή ήταν 8.4%. Σήμερα, η ανεργία στους νέους της Αμερικής είναι 16%, ενώ στην Ισπανία αγγίζει το 50%.
Με βάση όμως την διαφορετική κουλτούρα, υπάρχει κάτι στην Ευρώπη, που δεν ισχύει στην Αμερική. Οι Αμερικανοί άνεργοι δεν απολαμβάνουν το ίδιο δίχτυ ασφαλείας που απολαμβάνουν οι άνεργοι της Ευρώπης. Έτσι, οι Αμερικανοί κατηγορούν τους Ευρωπαίους ότι λόγω των προνομίων, δεν ψάχνουν για δουλειά όταν είναι άνεργοι, ενώ οι Ευρωπαίοι κατηγορούν τους Αμερικανούς για ανάλγητη εφαρμογή των νόμων της ζούγκλας της ελεύθερης αγοράς.
Παρόλα αυτά, κράτη όπως η Ισπανία και η Ιταλία προσπαθούν σήμερα να εισάγουν κάποια αμερικανικά στοιχεία στην αγορά εργασίας, καθιστώντας την πιο ελαστική, με δυνατότητα ευκολότερης απόλυσης των εργαζομένων, ώστε να υπάρξει και μεγαλύτερη διάθεση των εργοδοτών να προσλαμβάνουν. Τα συνδικάτα όμως αντιδρούν, και είναι πολύ αμφίβολο το κατά πόσο θα μπορέσει ο τεχνοκράτης Ιταλός πρωθυπουργός να επιβληθεί. Ο φόβος των απεργιών, και ίσως της εξέγερσης είναι πανταχού παρών. Επίσης, κανείς δεν γνωρίζει αν οι επερχόμενες ελληνικές εκλογές θα βγάλουν κυβέρνηση που θα είναι δεσμευμένη στην ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων και των μέτρων λιτότητας που είναι απαραίτητα ως αντάλλαγμα για τη διάσωση της χώρας.
Σε τελική ανάλυση, η Ευρώπη διάλεξε την λιτότητα ως τη μόνη λύση για την ύφεση, ενώ η Αμερική διάλεξε τον δανεισμό και τις δαπάνες. Βέβαια, η λιτότητα δεν πέτυχε τίποτα από αυτά που υπόσχονταν η Δρ. Angela Merkel, όταν την «συνταγογραφούσε». Από την άλλη, η αμερικανική μέθοδος βοήθησε στο να επέλθει μια έστω μικρή ανάπτυξη, βάσει των όσων ισχυρίζεται ο πρόεδρος της χώρας.
Ακόμη είναι νωρίς. Η ευρωπαϊκή προσέγγιση μπορεί στο τέλος να προκαλέσει μια πιο υγιή οικονομική κατάσταση από αυτήν των ΗΠΑ, που συνεχίζουν να είναι εθισμένες στα χρέη. Βέβαια, όπως έχει πει και ο John Maynard Keynes, μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί. Όχι όμως η αμέσως επόμενη γενιά των Αμερικανών, που μάλλον θα χρειαστεί όλη την δύναμη και τους πόρους που μπορεί να διαθέτει, προκειμένου να αντεπεξέλθει στο βουνό του χρέους που θα κληρονομήσει.
S.A.   ( στο: ANTINEWS  )