Όλα όσα (ευρωπαϊκά) έχει κάνει μέχρι τώρα ο Αστέρας θα τα μνημονεύουμε για πολλά χρόνια. Εντός και εκτός Αρκαδίας. Αν οι επιτυχίες συνεχιστούν, τότε ο κόσμος δεν θα τα νοσταλγεί. Πάντα, όμως, η πρώτη φορά θα αποτελεί σημείο αναφοράς.
Η πρόκριση από τρεις προκριματικούς γύρους ισοδυναμεί με σύγχρονο ποδοσφαιρικό θαύμα, ειδικά όταν στο δρόμο σου έχεις συναντήσει ομάδες με εμπειρία και ρόστερ γερμανικού επιπέδου. Το καλοκαίρι του 2014 θα κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά όσων αγαπούν την ομάδα, ενώ για όσους τη διοικούν θα είναι ο φωτεινός οδηγός για νέες, πιο υψηλές πτήσεις.
Ο Αστέρας από την πρώτη μέρα που έκανε αισθητή την παρουσία του σε ολόκληρη την Ελλάδα, είχε ένα χαρακτηριστικό. Δεν ήξερες το ταβάνι του. Πρώτα έγινε ο "φονέας" των γιγάντων, στη συνέχεια καθιερώθηκε στην πρώτη πεντάδα, ακολούθησε η Ευρώπη, ο Τελικός Κυπέλλου και τώρα οι όμιλοι του Europa. Η επόμενη υπέρβαση, κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι... Το μόνο που διαισθανόμαστε, είναι ότι θα υπάρχει επόμενη.
Αυτή η διαδρομή των Αρκάδων δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί απρόσμενη. Διότι σύμβαση με την επιτυχία δεν υπογράφει κανείς. Όσο νοικοκυρεμένο σωματείο κι αν είσαι, όσο κι αν κάνεις καλές μεταγραφές, δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα. Μπορεί να προσπαθείς χρόνια και η επιτυχία να καθυστερεί.
Βέβαια, όσο περισσότερο μοχθείς και επιμένεις για να καταφέρεις κάτι, τόσο πιο πολύ θα το εκτιμήσεις όταν θα το ζήσεις. Είτε είσαι διοίκηση, είτε (κυρίως) είσαι φίλαθλος, είτε είσαι ποδοσφαιριστής. Ο χρόνος που ο Αστέρας κατάφερε τα θαύματα του θα μπορούσε να θεωρηθεί ιδανικός. Οι θρίαμβοι δεν ήρθαν ούτε αργά, ούτε γρήγορα. Ήρθαν σε σχετικά νορμάλ χρονικές περιόδους και αφού η ομάδα φλέρταρε για κάποιες σεζόν με το φόβο του υποβιβασμού και της αποτυχίας.
Και μετά από όλα αυτά, έχουμε φθάσει να κοιτάμε το ημερολόγιο, να βλέπουμε μέρα Τετάρτη και να πρόκειται για παραμονή ευρωπαϊκού αγώνα στην Τρίπολη. Που; Στην Τρίπολη, στο "Θεόδωρος Κολοκοτρώνης". Μετά τις Κυριακές, ο Αστέρας κατάφερε να δώσει χρώμα και στις Πέμπτες και να φέρει κοντά σε όλους τους Πελοποννήσιους τους αγώνες του Europa League. Αυτούς που όλοι οι φίλαθλοι της Αρκαδίας και των γύρω Νομών, έπρεπε να ταξιδέψουν μέχρι την Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη για να δουν από κοντά. Διαφορετικά, ας είναι καλά η τηλεόραση.
Ίσως τώρα, που ο Αστέρας έκανε το Europa κεκτημένο της Πελοποννήσου, να είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του επιτεύγματος. Όμως όταν θα ακουστεί ο ύμνος και θα τεντώσει το σεντόνι στο κέντρο του γηπέδου, οι περισσότεροι θα νιώσουν την ανατριχίλα γιατί κατά βάθος γνωρίζουν ότι κανένα θαύμα δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν γίνεται αν δεν ματώσεις.
