Η τακτική Σαμαρά και η ολέθρια πολιτική Παπανδρέου

Εάν η Ελλάδα δεν πάρει το επόμενο πακέτο διάσωσης θα μείνει χωρίς λεφτά και πόρους και αποκομμένη από τις αγορές 




Του Πέτρου Κτερινιώτη
Εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ


Υπάρχουν εκείνοι (και είναι πολλοί) που επιθυμούσαν (και επιθυμούν) μια πιο σθεναρή στάση του Αντώνη Σαμαρά απέναντι στις εκβιαστικές απαιτήσεις των τροϊκανών. Πρότειναν μάλιστα και διάφορες «επαναστατικές λύσεις» κατά την διαπραγμάτευση-που γινόταν για πρώτη φορά- για την επικύρωση της δανειακής σύμβασης. 

Υπάρχει όμως και μια τεράστια σιωπηρή πλειοψηφία που καταλαβαίνει πολύ καλά τι αντιμετωπίζει και τι πράττει ο Σαμαράς και συμφωνεί στο αξίωμα ότι ο πραγματικός ηγέτης χρησιμοποιεί κάθε μέθοδο και τακτική για να κερδίσει τον πόλεμο. 
Και εκτός από την αυτοκτονία, υπάρχουν και άλλες λύσεις, άσχετα αν δεν αρέσουν στους δραχμολάγνους μπατακτσήδες, που ελπίζουν στην οικονομική απόλυτη κατάρρευση μας, για να κάνουν μετά ντου με τα λεφτά που έχουν ήδη φυγαδεύσει. Και δυστυχώς η ωμή πραγματικότητα λέει, ότι η Ελλάδα αν δεν πάρει το επόμενο πακέτο διάσωσης θα μείνει χωρίς λεφτά και πόρους και αποκομμένη από τις αγορές. 


Η επιστροφή στην δραχμή θα είναι καταστροφική για τον λαό, που θα ρίξει το φταίξιμο στον Σαμαρά. Οι ίδιοι που θα τον πάνε πανηγυρικά στο Μαξίμου θα ζητάνε την κεφαλή του επί πίνακι, όταν δεν θα έχουν να φάνε.
Η δραχμή και η πείνα


Μπορεί η ιδέα της δραχμής να ακούγεται ιδιαιτέρως ρομαντική. Η ιδέα της πείνας όμως δεν ξέρω πως θα ακουστεί. Όσοι όψιμοι αντιμνημονιακοί ρίχνουν το ανάθεμα στον Σαμαρά θέλουν να ξεχνούν το βασικό: Ότι δεν θα είχαμε οδηγηθεί σε αυτή την δεινή ήττα αν ο ΓΑΠ και η παρέα του αντί να εισπράττουν λεφτά από την τρόικα για να βολεύουν ημετέρους, εφάρμοζαν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.


Δεν θα είχαμε οδηγηθεί εδώ, αν ο ΓΑΠ και η παρέα του εφάρμοζαν ορισμένες πολιτικές από αυτές που πρότεινε ο Σαμαράς όταν είπε ΟΧΙ στο Μνημόνιο, καθώς και από αυτές που παρουσίασε τόσο στο Ζάππειο Ι, όσο και στο Ζάππειο ΙΙ. Επειδή όμως δεν έκαναν τίποτα, καλείται τώρα ο Σαμαράς να ”καθαρίσει”. Και δεν έκανε τίποτα διαφορετικό από αυτό που υποσχέθηκε από την πρώτη στιγμή: ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ.


 Πριν από λίγους μήνες όταν στην επιστολή του προς την Τρόικα άλλαξε για λόγους τακτικής το “επαναδιαπραγμάτευση” με το “τροποποίηση” πέσανε να τον φάνε. Τώρα που διαπραγματεύεται και σέρνει και τον Καρατζαφέρη μαζί του, λένε ότι “όλοι ίδιοι είναι”.


Κερδίσαμε λίγα προς το παρόν; θα συμφωνήσω. Αλλά κερδίσαμε. Δεν παραδοθήκαμε αμαχητί. Για πρώτη φορά η τρόικα στριμώχτηκε και αναγκάστηκε να υποχωρήσει επιστρέφοντας με νέες προτάσεις. 
Και μετά τις εκλογές, ως πρωθυπουργός πλέον, ο Σαμαράς θα διαπραγματευτεί καλύτερα και περισσότερα. 


Η συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου αυτό εξυπηρετούσε : 
να φτάσει να διαπραγματευτεί ο ίδιος. Όχι με οδοφράγματα και ποτάμια αίματος στους δρόμους, αλλά με τακτικές 


Αναδημοσίευση από:   http://elpidablog.blogspot.com/