Το αριστούργημα του Ντούσαν Ίβκοβιτς !!!

Ο Γιάννης Φιλέρης αναγνωρίζει ότι αυτό το φάιναλ-φορ είναι το αριστούργημα της προπονητικής καριέρας του Ίβκοβιτς και θυμάται μια ομιλία που ταρακούνησε τους πάντες στο ΣΕΦ                             
(    http://www.sport24.gr/   )

Στα 69 του χρόνια, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς υπέγραψε την Κυριακή το "αριστούργημα" της προπονητικής του διαδρομής. Το masterpiece όπως λένε και στο χωριό μου.

Στο αποκορύφωμα της φετινής ευρωπαϊκής πορείας του Ολυμπιακού, ο άνθρωπος που δεν σταμάτησε να εργάζεται για το μπάσκετ τα τελευταία 40 χρόνια, έπαιξε σε μια ...ζαριά την δεύτερη Ευρωλίγκα των "ερυθρολεύκων" και της δικής του καριέρας!

Καθώς η ΤΣΣΚΑ είχε περάσει με 53-34 στο 28, ουδείς στο γήπεδο πίστευε ότι υπήρχε περίπτωση ανατροπής. Ο Ντούντα δεν είχε να σκεφτεί πολύ. Αποσύροντας τους μέχρι τότε κορυφαίους παίκτες του (Σπανούλη-Παπανικολάου) έριξε στο παρκέ μια πεντάδα που ο Καζλάουσκας και οι Ρώσοι νόμιζαν ότι θα την κάνουν μια χαψιά.

Σλούκας, Μάντζαρης, Κέσελ, Χάινς και Πρίντεζης! Ο ένας πιο λεοντόκαρδος από τον άλλον, άνοιξαν το ματς όσο έπρεπε, όσο χρειαζόταν, όσο το επέτρεπαν τα φρέσκα πόδια και η ψυχή τους.

Ο Καζλάουσκας τα έχασε. Το ίδιο και οι παίκτες του, με πρώτο και ...χειρότερο τον Μίλος Τεόντοσιτς, που είχε σκοράρει τρία συνεχόμενα τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο, ανοίγοντας ουσιαστικά τον δρόμο στην ομάδα του να καθαρίσει ένα φαινομενικά εύκολο τελικό. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ο Ολυμπιακός γύρισε ανάποδα τον κόσμο, τρέλανε τηλεσχολιαστές και 4.000 οπαδούς του, ανάγκασε ακόμη και τους εναπομείναντες (πραγματικούς όμως φιλάθλους) του Παναθηναϊκού να τον χειροκροτήσουν.

Ο Σπανούλης και ο (μεγάλος-μικρός) Κώστας Παπανικολάου επέστρεψαν για να ολοκληρώσουν το θαύμα. Αυτός, που "τελείωσε" τους Ρώσους ήταν ένας γεννημένος Ολυμπιακός, ο Γιώργος Πρίντεζης που παίρνοντας την πάσα του Σπανούλη, έφυγε από τη μπέιζ-λάιν και με ένα ανεπανάληπτο χουκ, έγραψε το τελικό 62-61. Ο Ολυμπιακός, με αυτό το καλάθι, είναι πρωταθλητής Ευρώπης!

"Είστε ένα τίποτα..."

Φλας μπακ. Πριν από μερικούς μήνες στο ΣΕΦ, μετά από μια ήττα στην Ευρώπη και ενώ η ομάδα δεν ήταν καλά, ο Ίβκοβιτς μάζεψε τους παίκτες και τους κοίταξε αγριεμένος: "Είστε ένα τίποτα. Μπάσκετ είναι αυτό που παίζετε;" φώναζε.

Σε αυτές τις περιπτώσεις λένε ότι καλό είναι να είσαι ... λίγο μακριά γιατί καλό και για κακό. Στην ΑΕΚ έχουν να λένε ακόμη για μια παρόμοια συγκέντρωση στις έξι το πρωί, όταν ο Ίβκοβιτς ζήτησε από τις καθαρίστριες του ΟΑΚΑ να εξηγήσουν στους παίκτες πόσο δύσκολο είναι να καθαρίζεις ένα γήπεδο και να παίρνεις 150.000 χιλιάρικα (δραχμές).