Written by Γιάννης Ντάλλας
Η πρόκριση από τρεις προκριματικούς γύρους ισοδυναμεί με σύγχρονο ποδοσφαιρικό θαύμα, ειδικά όταν στο δρόμο σου έχεις συναντήσει ομάδες με εμπειρία και ρόστερ γερμανικού επιπέδου. Το καλοκαίρι του 2014 θα κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά όσων αγαπούν την ομάδα, ενώ για όσους τη διοικούν θα είναι ο φωτεινός οδηγός για νέες, πιο υψηλές πτήσεις.
Ο Αστέρας από την πρώτη μέρα που έκανε αισθητή την παρουσία του σε ολόκληρη την Ελλάδα, είχε ένα χαρακτηριστικό. Δεν ήξερες το ταβάνι του. Πρώτα έγινε ο "φονέας" των γιγάντων, στη συνέχεια καθιερώθηκε στην πρώτη πεντάδα, ακολούθησε η Ευρώπη, ο Τελικός Κυπέλλου και τώρα οι όμιλοι του Europa. Η επόμενη υπέρβαση, κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι... Το μόνο που διαισθανόμαστε, είναι ότι θα υπάρχει επόμενη.
Αυτή η διαδρομή των Αρκάδων δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί απρόσμενη. Διότι σύμβαση με την επιτυχία δεν υπογράφει κανείς. Όσο νοικοκυρεμένο σωματείο κι αν είσαι, όσο κι αν κάνεις καλές μεταγραφές, δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα. Μπορεί να προσπαθείς χρόνια και η επιτυχία να καθυστερεί.
Βέβαια, όσο περισσότερο μοχθείς και επιμένεις για να καταφέρεις κάτι, τόσο πιο πολύ θα το εκτιμήσεις όταν θα το ζήσεις. Είτε είσαι διοίκηση, είτε (κυρίως) είσαι φίλαθλος, είτε είσαι ποδοσφαιριστής. Ο χρόνος που ο Αστέρας κατάφερε τα θαύματα του θα μπορούσε να θεωρηθεί ιδανικός. Οι θρίαμβοι δεν ήρθαν ούτε αργά, ούτε γρήγορα. Ήρθαν σε σχετικά νορμάλ χρονικές περιόδους και αφού η ομάδα φλέρταρε για κάποιες σεζόν με το φόβο του υποβιβασμού και της αποτυχίας.
Και μετά από όλα αυτά, έχουμε φθάσει να κοιτάμε το ημερολόγιο, να βλέπουμε μέρα Τετάρτη και να πρόκειται για παραμονή ευρωπαϊκού αγώνα στην Τρίπολη. Που; Στην Τρίπολη, στο "Θεόδωρος Κολοκοτρώνης". Μετά τις Κυριακές, ο Αστέρας κατάφερε να δώσει χρώμα και στις Πέμπτες και να φέρει κοντά σε όλους τους Πελοποννήσιους τους αγώνες του Europa League. Αυτούς που όλοι οι φίλαθλοι της Αρκαδίας και των γύρω Νομών, έπρεπε να ταξιδέψουν μέχρι την Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη για να δουν από κοντά. Διαφορετικά, ας είναι καλά η τηλεόραση.
Ίσως τώρα, που ο Αστέρας έκανε το Europa κεκτημένο της Πελοποννήσου, να είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του επιτεύγματος. Όμως όταν θα ακουστεί ο ύμνος και θα τεντώσει το σεντόνι στο κέντρο του γηπέδου, οι περισσότεροι θα νιώσουν την ανατριχίλα γιατί κατά βάθος γνωρίζουν ότι κανένα θαύμα δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν γίνεται αν δεν ματώσεις.
Written by Γιάννης Ντάλλας
ANAΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ:arcadiasports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου