Το Διαδίκτυο είναι μέσο διασκέδασης και επικοινωνίας. Είναι, βέβαια, και πηγή γνώσης. Μπορεί, όμως, να προσφέρει ποιοτική εκπαίδευση; Και με τι κόστος; Το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει την απάντηση. Σε λιγότερο από έναν μήνα, και συγκεκριμένα στις 10 Οκτωβρίου, το φημισμένο αμερικανικό πανεπιστήμιο θα εγκαινιάσει τρία νέα τμήματα που θα λειτουργούν «ον λάιν»: το πρώτο λέγεται «Εισαγωγή στην Τεχνική Νοημοσύνη», το δεύτερο «Εισαγωγή στις Βάσεις Δεδομένων» και το τρίτο «Μηχανισμός Εκμάθησης».
Το διδακτικό προσωπικό των «ον λάιν» τμημάτων αποτελείται από διακεκριμένους επιστήμονες. Η εγγραφή είναι ανοικτή για κάθε ενδιαφερόμενο. Όσοι φοιτήσουν θα πρέπει να μελετούν, να κάνουν εργασίες στο σπίτι και να δίνουν εξετάσεις. Στο τέλος θα ανταμείβονται με έναν τίτλο σπουδών. Το ενδιαφέρον είναι πολύ μεγάλο. Έως σήμερα περισσότεροι από 135.000 άνθρωποι έχουν καταθέσει αίτηση εγγραφής για να μάθουν τα μυστικά της τεχνικής νοημοσύνης. Ένας από τους καθηγητές του Πανεπιστημίου, ο Σεμπάστιαν Θραν, εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι σε λίγες εβδομάδες θα έχει περισσότερους φοιτητές απ' όσους είχε σε ολόκληρη την πανεπιστημιακή του καριέρα. Αλλά το Στάνφορντ δεν είναι το μόνο πανεπιστήμιο που ανοίγει τις πύλες του στην ψηφιακή εκπαίδευση. Πολλά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα ακολουθούν ή ετοιμάζονται να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο με σκοπό να προσφέρουν ολοκληρωμένα προγράμματα, αλλά και τίτλους σπουδών.
«Το Διαδίκτυο είναι δώρο Θεού για τους φοιτητές μας», δηλώνει στην εφημερίδα «Ιντιπέντεντ» ο Νάιαλ Σλέιτερ, διευθυντής μάθησης, διδασκαλίας και ποιότητας στο βρετανικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. «Το Ίντερνετ προσφέρει άμεση πληροφόρηση, δίνει τη δυνατότητα στους φοιτητές να συνδεθούν με άλλους συναδέλφους τους. Εάν το Ανοικτό Πανεπιστήμιο είχε ιδρυθεί σήμερα, οι δομές του θα είχαν αναπτυχθεί γύρω από τον κυβερνοχώρο» προσθέτει.
Το πείραμα του πανεπιστημίου του Στάνφορντ κινείται ανάμεσα σε δύο εκπαιδευτικούς άξονες. Στον πρώτο προβλέπεται η δημιουργία τμημάτων επί πληρωμή τα οποία θα παρέχουν τίτλους σπουδών. Ο δεύτερος άξονας είναι η διάθεση στο Διαδίκτυο τεράστιων ποσοτήτων εκπαιδευτικών πηγών, στις οποίες το κοινό θα έχει ελεύθερη πρόσβαση. Μαθήματα και διαλέξεις προσφέρονται ήδη στο YouTube ή το iTunes από φημισμένα ιδρύματα, όπως είναι το πανεπιστήμιο του Γέιλ.
Όλα αυτά υπό το φως της διαπίστωσης ότι ο παραδοσιακός τρόπος παράδοσης των μαθημάτων δεν θεωρείται πλέον ο καλύτερος τρόπος μετάδοσης της γνώσης, όπως σημειώνει ο Νάιαλ Σλέιτερ. «Εάν εξετάσει κανείς τους φοιτητές λίγο μετά την έναρξη της παράδοσης θα διαπιστώσει ότι έχουν συγκρατήσει πολύ λίγα πράγματα» προσθέτει.
Με τον επικεφαλής μάθησης και διδασκαλίας του βρετανικού Ανοικτού Πανεπιστημίου συμφωνεί ο δρ. Λάιν Χάρισον, διευθυντής διδασκαλίας και μάθησης στο Ινστιτούτο δια βίου εκπαίδευσης του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ. «Ένας καλός διδάσκων θα αλλάξει τον ρυθμό έπειτα από δεκαπέντε λεπτά και το Ίντερνετ επιτρέπει να συμβεί κάτι τέτοιο πιο φυσιολογικά. Η τεχνολογία που επιστρατεύει το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ κάνει τα μαθήματα πιο ευχάριστα στην παρακολούθηση» επισημαίνει. Το Κέμπριτζ θα αναπτύξει ανάλογα τμήματα την επόμενη άνοιξη.
Το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ δίνει έμφαση στο γεγονός ότι το Διαδίκτυο προσφέρει ένα διαρκές κανάλι επικοινωνίας με τους καθηγητές, γεγονός πολύ σημαντικό ειδικά για τους εργαζόμενους φοιτητές. Αυτοί οι τελευταίοι θα μπορούν να θέτουν «ον λάιν» τις απορίες τους και οι καθηγητές θα απαντούν ξεκινώντας από τα ερωτήματα, που τίθενται με τη μεγαλύτερη συχνότητα. Το Διαδίκτυο φαίνεται ότι είναι το κλειδί μιας «εκπαίδευσης για όλους».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.newpost.gr/ (ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ: ΕΔΩ ...)
Τα online προγράμματα σπουδών παρέχουν τη δυνατότητα σε εργαζόμενους να παρακολουθούν μαθήματα και να παίρνουν πτυχία παράλληλα με τη δουλειά τους καθορίζοντας εκείνοι το χρόνο που μπορούν να αφιερώνουνε και πότε θα είναι αυτός. Επίσης μειώνουνε το κόστος απόκτησης του πτυχίου μιας και δεν χρειάζεται στα δίδακτρα να προστεθεί το κόστος διαμονής σε μια ξένη χώρα και να αφαιρεθεί το εισόδημα από τον ένα ή τα δύο χρόνια που θα σταμάταγε τη δουλειά του για να πάει στο campus του πανεπιστημίου να παρακολουθήσει τα μαθήματα... (Αξίζει να σημειωθεί ότι τα δίδακτρα δεν είναι καθόλου φθηνά για τα online πτυχία)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά όμως η εμπειρία και η συνολική καλλιέργεια που προσφέρει η φοίτηση σε ένα καλό πανεπιστήμιο και το πόσο εμπλουτίζεται μία προσωπικότητα και νοοτροπία μένοντας σε μία ξένη χώρα δεν μπορεί να αντικατασταθεί με τα online μαθήματα τα οποία αποτελούν φυσικά μια λύση ανάγκης για το σπουδαστή..