Κάτι πήγε να ψελλίσει ο Ντικούδης και άκουσε τα σχολιανά του. Φαντάζεστε τα "παιδαρέλια" του Ολυμπιακού. Ο Ίβκοβιτς είχε καταφέρει να τους ταρακουνήσει και να τους δώσει να καταλάβουν πως δεν υπήρχε άλλος δρόμος από αυτόν που μαζί έπρεπε να τραβήξουν ως το τέλος!

Με δυο κινήσεις διόρθωσε την ανορθογραφία

Αλλά δεν είναι μόνο οι παίκτες. Ο Ίβκοβιτς τα είχε με τον εαυτό του, γιατί το καλοκαίρι εμπιστεύτηκε τις θέσεις των δυο ξένων σε δυο αμούστακα κολεγιόπαιδα, όπως ο Χάουαρντ και ο Λούκας.

Βλέποντας σιγά-σιγά την ομάδα να βελτιώνεται, να βγάζει υγεία και να μεταμορφώνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι, πήρε τη ευθύνη στα χέρια του. Η απόκτηση των Λο και Ντόρσι, ήταν μπλάνκο πάνω στις ανορθογραφίες του καλοκαιριού.

Ο Ολυμπιακός αποκτούσε ταυτότητα, ταχύτητα, δύναμη και εξελισσόταν χωρίς κανείς να το καταλάβει σε ένα από τα πιο ισχυρά αουτσάιντερ της Ευρωλίγκας.

Όταν παίζουν για τον κόουτς

Πάνω απ΄όλα όμως ο Ίβκοβιτς κατάφερε σε αυτή τη περιπετειώδη χρονιά να αναδείξει το νέο κορμό του Ολυμπιακού των τίτλων. Ο Μάντζαρης, ο Σλούκας (έστω κι αν στην αρχή δεν έπαιζε πολύ), ο Πρίντεζης, ο Παπανικολάου. Τέσσερα ελληνόπουλα, γεμάτα ενέργεια, ταλέντο και τσαγανό.

Ο Ολυμπιακός, μετά από χρόνια, ξανάγινε η ομάδα στην οποία οι παίκτες παίζουν, πλέον, και για τον προπονητή τους. Βήμα-βήμα, έπειθαν τους πιο δύσπιστους. Με τον Σπανούλη σε ρόλο μεγάλου αδερφού, συμπαίκτη, καθοδηγητή και σούπερ-σταρ, αυτός ο Ολυμπιακός σάρωσε τους πάντες.

Έχοντας πλέον άλλη δυναμική, με τεράστια πίεση στην άμυνα και ξεκάθαρους ρόλους στο παρκέ, ο Ολυμπιακός έκανε τη μια υπέρβαση, πίσω από την άλλη.

Απέκλεισε στο τοπ-16 δυο κορυφαίες τουρκικές ομάδες (Εφές, Γαλατασαράι), πέταξε έξω με μειονέκτημα έδρας την φιλόδοξη Σιένα και πήγε στο φάιναλ-φορ, έτοιμος για όλα. Παγίδεψε τη Μπαρτσελόνα σε ένα ημιτελικό όπου ακόμη κι αν κρατούσε ...τρεις μέρες δεν τον έχανε με τίποτα και περίμενε την ΤΣΣΚΑ.

Ο αχόρταγος "γερο-σοφός"

Οι Ρώσοι προσπάθησαν να τον λυγίσουν. Τον έριξαν στο καναβάτσο, κόντεψαν να τον ρίξουν νοκ-άουτ. Κι όμως. Μαθημένος, πλέον, στα δύσκολα, ψημένος για μεγάλα ματς, αυτός ο Ολυμπιακός του Ίβκοβιτς έκανε το απίστευτο, κατακτώντας τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης στον πιο συγκλονιστικό τελικό της τελευταίας δεκαετίας.

Ο γερο-σοφός του ευρωπαϊκού μπάσκετ, μπορούσε πλέον να χαμογελάσει, να πανηγυρίσει και να χαρεί με τους παίκτες που το ίδιο πρωί τους είχε πάει βαρκάδα στο Βόσπορο. Μη νομίζετε, πάντως, ότι θα τους αφήσει για πολύ ...λάσκα.

Οι τελικοί του πρωταθλήματος δεν μπορούν να περιμένουν. Κι ο Ίβκοβιτς, αχόρταγος και φιλόδοξος, δεν θέλει να κάνει μισές δουλειές. Δεκαπέντε χρόνια στον Πειραιά είχαν ένα απωθημένο. Μια Ευρωλίγκα και ένα τίτλο πρωταθλητή. Κι ο Ντούντα γνωρίζει πολύ καλά την ...κάψα τους.