Τα εντυπωσιακά αποτελέσματα που έρχονται να προστεθούν σε προηγούμενα ευρήματα γύρω από την ισχυρή ενσυναίσθηση του καλύτερου φίλου του ανθρώπου, έρχονται από ερευνητές του Πανεπιστημίου Λίνκολν.
Κατανοώντας αγνώστους
Στο πλαίσιο της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Biology Letters», χρησιμοποιήθηκαν 17 δεσποζόμενοι σκύλοι οι οποίοι τοποθετήθηκαν μπροστά από μια οθόνη στην οποία προβάλλονταν οι εικόνες ανθρώπινων προσώπων και σκύλων, μοιρασμένες σε δύο κατηγορίες: η μια είχε παιχνιδιάρικη διάθεση ενώ η άλλη εξέφραζε θυμό.
Στην περίπτωση των σκυλίσιων εικόνων, οι επιστήμονες έπαιζαν στους τετράποδους εθελοντές παράλληλα μια κασέτα με το γάβγισμα ενός σκύλου για να δουν ποια φωτογραφία θα τους κέντριζε περισσότερο το ενδιαφέρον. Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι όταν το γάβγισμα ήταν χαρούμενο, οι σκύλοι αφιέρωναν περισσότερο χρόνο να κοιτάζουν τις εικόνες των σκύλων. Όταν πάλι άκουγαν γρυλίσματα, επικεντρώνονταν περισσότερο σε εικόνες θυμού. Στην περίπτωση του ουδέτερου γαβγίσματος, τα ζώα κοίταζαν εξίσου επίμονα και τις δύο κατηγορίες εικόνων.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης δρα Ντάνιελ Μιλς, οι σκύλοι φάνηκε να συνδυάζουν τα οπτικά και τα ακουστικά ερεθίσματα που λάμβαναν κάθε φορά προκειμένου να αξιολογήσουν την διάθεση του εικονιζόμενου σκύλου.
Και στην περίπτωση των εικόνων ανθρώπων, οι οποίες συνοδεύονταν από ηχητικό υλικό με την άλλοτε χαρούμενη και άλλοτε θυμωμένη φωνή ενός εκφωνητή, τα ζώα φάνηκε να αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι σκύλοι είναι ικανοί να διΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:αχωρίσουν ένα χαρούμενο από ένα στενοχωρημένο πρόσωπο. Ωστόσο μέχρι σήμερα ήταν ασαφές το κατά πόσο κάτι τέτοιο αποτελούσε αποτέλεσμα εκπαίδευσης ή αν βασιζόταν στην κατανόηση των ζώων.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: ΤΟ ΒΗΜΑ.gr/science
Κατανοώντας αγνώστους
Στο πλαίσιο της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Biology Letters», χρησιμοποιήθηκαν 17 δεσποζόμενοι σκύλοι οι οποίοι τοποθετήθηκαν μπροστά από μια οθόνη στην οποία προβάλλονταν οι εικόνες ανθρώπινων προσώπων και σκύλων, μοιρασμένες σε δύο κατηγορίες: η μια είχε παιχνιδιάρικη διάθεση ενώ η άλλη εξέφραζε θυμό.
Στην περίπτωση των σκυλίσιων εικόνων, οι επιστήμονες έπαιζαν στους τετράποδους εθελοντές παράλληλα μια κασέτα με το γάβγισμα ενός σκύλου για να δουν ποια φωτογραφία θα τους κέντριζε περισσότερο το ενδιαφέρον. Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι όταν το γάβγισμα ήταν χαρούμενο, οι σκύλοι αφιέρωναν περισσότερο χρόνο να κοιτάζουν τις εικόνες των σκύλων. Όταν πάλι άκουγαν γρυλίσματα, επικεντρώνονταν περισσότερο σε εικόνες θυμού. Στην περίπτωση του ουδέτερου γαβγίσματος, τα ζώα κοίταζαν εξίσου επίμονα και τις δύο κατηγορίες εικόνων.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης δρα Ντάνιελ Μιλς, οι σκύλοι φάνηκε να συνδυάζουν τα οπτικά και τα ακουστικά ερεθίσματα που λάμβαναν κάθε φορά προκειμένου να αξιολογήσουν την διάθεση του εικονιζόμενου σκύλου.
Και στην περίπτωση των εικόνων ανθρώπων, οι οποίες συνοδεύονταν από ηχητικό υλικό με την άλλοτε χαρούμενη και άλλοτε θυμωμένη φωνή ενός εκφωνητή, τα ζώα φάνηκε να αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι σκύλοι είναι ικανοί να διΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:αχωρίσουν ένα χαρούμενο από ένα στενοχωρημένο πρόσωπο. Ωστόσο μέχρι σήμερα ήταν ασαφές το κατά πόσο κάτι τέτοιο αποτελούσε αποτέλεσμα εκπαίδευσης ή αν βασιζόταν στην κατανόηση των ζώων.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: ΤΟ ΒΗΜΑ.gr/science
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου